wieś | |
Państwo | |
---|---|
Województwo | |
Powiat | |
Gmina | |
Strefa numeracyjna |
91 |
Kod pocztowy |
72-400[2] |
Tablice rejestracyjne |
ZKA |
SIMC |
0777237 |
Położenie na mapie gminy Kamień Pomorski | |
Położenie na mapie Polski | |
Położenie na mapie województwa zachodniopomorskiego | |
Położenie na mapie powiatu kamieńskiego | |
54°00′53″N 14°48′44″E/54,014722 14,812222[1] |
Wrzosowo (do 1945 niem. Fritzow) – wieś w północno-zachodniej Polsce, położona w województwie zachodniopomorskim, w powiecie kamieńskim, w gminie Kamień Pomorski, nad Zatoką Wrzosowską i ok. 3 km od Zatoki Pomorskiej.
Przez wieś przebiega droga wojewódzka nr 107 wiodąca do nadmorskich kąpielisk. Odchodzi ona od drogi krajowej nr 3 przez Kamień Pomorski do Dziwnówka, gdzie łączy się z drogą wojewódzką nr 102. Do wsi dochodzi także droga powiatowa nr 0100Z (Pobierowo–Gostyń–Wrzosowo). Przez wieś przechodzi ścieżka rowerowa łącząca ją z kurortami nadmorskimi.
W latach 1946–1998 miejscowość należała administracyjnie do województwa szczecińskiego.
Wrzosowo jest rozległą wsią, składająca się z dwóch części. Pierwsza bardziej zwarta jednostka osadnicza nad zatoką i druga rozciągnięta ulicówka ciągnąca się do pierwszej. We Wrzosowie znajdują się 3 zabytki. Jest nim zespół dworski z XIX wieku obejmujący dwór wybudowany po 1829 przebudowany na przełomie XIX/XX oraz park dworski. Kolejnym zabytkiem jest dom (chałupa) nr 40 (dawniej 39) z 1845 roku[3]. Działa tu kilka gospodarstw agroturystycznych i dom holenderski.
Gmina Kamień Pomorski utworzyła jednostką pomocniczą – "Sołectwo Wrzosowo". Jego teren obejmuje miejscowości Wrzosowo i Radawkę. Organem uchwałodawczym i kontrolnym sołectwa jest zebranie wiejskie, na którym mieszkańcy obu miejscowości wybierają sołtysa. Organem doradczym i opiniodawczym sołtysa jest rada sołecka, która liczy 5 osób[4].
W miejscowości znajduje się oczyszczalnia mechaniczno-biologiczna o przepustowości 110 m³/dobę, z której oczyszczone wody spływają do Zatoki Wrzosowskiej[5].
Kościół
[edytuj | edytuj kod]We wsi znajduje się kościół pw św. Franciszka z Asyżu zaprojektowany przez inżyniera architekta Jerzego Oknińskiego i wzniesiony w latach 1985–1986[6]. Uroczystego poświęcenia świątyni dokonał biskup Jan Gałecki 21 października 1987 roku[6]. Budynek kościoła ma kształt prostokąta, z dwoma dobudówkami oraz wieżą, która jest pokryta dachem czterospadowym. Dach głównej części kościoła jest dwuspadowy, a jego okna mają kształt kwadratowy[6]. Na terenie przyległym do kościoła znajduje się figura św. Franciszka z Asyżu[6].
Nad wejściem do kościoła mieści się empora chórowa. W prostokątnym prezbiterium, centralne miejsce zajmuje obraz przedstawiający Ukrzyżowanie, z Matką Boską Bolesną, św. Marią Magdaleną i św. Janem. Obraz jest otoczony rzeźbami świętych Franciszka i Klary[6]. Drewniany korpus chrzcielnicy ozdobiony jest symbolami krzyża i wizerunkami Ewangelistów[6]. W kościele znajdują się także obrazy Jezusa Miłosiernego i kopia Matki Boskiej Częstochowskiej, a także figury Matki Boskiej Różańcowej i św. Antoniego Padewskiego. Na postumencie ustawione jest popiersie bł. Jana Pawła II. Nad wejściem widoczny jest witraż przedstawiający św. Franciszka z Asyżu, patrona kościoła[6].
Dwór von Puttkamerów
[edytuj | edytuj kod]Dwór wzniesiony w 1740 r. przez Joachima Jürgena von Puttkamera i przebudowany po pożarze w 1820 r. oraz później na przełomie XIX i XX wieku. Ostatnim właścicielem dworu był Bogislaw von Puttkamer.
Po II wojnie światowej obiekt ten był użytkowany przez miejscowe Państwowe Gospodarstwo Rolne. W 1990 r. z uwagi na swe znaczenie historyczne i walory architektoniczne został wpisany do rejestru zabytków. Pożar jaki wybuchł we dworze cztery lata później stanowił początek jego końca.
Na początku lat 90. XX wieku jeden z członków grupy muzycznej "Silna Grupa pod Wezwaniem" miał zakupić dwór z przeznaczeniem na Polonijny Dom Starców. Pomysł upadł po śmierci jednego ze sponsorów.
Po likwidacji PGR-u obiekt sprzedano osobie prywatnej. Dziś po zabytku pozostały fundamenty, resztki ścian i gruzy[7][8].
Zobacz też
[edytuj | edytuj kod]Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ Państwowy Rejestr Nazw Geograficznych – miejscowości – format XLSX, Dane z państwowego rejestru nazw geograficznych – PRNG, Główny Urząd Geodezji i Kartografii, 5 listopada 2023, identyfikator PRNG: 151891
- ↑ Oficjalny Spis Pocztowych Numerów Adresowych, Poczta Polska S.A., październik 2022, s. 1568 [zarchiwizowane 2022-10-26] .
- ↑ Rejestr zabytków nieruchomych – województwo zachodniopomorskie [online], Narodowy Instytut Dziedzictwa, 30 września 2024 .
- ↑ Uchwała Nr LI/389/10 Rady Miejskiej w Kamieniu Pomorskim z dnia 29 stycznia 2010 r. ws. uchwalenia Statutu Sołectwa Wrzosowo (Dz. Urz. Woj. Zachodniopomorskiego z 2010 Nr 23, poz. 506)
- ↑ Program Ochrony Środowiska dla Gminy Kamień Pomorski. Urząd Miejski w Kamieniu Pomorskim, 2005-04-13, s. 31.
- ↑ a b c d e f g Paulina Matysiak: Kościoły Archidiecezji Szczecińsko-Kamieńskiej. Nasze dziedzictwo. T. II. Bydgoszcz: Ikona, 2012, s. 24. ISBN 978-83-934287-2-4. OCLC 812720232. (pol. • niem.).
- ↑ Dwór von Puttkamerów, Wrzosowo - zdjęcia [online], zachodniopomorskie.fotopolska.eu [dostęp 2016-01-07] .
- ↑ O dworach i pałacach Ziemi Kamieńskiej w MHZK [online], Kamienskie.info [dostęp 2016-01-07] [zarchiwizowane z adresu 2016-03-05] (pol.).