Albert de Broglie

Albert de Broglie
Jacques-Victor-Albert
	Premier Francji
Okres	od 24 maja 1873; do 22 maja 1874
Poprzednik	Jules Dufaure
Następca	Ernest Courtot de Cissey
Okres	od 17 maja 1877; do 23 listopada 1877
Poprzednik	Jules Simon
Następca	Gaëtan de Rochebouët
	Dane biograficzne
Dynastia	Brogile
Data i miejsce urodzenia	13 czerwca 1821 ; Paryż
Data i miejsce śmierci	19 stycznia 1901 ; Paryż
Małżeństwo	Joséphine-Eléonore-Marie-Pauline de Galard de Brassac de Béarn
Dzieci	Victor; Maurice; Henri-Amédée; François-Marie-Albert; César-Paul-Emmanuel
	Multimedia w Wikimedia Commons

Jacques-Victor-Albert, 4. książę de Broglie [d ə ˈ b ʀ œ j ] wymowa^ⓘ (ur. 13 czerwca 1821 w Paryżu, zm. 19 stycznia 1901, tamże^[1]) – francuski mąż stanu, arystokrata i polityk, książę de Broglie, premier Francji w latach 1873–1874 oraz w 1877 roku.

W latach 1872–1873 był ministrem spraw zagranicznych, następnie do 1874 ministrem spraw wewnętrznych, a w 1877 roku ministrem sprawiedliwości.

Życiorys

Był synem premiera Francji Achille’a Charlesa de Broglie i jego żony Albertiny Staël von Holstein. Służył jako dyplomata w Madrycie i Rzymie^[1]. W 1846 roku opublikował tłumaczenie systemu religijnego Gottfrieda Wilhelma Leibniza^[1]. Podczas rewolucji lutowej w 1848 roku wycofał się z życia publicznego^[1]. Rozpoczął wówczas pisanie dla Revue des Deux Mondes oraz dla orleańskiego Le Correspondant^[1]. W 1862 roku został wybrany członkiem Akademii Francuskiej^[1].

W 1871 roku został wybrany deputowanym do Zgromadzenia Narodowego z okręgu Eure^[1]. Kilka dni później został mianowany ambasadorem Francji w Wielkiej Brytanii^[1]. W marcu 1872 roku zrezygnował ze stanowiska ze względu na krytykę jego działań wobec umów handlowych pomiędzy państwami^[1]. Powrócił wówczas do Zgromadzenia Narodowego, gdzie stał się krytykiem polityki prezydenta Adolphe Thiersa^[1]. 24 maja 1873 prezydent Patrice de Mac Mahon desygnował go na urząd premiera oraz ministra spraw zagranicznych^[1]^[2]. 26 listopada 1873 roku zakończył urząd ministra spraw zagranicznych, przy czym jednocześnie powierzono mu sprawy wewnętrzne^[2]. Jego konserwatywny rząd upadł 18 maja 1874 roku^[1].

Trzy lata później, 16 maja 1877, Mac Mahon ponownie powierzył Broglie’owi utworzenie gabinetu (nadając mu jednocześnie funkcję ministra sprawiedliwości), który ostatecznie nie uzyskał wotum zaufania, a Brogile został 20 listopada tego samego roku zmuszony do rezygnacji^[1]. W 1885 roku nie został ponownie wybrany do Zgromadzenia Narodowego po czym zakończył karierę polityczną^[1].

Przypisy

↑ ^a ^b ^c ^d ^e ^f ^g ^h ⁱ ^j ^k ^l ^m ⁿ Albert, 4e duke de Broglie [online], Britannica, 9 czerwca 2023 [dostęp 2023-06-11] (ang.).
↑ ^a ^b Jacques Victor Albert, duc de Broglie [online], britishmuseum.org [dostęp 2023-06-11] .

[:0-1] ↑ ^a ^b ^c ^d ^e ^f ^g ^h ⁱ ^j ^k ^l ^m ⁿ Albert, 4e duke de Broglie [online], Britannica, 9 czerwca 2023 [dostęp 2023-06-11] (ang.).

[:1-2] Jacques Victor Albert, duc de Broglie [online], britishmuseum.org [dostęp 2023-06-11] .

