Spis treści
1 Pułk Rozpoznawczy
Historia | |
Państwo | |
---|---|
Sformowanie |
1940 |
Rozformowanie |
1943 |
Tradycje | |
Rodowód |
dywizjon rozpoznawczy I KP |
Kontynuacja | |
Dowódcy | |
Pierwszy |
ppłk Emil Gruszecki |
Organizacja | |
Rodzaj sił zbrojnych | |
Rodzaj wojsk | |
Podległość |
1 Pułk Rozpoznawczy – jednostka rozpoznawcza 1 Dywizji Pancernej.
Dywizjon rozpoznawczy
[edytuj | edytuj kod]Powstał w 1 października 1940 jako dywizjon rozpoznawczy I Korpusu Polskiego. Na jego dowódcę wyznaczony został ppłk Emil Gruszecki. Dywizjon zakwaterowano w Perth. Początkowo posiadał dwa improwizowane samochody pancerne Bedford OXA oraz cztery Bren Carriery. Nie otrzymał żadnego czołgu. Szwadron czołgów przekazano do 1 pułku czołgów, a w jego miejsce zorganizowano szwadron samochodów pancernych.
W lipcu 1941 dywizjon otrzymał taką liczbę Universal Carrierów, która pokryła potrzeby etatowe szwadronów. Rozpoczęto intensywne szkolenie żołnierzy. W październiku zwiadowcy szkolili się wspólnie z pododdziałami szkockiej 51 Dywizji występując jako "strona przeciwna". W trakcie ćwiczeń dywizjon "wziął do niewoli" znaczną liczbę "jeńców".
Skład organizacyjny
[edytuj | edytuj kod]- dowództwo
- szwadron dowodzenia
- trzy szwadrony liniowe
Dwa szwadrony miały być wyposażone w samochody pancerne a jeden w czołgi[a].
W składzie 1 Dywizji Pancernej
[edytuj | edytuj kod]8 kwietnia 1942 dowódca I Korpusu podporządkował dywizjon dowódcy 1 Dywizji Pancernej[1]. Trzy dni później dyon zmienił miejsce postoju. Stacjonował w Deer Park Camp. Na przełomie czerwca i lipca rozpoczęły się stopniowe dostawy sprzętu pancernego. Pułk otrzymał samochody Daimler Dingo oraz Humber. Rozpoczęto przeszkalanie żołnierzy na nowym sprzęcie.
30 czerwca 1942 dywizjon został przeformowany w 1 Pułk Rozpoznawczy według brytyjskiego etatu Nr I/44/1 o stanie 860 oficerów i szeregowych[2]. W maju 1943 pułk musiał zdać wszystkie samochody Daimler. Dwa szwadrony liniowe czasowo pozostawały bez zasadniczego wyposażenia. Jednak w końcu miesiąca otrzymano nowe samochody Humber. Od tego momentu pułk dysponował całym wyposażeniem pancernym przewidzianym etatem.
W związku z przejściem 1 DPanc na nowe etaty, z dniem 1 października 1943 rozwiązano l Pułk Rozpoznawczy.
Pułkiem rozpoznawczym dywizji został pancerny pułk rozpoznawczy - 10 Pułk Strzelców Konnych. Na bazie kadry i sprzętu 1 Pułku Rozpoznawczego sformowano 1 Samodzielny Szwadron CKM.
Struktura organizacyjna pułku
[edytuj | edytuj kod]dowództwo
- szwadron dowodzenia
- pluton sztabowy
- pluton techniczno-gospodarczy
- pluton regulacji ruchu
- cztery szwadrony liniowe
- pluton dowódcy
- pięć plutonów samochodów pancernych
- pluton łączności
- czołówka naprawcza
Kadra pułku
[edytuj | edytuj kod]Dowódcy pułku:
- ppłk Emil Gruszecki (1 X 1940 - 30 VI 1941)
- ppłk dypl. Antoni Grudziński (30 VI 1941 - 13 VII 1942)
- mjr dypl. Zbigniew Dudziński (13 VII 1942 - 5 III 1943)
- mjr Andrzej Szajowski (5 - 20 III 1944)
- mjr Marian Kochanowski (5 IV 1944 - 1 VII 1946)
- rtm. Jerzy Nowakowski (1 VII 1946 - 10 IV 1947)
Oficerowie pułku:
- rtm. Narcyz Łopianowski
Uwagi
[edytuj | edytuj kod]- ↑ Faktycznie był wyposażony również w samochody pancerne
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]Bibliografia
[edytuj | edytuj kod]- Juliusz S. Tym, 1. Dywizja Pancerna. Organizacja i wyszkolenie, Wydawnictwo ZP Grupa Sp. z o.o., ISBN 978-83-61529-27-9.
- Zbigniew Wawer: Organizacja polskich wojsk lądowych w Wielkiej Brytanii 1940-1945. Warszawa: Instytut Historii Polskiej Akademii Nauk : Bellona, 1992. ISBN 83-11-08218-9.
- Tadeusz Antoni Wysocki: 1 Polska Dywizja Pancerna 1939-1947 : geneza i dzieje. Warszawa: Bellona, 1994. ISBN 83-11-08219-7.
- Zbigniew Lalak: Broń pancerna w PSZ 1939-1945. Warsaw: Pegaz-Bis : O.K. Media, 2004. ISBN 83-922002-0-9.