Dokumentacja szablonu [odśwież]

Po dokonaniu zmian w tym szablonie prosimy kliknąć w ten link, aby wyczyścić cache.
Dopiero wtedy zmiany będą widoczne dla wszystkich.

Korwety typu Contraamiral Eustațiu Sebastian – seria dwóch korwet marynarki wojennej Rumunii, zbudowanych w Rumunii pod koniec XX wieku. Klasyfikowane pierwotnie jako fregaty. Okręty mają wyporność około 1500 ton, napędzane są silnikami wysokoprężnymi pozwalającymi na rozwijanie prędkości 23,4 węzła. Ich uzbrojenie stanowi armata uniwersalna kalibru 76 mm AK-176, działka przeciwlotnicze i przeciwrakietowe kalibru 30 mm, wyrzutnie torped i rakietowych bomb głębinowych. Nie są uzbrojone w rakiety, natomiast może na nich bazować śmigłowiec. Pierwszy z okrętów wszedł do służby pod koniec 1989 roku, równolegle z odprężeniem po zimnej wojnie, obaleniem komunizmu oraz przemianami politycznymi w Rumunii, prowadzącymi do wprowadzenia demokracji i integracji kraju z Zachodem, a drugi dołączył do niego w 1997 roku. Oba okręty brały udział od połowy lat 90. w międzynarodowych ćwiczeniach na Morzu Czarnym z państwami regionu oraz sojuszu NATO w ramach programu Partnerstwo dla Pokoju. Czytaj więcej…

Bitwa pod Tassafarongą – odbyta 30 listopada 1942 roku w pobliżu przylądka Tassafaronga na północnym brzegu Guadalcanalu, ostatnia z serii bitew morskich kampanii na Wyspach Salomona. Do bitwy doszło, gdy grupa czterech amerykańskich krążowników ciężkich, jednego krążownika lekkiego oraz sześciu niszczycieli odnalazła w cieśninie Ironbottom Sound eskadrę ośmiu japońskich niszczycieli usiłujących dostarczyć zaopatrzenie dla japońskich wojsk na Guadalcanalu. Pomimo elementu zaskoczenia i przewagi wynikającej z korzystania z radaru z powodu taktycznego błędu dowodzącego zespołem kadm.  Carletona Wrighta bitwa zakończyła się klęską United States Navy. Zatopiony został amerykański ciężki krążownik USS „Northampton” (CA-26), a ciężko uszkodzone zostały krążowniki USS „Minneapolis”, „New Orleans” oraz „Pensacola”. Japońskie zwycięstwo zostało okupione utratą niszczyciela „Takanami”. Dla United States Navy bitwa pod Tassafarongą była trzecią pod względem wielkości klęską II wojny światowej na Pacyfiku, po japońskim ataku na Pearl Harbor oraz bitwie pod Savo, oraz drugą pod względem wielkości w trakcie kampanii na Salomonach. Czytaj więcej…

Ali Soilih (ur. 7 stycznia 1937 w Mahajandze na Madagaskarze, zm. 29 maja 1978) – komoryjski agronom ioraz polityk, działacz socjalistyczny, prezydent Komorów w latach 1976–1978. W 1967 roku wybrany został do Rady Generalnej Terytorium Komorów z ramienia Demokratycznego Zgromadzenia Ludu Komorów. W latach 1970–1972 pełnił funkcję ministra prac publicznych i turystyki w rządzie Saïda Ibrahima. W 1972 roku, po przegranych przez Ibrahima wyborach, Ali Soilih przeszedł do opozycji wobec rządów Ahmeda Abdallaha. Został jednym z przywódców i założycieli Frontu Zjednoczenia Narodowego. W 1976 roku został oficjalnie wybrany Prezydentem Rady Rewolucyjnej Komorów. Radykalne reformy Soiliha, jego stosunek do tradycji i religii, upokarzający sposób traktowania dawnych elit, a przy tym brak widocznej skuteczności w zarządzaniu państwem sprawiły, że spore poparcie społeczne, jakim cieszył się na początku swych rządów, z czasem wyraźnie stopniało. Czytaj więcej…