[1]

[2]

Burbonowie	Périgord (1815) Plessis (1815–1818) Dessolles (1818–1819) Decazes (1819–1820) Plessis (1820–1821) Villèle (1821–1828) Martignac (1828–1829) Polignac (1829–1830) Mortemart (1830)
Monarchia lipcowa	Broglie (1830) Laffitte (1830–1831) Perier (1831–1832) Soult (1832–1834) Gérard (1834) Bassano (1834) Mortier (1834–1835) Broglie (1835–1836) Thiers (1836) Molé (1836–1839) Soult (1839–1840) Thiers (1840) Soult (1840–1847) Guizot (1847 23 lutego 1848) Molé (1848)
II Republika	Dupont de l’Eure (1848) Arago (1848) Cavaignac (1848) Barrot (1848–1849) d’Hautpoul (1849–1851) Faucher (1851)
II Cesarstwo /Rząd Tymczasowy	Ollivier (1870) Cousin-Montauban (1870) Trochu (1870–1871)
III Republika	Dufaure (1871–1873) Broglie (1873–1874) Cissey (1874–1875) Buffet (1875–1876) Dufaure (1876) Simon (1876–1877) Broglie (1877) Rochebouet (1877) Dufaure (1877–1879) Waddington (1879–1879) Freycinet (1879–1880) Ferry (1880–1881) Gambetta (1881–1882) Freycinet (1882) Duclerc (1882–1883) Fallieres (1883) Ferry (1883–1885) Brisson (1885) Freycinet (1886) Goblet (1886–1887) Rouvier (1887) Tirard (1887–1888) Floquet (1888–1889) Tirard (1889–1890) Freycinet (1890–1892) Loubet (1892) Ribot (1892–1893) Dupuy (1893) Casimir-Perier (1893–1894) Dupuy (1894–1895) Ribot (1895) Bourgeois (1895–1896) Méline (1896–1898) Brisson (1898) Dupuy (1898–1899) Waldeck-Rousseau (1899–1902) Combes (1902–1905) Rouvier (1905–1906) Sarrien (1906) Clemenceau (1906–1909) Briand (1909–1911) Monis (1911) Caillaux (1911–1912) Poincaré (1912–1913) Briand (1913) Barthou (1913) Doumergue (1913–1914) Ribot (1914) Viviani (1914–1915) Briand (1915–1917) Ribot (1917) Painlevé (1917) Clemenceau (1917–1920) Millerand (1920) Leygues (1920–1921) Briand (1921–1922) Poincaré (1922–1924) François-Marsal (1924) Herriot (1924–1925) Painlevé (1925) Briand (1925–1926) Herriot (1926) Poincaré (1926–1929) Briand (1929) Tardieu (1929–1930) Chautemps (1930) Tardieu (1930) Steeg (1930–1931) Laval (1931–1932) Tardieu (1932) Herriot (1932) Paul-Boncour (1932–1933) Daladier ( 1933) Sarraut (1933) Chautemps (1933–1934) Daladier (1934) Doumergue (1934) Flandin (1934–1935) Bouisson (1935) Laval (1935–1936) Sarraut (1936) Blum (1936–1937) Chautemps (1937–1938) Blum (1938) Daladier (1938–1940) Reynaud (1940) Pétain (1940)
Francja Vichy/ Rząd Tymczasowy	Pétain (1940) Laval (1940–1941) Flandin (1940–1941) Darlan (1941–1942) Laval (1942–1944) Gaulle (1944–1946) Gouin (1946) Bidault (1946) Blum (1946–1947)
IV Republika	Ramadier (1947) Schuman (1947–1948) Marie (1948) Schuman (1948) Queuille (1948–1949) Bidault (1949–1950) Queuille (1950) Pleven (1950–1951) Queuille (1951) Pleven (1951–1952) Faure (1952) Pinay (1952–1953) Mayer (1953) Laniel (1953–1954) France (1954–1955) Faure (1955–1956) Mollet (1956–1957) Bourgès-Maunoury (1957) Gaillard (1957–1958) Pflimlin (1958) Gaulle (1958–1959)
V Republika	Debré (1959–1962) Pompidou (1962–1968) Couve de Murville (1968–1969) Chaban-Delmas (1969–1972) Messmer (1972–1974) Chirac (1974–1976) Barre (1976–1981) Mauroy (1981–1984) Fabius (1984–1986) Chirac (1986–1988) Rocard (1988–1991) Cresson (1991–1992) Bérégovoy (1992–1993) Balladur (1993–1995) Juppé (1995–1997) Jospin (1997–2002) Raffarin (2002–2005) Villepin (2005–2007) Fillon (2007–2012) Ayrault (2012–2014) Valls (2014–2016) Cazeneuve (2016–2017) Philippe (2017–2020) Castex (2020–2022) Borne (2022–2024) Attal (2024) Barnier (2024) Bayrou (od 2024)