6 Dywizjon Kawalerii – jednostka rozpoznawcza Polskich Sił Zbrojnych w ZSRR.

6 Dywizjon Kawalerii był formowany od początku września 1941 roku w Tockoje. Wchodził w skład 6 Lwowskiej Dywizji Piechoty. Dywizjon miał liczyć 11 oficerów i 310 szeregowych. Nie posiadał jednak koni ani uzbrojenia. 12 listopada 1941 roku zaczęto formowanie 3 szwadronu, co miało ścisły związek z planami przeorganizowania dywizjonu w 1 pułk ułanów Krechowieckich. Według „Kroniki” w składzie dywizjonu znajdowały się również dwa plutony zwiadowców konnych. 16 stycznia 1942 roku rozkazem dowódcy Polskich Sił Zbrojnych w ZSRS L.dz.650/Org.Tj./42 z 6 i 7 dywizjonu kawalerii oraz pułku kawalerii 5 DP (5 dywizjonu kawalerii) powstał 1 Pułk Ułanów Krechowieckich (PSZ) ^[1].

• dowódca dywizjonu – rtm. Witold Uklański „krechowiak”
• adiutant – ppor. rez. kaw. Zygmunt Dzierżewicz z 1 puł.
• dowódca 1 szwadronu – por. Jerzy Roszkowski z 5 puł.
• dowódca 2 szwadronu – por. Zygmunt Barcicki z 13 puł.
• dowódca 3 szwadronu – rtm. Kazimierz Garbacki „krechowiak”, we wrześniu 1939 roku dowódca szwadronu w 101 puł.
• dowódca plutonu ckm - ppor. Jarosław Salmonowicz z 16 puł.

 Osobny artykuł: Ordre de Bataille dywizji piechoty PSZ w ZSRR w 1941.

• Bohdan Królikowski: Kres ułańskiej epopei : szkice do dziejów kawalerii rozpoznawczej i pancernej Polskich Sił Zbrojnych na Zachodzie 1939–1947. Lublin: Towarzystwo Naukowe Katolickiego Uniwersytetu Lubelskiego Jana Pawła II, 2007. ISBN 83-7306-332-3.
• Andrzej Suchcitz: Dzieje 1 Pułku Ułanów Krechowieckich 1941–1947. Londyn: Koło Krechowiaków, 2002. ISBN 0-948202-99-8.
• Zbigniew Wawer: Znowu w polskim mundurze. Armia Polska w ZSRR sierpień 1941- marzec 1942. Warszawa: Zbigniew Wawer Prod. Film. i Międzynarodowa Szkoła Menedżerów sp.z.o.o., 2001. ISBN 83-86891-71-8.
• Piotr Żaroń: Armia Polska w ZSRR, na Bliskim Wschodzie i Środkowym Wschodzie. Warszawa: KAW RSW „Prasa- Książka - Ruch, 1981.