Tadeusz Chmielniak

Tadeusz Jan Chmielniak

Data i miejsce urodzenia	12 października 1941 Czaniec
Profesor nauk technicznych
Specjalność: budowa i eksploatacja maszyn, energetyka
Alma Mater	Politechnika Śląska
Doktorat	1970
Habilitacja	1972
Profesura	1982
Polska Akademia Nauk
Status	członek rzeczywisty
Funkcja Jednostka PAN	Przewodniczący Komitet Problemów Energetyki
Doktor honoris causa Politechnika Częstochowska – 2009 Politechnika Śląska – 2011
Nauczyciel akademicki
Uczelnia	Politechnika Śląska
Dziekan
Wydział	Mechaniczno-Energetyczny
Okres spraw.	1975–1981
Rektor
Uczelnia	Politechnika Śląska
Okres spraw.	1987–1990
Poprzednik	Antoni Niederliński
Następca	Wilibald Winkler
Odznaczenia

Tadeusz Jan Chmielniak (ur. 12 października 1941 w Czańcu k. Bielska-Białej) – polski inżynier, specjalista w dziedzinie maszyn cieplnych, profesor, wykładowca w Politechnice Śląskiej i jej były rektor, członek rzeczywisty Polskiej Akademii Nauk.

Studia na Wydziale Mechaniczno-Energetycznym Politechniki Śląskiej ukończył w 1965 w ramach specjalności Energetyka jądrowa. Zaraz potem podjął studia na Uniwersytecie Jagiellońskim i w 1966 uzyskał stopień magistra matematyki^[1]. Jeszcze jako student Politechniki Śląskiej w 1963 podjął pracę na uczelni na stanowisku asystenta-stażysty w Katedrze Cieplnych Maszyn Wirnikowych. W 1970 obronił doktorat, a dwa lata później uzyskał habilitację^[2]. Od 1973 zatrudniony jako samodzielny pracownik naukowy, na początku jako docent, od 1982 jako profesor nadzwyczajny, od 1989 profesor zwyczajny. Obejmował również w Politechnice Śląskiej stanowiska kierownicze. Od 1982 kierował Katedrą Cieplnych Maszyn Wirnikowych. W latach 1982–2010 był dyrektorem Instytutu Maszyn i Urządzeń Energetycznych (od 1993 w strukturze Wydział Inżynierii Środowiska i Energetyki), w latach 1975–1981 dziekanem Wydziału Mechaniczno-Energetycznego, a w kadencji 1987–1990 pełnił funkcję rektora Politechniki Śląskiej^[2][3].

Od 2007 jest członkiem korespondentem Polskiej Akademii Nauk^[3], a od 2016 członkiem rzeczywistym^[4]. W PAN pełni funkcję przewodniczącego Komitetu Problemów Energetyki oraz członka prezydium Komitetu Termodynamiki i Spalania. Jest także członkiem Komitetu Mechaniki^[3][5]. Jest przewodniczącym Rady Programowej Instytutu Maszyn Przepływowych im. R. Szewalskiego PAN.

Jest autorem 6 monografii naukowych. Jego monografia pt. Technologie energetyczne wydana przez WNT w 2008 stanowi kompendium aktualnej wiedzy z zakresu wszystkich technologii energetycznych. Jest także autorem lub współautorem ponad 270 artykułów i komunikatów naukowych, autorem 5 i współautorem 4 skryptów i podręczników akademickich^[1]. W trakcie swojej pracy akademickiej wypromował 22 doktorów nauk technicznych^[3].

W 2009 roku przyznano mu tytuł doktora honoris causa Politechniki Częstochowskiej^[1], a w 2011 otrzymał ten tytuł od swojej macierzystej uczelni^[2]. Wielokrotnie wyróżniany i nagradzany za pracę naukową nagrodami Ministra Nauki i Szkolnictwa Wyższego i Ministra Edukacji Narodowej. Odznaczony Krzyżem Oficerskim Orderu Odrodzenia Polski, Złotym Krzyżem Zasługi, Medalem Komisji Edukacji Narodowej oraz Medalem 60-lecia Politechniki Śląskiej^[3][2].