Wawrzyniec Bazarnik

Wawrzyniec Bazarnik

Data i miejsce urodzenia	13 lipca 1927 Hajduki Wielkie
Data i miejsce śmierci	5 lutego 1977 Chorzów
Obywatelstwo	Polska
Kategoria wagowa	piórkowa
Dorobek medalowy
Mistrzostwa Polski złoto Łódź 1951 waga piörkowa brąz Warszawa 1952 waga piórkowa

Wawrzyniec Bazarnik (ur. 13 lipca 1927 w Hajdukach Wielkich, zm. 5 lutego 1977 w Chorzowie^[1]) – polski bokser, olimpijczyk, mistrz Polski wagi piórkowej.

Ukończył zasadniczą szkołę zawodową, w sierpniu 1945 roku podjął pracę w hucie „Batory” w Chorzowie, jako pomocnik ślusarza. Dzięki namowom znanego pięściarza Alojzego Maneckiego, rozpoczął także treningi bokserskie w Robotniczym Klubie Sportowym „Batory”, przemianowanym następnie na KS „Stal” Chorzów. W 1953 roku przeniesiono go, decyzją władz hutnictwa, do Klubu Sportowego „Stal” w Łabędach.

W 1954 roku zakończył karierę jako zawodnik; przez kilka lat pracował jako trener, m.in. krótko (1957-58) w sekcji bokserskiej „Ruchu” Chorzów.

Jako zawodnik walczył w wagach: koguciej i piórkowej. W 1947 roku wywalczył sobie tytuł mistrza Śląska. Od 1946 roku powołany do reprezentacji kraju, aż do 1951 roku był liderem rankingu pięściarzy Polskiego Związku Bokserskiego.

W 1947 roku sensacją było jego zwycięstwo z reprezentantem Czechosłowacji Jánem Zacharą, późniejszym mistrzem olimpijskim (1952). W 1951 roku został mistrzem Polski wagi piórkowej.

Startował w Igrzyskach Olimpijskich w Londynie 1948 w wadze koguciej (odpadł w eliminacjach)^[1]. Zdobył tytuł mistrza Polski w wadze piórkowej w 1951, a rok później zdobył brązowy medal. Osiem razy wystąpił w reprezentacji Polski dwukrotnie wygrywając z późniejszym mistrzem olimpijskim Jánem Zacharą z Czechosłowacji. Wywalczył 5 zwycięstw, doznał trzech porażek. M.in. w 1947 roku pokonał przez nokaut Persona (Szwecja), Awdiejewa (Związek Radziecki) oraz Horvatha (Węgry). W 1950 roku ponownie zwyciężył Jana Zacharę (Czechosłowacja). W 1952 roku zwyciężył z fińskim bokserem Ninivuori.

Ogółem stoczył 264 walki, w których aż 226 razy zwyciężał. Odnotował tylko 13 remisów oraz 25 porażek.

Jego talent nie mógł być właściwie wykorzystany, bowiem nieustannie chorował, m.in. na zapalenie oskrzeli. Był to skutek treningów i walk w wyziębionych salach treningowych.

Zmarł 5 lutego 1977 roku w Chorzowie, został pochowany na cmentarzu parafii pw. Św. Ducha w Chorzowie. 19 grudnia tego samego roku zmarł jego ojciec, noszący to samo imię i nazwisko.

• Poczet Chorzowian – Wawrzyniec Bazarnik
• Antoni Steuer, biogram [w:] Chorzowski Słownik Biograficzny t. 3, wyd. Muzeum w Chorzowie, Chorzów 2011 (s. 4-5)

• Wyniki olimpijskie zawodnika na portalu Sports-Reference.com. sports-reference.com. [zarchiwizowane z tego adresu (2012-01-31)]. (ang.).
• Polski Komitet Olimpijski: Wawrzyniec Bazarnik – sylwetka w portalu www.olimpijski.pl. www.olimpijski.pl. [dostęp 2014-12-21]. (pol.).
• Poczet Chorzowian – Wawrzyniec Bazarnik