Szkoła Wojskowa Aplikacyjna (ówcześnie Szkoła Woyskowa Applikacyina) – szkoła kształcąca kandydatów na oficerów Wojska Polskiego Królestwa Kongresowego.

Szkoła została utworzona w 1820 roku w Warszawie, na bazie zreorganizowanej Szkoły Aplikacyjnej Artylerii i Inżynierów^[1]. Istniała do wybuchu powstania listopadowego w 1830 roku. Jej siedziba mieściła się w gmachu Collegium Nobilium pijarów w Warszawie przy ul. Miodowej^[2].

Szkoła kształciła podporuczników kwatermistrzostwa, inżynierii, artylerii oraz oficerów jazdy i piechoty. Słuchacze byli przyjmowani na podstawie egzaminu konkursowego, do którego stawali wyróżniający się absolwenci korpusu kadetów, korpusu kwatermistrzostwa i artylerii oraz podoficerowie artylerii.

Początkowo w szkole było 16 słuchaczy, od 1821 roku – 24. Pierwotnie 2-letni cykl szkolenia przedłużono do 3 lat, a od 1829 roku do 4. Zajęcia praktyczne odbywały się na Powązkach.

• komendant – pułkownik Józef Sowiński
• dyrektor nauk i profesor fortyfikacji stałej – podpułkownik / pułkownik Korpusu Inżynierów Klemens Kołaczkowski
• profesor architektury – kapitan Korpusu Inżynierów Henryk Rossmann
• profesor fortyfikacji polowej i geometrii wykreślnej – podpułkownik Korpusu Inżynierów Józef Koriot
• profesor artylerii – kapitan Baterii 2 Artylerii Konnej Józef Jaszowski
• oficer inspekcyjny i profesor taktyki – kapitan Feliks Przedpełski
• oficer inspekcyjny – kapitan Józef Koszucki
• profesor religii i moralności – starszy kapelan Jan Marceli Gutkowski
• profesor matematyki – Rafał Skolimowski
• profesor fizyki – Józef Karol Skrodzki
• profesor języka francuskiego – Mikołaj Chopin
• profesor rysunków topograficznych – Ludwik Robert
• profesor chemii – Jan Kanty Krzyżanowski
• profesor języka rosyjskiego – Kazimierz Werbuch
• profesor języka niemieckiego – Juliusz Schortius
• profesor fechtowania – Marcin Rengau

Wykładowcami chemii i fizyki byli profesorowie Królewskiego Uniwersytetu Warszawskiego.

Zobacz w Wikiźródłach hasło Aplikacyjna Szkoła Wojskowa w Encyklopedii staropolskiej

• Roczniki Wojskowe Królestwa Polskiego 1821-1830.
• Stanisław Rutkowski, Zarys dziejów polskiego szkolnictwa wojskowego, Wydawnictwo Ministerstwa Obrony Narodowej, Warszawa 1970.