Okręty podwodne typu Pisani – włoskie okręty podwodne z okresu dwudziestolecia międzywojennego oraz II wojny światowej. Jednostki wypierały 880 ton w położeniu nawodnym i 1058 ton pod wodą, a ich główną bronią było dziewięć torped kalibru 533 mm wystrzeliwanych z sześciu wewnętrznych wyrzutni. Jednostki rozwijały na powierzchni prędkość 15 węzłów, osiągając zasięg 4230 Mm przy prędkości 9,3 węzła. W latach 1925–1929 w stoczni Cantiere Navale Triestino w Monfalcone zbudowano cztery jednostki tego typu. Okręty weszły w skład włoskiej marynarki w 1929 roku. Pełniły służbę na Morzu Śródziemnym oraz Atlantyku, biorąc udział m.in. w wojnie domowej w Hiszpanii i kampanii śródziemnomorskiej. Z powodu zużycia trzy jednostki tego typu zostały w 1942 roku wycofane z czynnej służby i zostały złomowane w 1946 roku, a „Vettor Pisani” służył do końca wojny i został skreślony z listy floty w 1948 roku. Czytaj więcej…

Dług – polski film kryminalny z 1999 roku w reżyserii Krzysztofa Krauzego, zrealizowany na podstawie scenariusza napisanego przez reżysera wraz z Jerzym Morawskim. Film, oparty na autentycznych wydarzeniach, opowiada losy dwóch młodych warszawskich biznesmenów, zastraszanych i terroryzowanych przez gangstera, który żąda od nich spłaty nieistniejącego długu. Dług wywołał w Polsce burzliwą debatę na temat przesłanek rzeczywistych sprawców zbrodni, walnie przyczyniając się do zastosowania wobec nich prawa łaski. Film traktowano jako powiew świeżości w kinie polskim, choć część krytyków miała obiekcje wobec zbyt pozytywnego portretowania biznesmenów, a co za tym idzie – niedostatecznej krytyki rzeczywistości dzikiego kapitalizmu w Polsce lat 90. Dług odniósł jednak w Polsce wielki sukces festiwalowy. Producent filmu, Juliusz Machulski, odebrał Złote Lwy na Festiwalu Polskich Filmów Fabularnych oraz Orła za najlepszy film; nagradzane były też scenariusz, reżyseria Krauzego oraz gra Andrzeja Chyry jako demonicznego gangstera. Czytaj więcej…

ORP Bóbr – polski trałowiec bazowy z okresu zimnej wojny, jeden z dziewięciu zbudowanych na radzieckiej licencji trałowców projektu 254M. Okręt został zwodowany w marcu 1958 roku w Stoczni im. Komuny Paryskiej w Gdyni, a do służby w Marynarce Wojennej przyjęto go w listopadzie tego roku. Załoga okrętu składała się z 80 oficerów, podoficerów i marynarzy. Intensywnie eksploatowana jednostka, oznaczona znakami burtowymi T-66 oraz 606, większą część służby spędziła w 12. Dywizjonie Trałowców Bazowych 8. Flotylli Obrony Wybrzeża w Świnoujściu. Jednostka została wycofana ze służby po ponad 30-letnim okresie eksploatacji w maju 1990 roku, a następnie – po zdemontowaniu w świnoujskim porcie zdatnego do użytku uzbrojenia i wyposażenia – złomowana. Czytaj więcej…

Lepilemur czarnopręgi – gatunek ssaka naczelnego z rodziny lepilemurowatych. Pierwszego opisu gatunku dokonał John Edward Gray w 1870 roku. Zwierzę prowadzi samotny, nocny tryb życia. Do 2013 roku w ogóle nie był badany na wolności, potem zaś przeprowadzono jedynie krótkotrwałe badania. Za dnia lepilemur czarnopręgi schronienia poszukuje w dziuplach drzew, w lasach bardziej otwartych, zrzucających liście, nie będzie również stronił od chronienia się w gąszczu. Lepilemur czarnopręgi, jak wszyscy przedstawiciele jego rodziny, jest endemitem Madagaskaru. Cechuje się ograniczonym zasięgiem występowania, nie sięgając poza region Sambirano. Całkowita liczebność gatunku spada. Siedlisko życia zwierzęcia jest dewastowane przez człowieka, głównie poprzez wylesianie oraz rozwój rolnictwa. W ochronie gatunku przeszkadza wątpliwość dotycząca systematyki. Czytaj więcej…

• Wikipedia:Propozycje do Dobrych Artykułów • Szablon:Dobry artykuł/archiwum