Model torpedowca „Gondul” w Sjöhistoriska museet w Sztokholmie | |
Kraj budowy | |
---|---|
Użytkownicy | |
Stocznia | |
Wejście do służby |
1894 |
Wycofanie |
1926 |
Zbudowane okręty |
2 |
Okręty w służbie |
0 |
Dane taktyczno-techniczne[1][2] | |
Wyporność |
normalna: 69 ton |
Długość |
38,58 metra |
Szerokość |
4,25 metra |
Zanurzenie |
2,05 metra |
Napęd |
1 maszyna parowa o mocy 850 KM |
Prędkość |
19,5 węzła |
Załoga |
18 |
Uzbrojenie |
Torpedowce typu Gondul – szwedzkie torpedowce z końca XIX wieku. W 1894 roku w stoczni Örlogsvarvet w Karlskronie zbudowano dwa okręty tego typu. Torpedowce weszły w skład Svenska marinen w tym samym roku. W 1918 roku oba okręty zostały przeklasyfikowane na patrolowce, a z listy floty zostały skreślone w 1926 roku.
Projekt i budowa
[edytuj | edytuj kod]Torpedowce 1. klasy typu Gondul zbudowane zostały w krajowej stoczni Örlogsvarvet w Karlskronie[1][2]. Nieznana jest data położenia stępek jednostek, a ich wodowanie odbyło się w 1894 roku[2][3].
Okręt | Stocznia | Położenie stępki | Wodowanie | Wejście do służby | Los |
---|---|---|---|---|---|
„Gondul” (V21) | Örlogsvarvet | ? | 1894 | 1894 | wycofane w 1926 |
„Gudur” (V22) |
Dane taktyczno–techniczne
[edytuj | edytuj kod]Okręty były torpedowcami o długości całkowitej 38,58 metra, szerokości całkowitej 4,25 metra i zanurzeniu 2,05 metra[1][2]. Wyporność normalna wynosiła 69 ton, a pełna 86 ton[1][3]. Napędzane były przez jedną pionową maszynę parową o mocy 850 KM, do której parę dostarczał jeden kocioł[1][2]. Maksymalna prędkość napędzanych jedną śrubą jednostek wynosiła 19,5 węzła[1][2]. Zapas zabieranego węgla wynosił 15 ton[4].
Uzbrojenie artyleryjskie jednostek składało się z dwóch pojedynczych działek kalibru 25 mm K/60 M84 L/57[1] . Okręty wyposażone były w dwie pojedyncze wyrzutnie torped kalibru 381 mm: jedną stałą na dziobie i obracalną na pokładzie[1][2].
Załoga pojedynczego okrętu składała się z 18 oficerów, podoficerów i marynarzy[1][a].
Służba
[edytuj | edytuj kod]Oba torpedowce typu Gondul („Gondul” i „Gudur”) zostały wcielone do służby w Svenska marinen w 1894 roku[1] . W 1918 roku okręty zostały przeklasyfikowane na patrolowce, w związku z czym zdemontowano z nich wyrzutnie torpedowe[1][5]. Jednostki utraciły wówczas nazwy i pływały pod oznaczeniem Vedettbåt n:r 21–22[1][3]. Okręty zostały wycofane ze służby w 1926 roku[1][3].
Uwagi
[edytuj | edytuj kod]- ↑ Leyland 1900 ↓, s. 310 podaje, że załoga liczyła 16 osób.
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]Bibliografia
[edytuj | edytuj kod]- Conway’s All the World’s Fighting Ships 1860–1905. Robert Gardiner, Roger Chesneau, Eugene M. Kolesnik (red.). New York: Mayflower Books Inc., 1979. ISBN 0-8317-0302-4. (ang.).
- Conway’s All the World’s Fighting Ships 1906–1921. Robert Gardiner, Randal Gray (red.). London: Conway Maritime Press, 1985. ISBN 0-85177-245-5. (ang.).
- Ivan Gogin: GONDUL 1st class torpedo boats (1894). Navypedia. [dostęp 2024-06-12]. (ang.).
- The Naval Annual, 1900. J. Leyland (red.). Portsmouth: J. Griffin and Co., 1900. (ang.).