Radość – stan emocjonalny, który wyraża w świadomości uczucie całkowitego spełnienia. Jest synonimem szczęścia w rozumieniu potocznym towarzyszącym zabawie, zadowoleniu lub satysfakcji z przeżywanych doznań, wykonywanych czynności lub przywoływanych w pamięci wspomnień.
Jest uczuciem towarzyszącym przy wykonywaniu pracy fizycznej jak i umysłowej, działaniom twórczym lub rekreacyjnym, rozwiązywaniu zadań o umiarkowanym stopniu trudności.
Odczuwanie radości jest przymiotem wszystkich istot żywych obdarzonych układem sympatycznym.
Tomasz z Akwinu o radości
[edytuj | edytuj kod]Tomasz z Akwinu mówił, że jest pięć sposobów na radość, czyli walkę ze smutkiem[1]. Jest to tzw. pięć dróg radości:
- Sprawić sobie jakąś przyjemność
- Wypłakać się
- Rozmowa z przyjacielem
- Kontemplacja prawdy. Tomasz mówi: "Nie ma nic przyjemniejszego od kontemplowania prawdy"
- Kąpiel i sen[2]
Zobacz też
[edytuj | edytuj kod]Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ "Suma teologiczna" (Zagadnienie 38)
- ↑ Katolik.pl - Głupstwo głoszenia słowa [online], www.katolik.pl [dostęp 2017-11-15] (pol.).