Sergejs Kožans

Sergejs Kožans

Data i miejsce urodzenia	16 lutego 1986 Ryga
Wzrost	192 cm
Pozycja	obrońca
Kariera seniorska[a]
Lata Klub Wyst. Gole 2005–2009 Skonto 51 (5) 2009–2012 Lechia Gdańsk 42 (1) 2012 Szachcior Soligorsk 0 (0) 2013 Sławija Mozyrz 5 (0) 2013–2014 Skonto 15 (2) 2014 GKS Tychy 11 (0) 2015 Šiauliai 7 (0) 2015–2016 Bytovia Bytów 4 (0) 2016 Spartaks Jurmała 11 (0) 2016 Riga FC 2 (0) W sumie: 148 (8)
Kariera reprezentacyjna
Lata Reprezentacja Wyst. Gole 2003–2004  Łotwa U-17 3 (0) 2006–2008  Łotwa U-21 6 (0) W sumie: 9 (0)
Kariera trenerska
Lata Drużyna 2020–2021 FK Auda
↑ Uwzględniono wyłącznie rozgrywki ligowe.

Sergejs Kožans (ur. 16 lutego 1986 w Rydze) – były łotewski piłkarz, występował na pozycji obrońcy. Grał w młodzieżowych reprezentacjach Łotwy. Obecnie główny trener Audy Ķekava oraz asystent w drużynie U18 Rigi FC^[1].

W wieku 9 lat rozpoczął treningi w szkółce piłkarskiej “Rīga” u trenera Anatolijsa Čebansa. Później przekształciła się w akademię Skonto, która zaczęła funkcjonować według systemu i standardów wielokrotnego mistrza Łotwy. Pierwszy profesjonalny kontrakt ze Skonto podpisał w 2004 roku^[2].

Kožans rozegrał w Virslīdze w barwach Skonto Ryga 51 spotkań, w których zdobył 5 bramek^[3]. Występował w tym zespole przez pięć lat.

W przerwie pomiędzy sezonami 2008/2009 a 2009/2010 działacze Lechii Gdańsk postanowili wzmocnić zespół, jednak w przeciwieństwie do wcześniejszych rozgrywek nie chciano wymienić dużej liczby zawodników, a kupić jedynie kilku piłkarzy na najsłabiej obsadzone pozycje. Dość istotny był także młody wiek poszukiwanych zawodników. Podpisano zatem kontrakty z napastnikiem Ivansem Lukjanovsem ze Skonto Ryga, pomocnikiem Pawłem Nowakiem z Cracovii oraz środkowym obrońcą - Sergejsem Kožansem^[4]. Łotysz podpisał 3-letnią umowę^[3]. Transfery Kožansa i Lukjanovsa zainicjowały podpisanie umowy o współpracę między Lechią a Skonto w październiku 2009 roku.

Debiut Kožansa w Młodej Ekstraklasie (z Arką Gdynia), skończył się jednak jego kontuzją już w 8. minucie gry, przez co stracił on początek sezonu^[3]. Po wyleczeniu urazu, zawodnik wystąpił po raz pierwszy w seniorskiej drużynie Lechii w 11. kolejce Ekstraklasy. Od razu stał się podstawowym obrońcą drużyny^[5], rozgrywając niemal wszystkie mecze do końca rozgrywek (oprócz spotkania 25. kolejki, w którym musiał pauzować ze względu na nadmiar kartek). W sezonie 2009/2010 wystąpił łącznie w 18 meczach ligowych - we wszystkich od pierwszej do ostatniej minuty. Zagrał ponadto w pięciu spotkaniach Pucharu Polski.

W przerwie zimowej sezonu 2010/2011 zawodnik dostał oferę przedłużenia umowy, ale wówczas nie zdecydował się na przyjęcie jej^[2]. 23 maja 2012 roku władze Lechii poinformowały, iż klub zdecydował się nie przedłużać wygasającego kontraktu z piłkarzem. Kožans rozegrał w sumie 42 mecze w najwyższej klasie rozgrywkowej, zdobywając jednego gola^[6].

W maju 2012, niedługo po odejściu z Lechii Gdańsk, razem z Ivansem Lukjanovsem udał się na testy do ukraińskiego Metałurha Zaporoże. Przez kontuzję Kožans nie zdążył wrócić do optymalnej formy, i w przeciwieństwie do Lukjanovsa nie dostał angażu. Następnie przebywał na testach w białoruskim Dynamie Mińsk, lecz przez osiągnięty już w drużynie limit obcokrajowców nie miałby szans na grę, więc Łotysz pojechał szukać innego klubu.

Aby nie stracić kondycji Kožans po testach w Dynamie odbył kilka sesji treningowych z rezerwami Skonto Ryga. W październiku 2012 jego nowym pracodawcą został inny białoruski klub Szachcior Soligorsk. Ze względu na dobrze obsadzoną pozycję środkowego obrońcy piłkarz nigdy nie doczekał się debiutu w pierwszej drużynie, ma na koncie jedynie występy w rezerwach.

W lutym 2013 podpisał kontrakt ze Sławiją Mozyrz. Łotysz nie pograł tam jednak długo, bo w lipcu tego samego roku zerwał umowę z białoruskim klubem. Głównym tego powodem było niedotrzymanie warunków umowy przez klub, który wbrew obietnicom mieszkania zakwaterował zawodników w hotelu. Późniejsze wypłaty Kožansa były pomniejszone o kwotę opłaty hotelowej^[1]. W barwach Sławiji rozegrał 5 spotkań ligowych^[7].

Przed powrotem na Łotwie Sergejs Kožans przebywał na testach w Bogdance Łęczna^[1]. Klub jednak nie zagwarantował piłkarzowi lokum, co było dla niego kluczowym warunkiem^[2]. W sierpniu 2013 wrócił do Skonto Ryga, gdzie występował przez rok. Klub był coraz bardziej pogrążony w kryzysie finansowo-organizacyjnym^[2], więc w sierpniu 2014 Łotysz przeszedł do GKS-u Tychy. W przeprowadzce do tego zespołu Kožansowi pomagali były prezes Lechii Maciej Turnowiecki oraz były dyrektor generalny klubu Błażej Jenek. W GKS-ie zagrał łącznie 14 spotkań: 11 w lidze i 3 w pucharze. Na początku stycznia 2015 opuścił klub, ponieważ nowy trener Tomasz Hajto nie widział go w swoich planach^[1].

Kolejnym przystankiem w karierze piłkarza był grający w litewskiej A Lydze zespół FC Šiauliai. Pod koniec stycznia 2015 roku podpisał kontrakt, który został zerwany przez zawodnika w czerwcu tego samego roku^[1]. W lidze litewskiej obrońca wystąpił w 7 ligowych meczach.

Po grze na Litwie Kožans skontaktował się z trenerem Tomaszem Kafarskim, którego znał z czasów Lechii Gdańsk. Kafarski w tamtym czasie prowadził Bytovię, i zgodził się zaoferować Sergejsowi rolę rezerwowego obrońcy w zespole. Zimą zawodnik odszedł z Bytovii na własne życzenie z powodu problemów rodzinnych. W I lidze rozegrał 4 spotkania ligowe, a w ostatnim z nich przeciwko MKS-owi Kluczbork został ukarany czerwoną kartką.

Zmęczony zagranicznymi podróżami Kožans postanowił znaleźć klub bliżej domu. Przez pierwszą połowę sezonu 2016 reprezentował barwy Spartaksa Jurmała. We wrześniu tego samego roku syn Sergejsa zaczynał naukę w 1. klasie szkoły podstawowej, więc zawodnik poprosił o zgodę na odejście do klubu z Rygi. W pucharze i lidze rozegrał łącznie 11 spotkań i zdobył asystę. Pod koniec czerwca 2016 związał się z Rigą FC. Tam rozegrał tylko 2 spotkania, potem na treningu zerwał więzadło krzyżowe, rehabilitował się w Moskwie^[1].

Po wyleczeniu kontuzji Sergejs planował powrót na boisko, ale w międzyczasie rozpoczął też kursy trenerskie na licencję UEFA B. Od klubu dostał ofertę pracy jako grający trener rezerw. Piłkarz przystał na tę propozycję i został asystentem Mihailsa Koņevsa^[1].

Kožans wystąpił w siedmiu spotkaniach w młodzieżowych reprezentacjach Łotwy - 3 razy w kadrze U-17 i 6 razy w reprezentacji U-21^[8]. W trakcie gry dla Lechii Gdańsk był obserwowany przez trenera reprezentacji Łotwy, ale nigdy w niej nie zadebiutował.

Kožans jest środkowym obrońcą, ale mimo tego czasem podłącza się do akcji ofensywnych zespołu. Jest zawodnikiem o dość stabilnej formie i grze, przez co popełnia mało błędów. Gra bardzo spokojnie, twardo, dzięki czemu jest bardzo trudny do przejścia przez rywali^[5]. Często jednak bywa za to upominany kartkami oraz powoduje stałe fragmenty gry w pobliżu bramki^[9]. Dobrą stroną Łotysza jest również gra głową i współpraca z pozostałymi obrońcami^[5].

W 2017 rozpoczął pracę jako grający trener rezerw Rigi FC. Później objął także funkcję trenera klubowej drużyny U18. Od marca 2020 łączy tę funkcję z obowiązkami głównego trenera w grającego na drugim poziomie rozgrywek klubu FK Auda.

Uczestnik kursów na licencję UEFA Pro^[1].

Żonaty, ma dwójkę dzieci: syna w wieku 11 lat, oraz 2,5-roczną córkę. Syn amatorsko trenuje siatkówkę. Z kolei rodzice piłkarza pochodzą z Białorusi, oboje poznali się w Rydze. Pierwszym językiem Kožansa jest rosyjski, mówi także po łotewsku, polsku i angielsku. Razem z rodziną mieszka w stolicy Łotwy^[1].

• Ojcem chrzestnym córki Sergejsa jest Ivans Lukjanovs^[1].
• Jednym z nawyków Kožansa jako piłkarza było niegolenie się przed meczem. Drugi przesąd pojawił się jeszcze za czasów gry w Lechii Gdańsk. Pewnego razu obrońca w dniu meczowym wyszedł wyrzucić śmieci. Następnie na boisku nie poszło mu najlepiej. Od tamtego czasu wzbraniał się przed opróżnieniem kosza na śmieci przed spotkaniem, i do tego samego namawiał innych zawodników^[2].

• Sergejs Kožans w bazie 90minut.pl