| Καικιλία Γκλύξμπουργκ | |
 1931 | |
| |
| wielka księżna Hesji i Renu, księżniczka Grecji i Danii | |
| Dynastia | |
|---|---|
| Data i miejsce urodzenia | |
| Data i miejsce śmierci | |
| Ojciec | |
| Matka | |
| Mąż | |
| Dzieci |
Ludwik Ernest, |
| Rodzeństwo |
Małgorzata Glücksburg, |
| Odznaczenia | |
 
| |
Cecylia Glücksburg, gr. Καικιλία Γκλύξμπουργκ [wym. Kaikilía Glýzpuryk], niem. Cecylia von Glücksburg zu Grieschenland und Dänmark (ur. 22 czerwca 1911 w Tatoi, zm. 16 listopada 1937 w Ostendzie) – grecka arystokratka, członkini rodziny królewskiej, księżniczka Grecji i Danii, tytularna wielka księżna byłej Hesji i Renu jako żona Jerzego Donata.
Życiorys
[edytuj | edytuj kod]Urodziła się jako trzecia córka Andrzeja (1882–1944), księcia greckiego i duńskiego, oraz Alicji Battenberg (1885–1969). Miała trzy siostry, starsze Małgorzatę (1905–1981) i Teodorę (1906–1969), młodszą Zofię (1914–2001), oraz brata Filipa (1921–2021). Została ochrzczona 10 lipca 1911 w katedrze Zwiastowania Matki Bożej w Atenach, a jej rodzicami chrzestnymi byli Jerzy V (1865–1936), Ernest Ludwik, wielki książę Hesji (1868–1937), Mikołaj Glücksburg (1872–1938) i Wiera Konstantynowna Romanowa (1854–1912)[1]. Wychowywała się w Atenach, Tatoi i na Korfu[2]. W rozmowach z matką używała języka angielskiego, ale równie biegle porozumiewała się po grecku, francusku i niemiecku[3]. Otrzymała staranne wykształcenie domowe, typowe dla przedstawicieli arystokracji tego okresu[4]. W 1917–1920 w związku z niestabilną sytuacją domu panującego, przebywała wraz z rodziną na emigracji w Szwajcarii, zamieszkując w Lucernie[5]. W 1920 jej rodzina powróciła do Grecji i zamieszkała w Korfu. W 1922–1936, w związku ze skazaniem ojca na banicję, ponownie na emigracji. Początkowo zamieszkała z rodzicami w Saint-Cloud, zaproszonych przez Marię Bonaparte[6]. Następnie w Londynie u Edwiny Ashley[7].
W 1928 za pośrednictwem ciotki Ludwiki Mountbatten (1889–1965) Cecylia poznała Fryderyka Glücksburga (1899–1972), księcia koronnego Danii, z którym planowała wziąć ślub, jednak projekt ten nie znalazł uznania w duńskiej rodzinie królewskiej[8]. W 1929 ostatecznie związała się ze swoim kuzynem drugiego stopnia, Jerzym Donatem Heskim (1906–1937), za którego wyszła za mąż w 1931[9]. Po ślubie zamieszkała w Darmstadt, zostając entuzjastycznie przyjętą przez miejscową ludność[10].
Szybko zaangażowała się w działalność społeczną; w 1931–1937 pełniła funkcję prezeski Towarzystwa Kobiet Hesji[11]. Początkowo pozostawała sceptyczna wobec narastających nastrojów nacjonalistycznych w Niemczech w 30. XX w.[12] Jednak pod wpływem szwagra Krzysztofa Heskiego (1891–1943), oficera SS, nabierała coraz większego przekonania dla idei nazistowskiej, upatrując w niej możliwość dla restauracji monarchii w kształcie zbliżonym do dawnego Cesarstwa Niemieckiego[13]. W końcu 1 maja 1937 wstąpiła do Narodowosocjalistycznej Niemieckiej Partii Robotników[14].
16 listopada 1937 wyruszyła wraz z rodziną w podróż samolotem do Londynu, aby uczestniczyć w ceremonii ślubnej swojego szwagra Ludwika Heskiego (1908–1968) i Małgorzaty Campbell Geddes (1913–1997). Jednak nie dotarła na miejsce, ginąc w katastrofie lotniczej w Ostendzie. Została pochowana 23 listopada tego samego roku w Nowym Mauzoleum w Darmstadt.
Rodzina
[edytuj | edytuj kod]2 lutego 1931 w Darmstadt poślubiła swojego kuzyna 2. st. ze strony matki, Jerzego Donata Heskiego (1906–1937), tytularnego dziedzicznego wielkiego księcia Hesji i Renu, syna Ernesta Ludwika (1868–1937), brata matecznej babki Wiktorii Heskiej (1863–1950), oraz Eleonory Solms-Hohensolms-Lich (1871–1937). Ślub odbył się w podwójnym obrządku prawosławnym i ewangelicko-augsburskim[15]. Małżeństwo doczekało się trojga dzieci, z których żadne nie dożyło wieku dorosłego:
- Ludwik Ernest Andrzej (ur. 25 października 1931, zm. 16 listopada 1937) – zmarł w katastrofie lotniczej,
- Aleksander Jerzy Karol Henryk (ur. 14 kwietnia 1933, zm. 16 listopada 1937) – zmarł w katastrofie lotniczej,
- Joanna Maryna Eleonora (ur. 20 września 1936, zm. 14 czerwca 1939) – zmarła na zapalenie opon mózgowo-rdzeniowych.
Odznaczenia
[edytuj | edytuj kod]
Dama Krzyża Wielkiego Orderu śś. Olgi i Zofii (10 lipca 1911),
Dama Krzyża Wielkiego Orderu Lwa Złotego (2 lutego 1931).
Genealogia
[edytuj | edytuj kod]| Prapradziadkowie | Fryderyk Wilhelm Glücksburg
(1785–1831) ∞ 1810 (1789–1867) |
Wilhelm Heski
(1787–1867) ∞ 1810 (1789–1864) |
car Rosji
(1796–1855) ∞ 1817 (1798–1860) |
ks. Saksonii-Altenburga
(1789–1868) ∞ 1817 (1799–1848) |
w. ks. Hesji
(1777–1848) ∞ 1804 (1788–1836) |
Maurycy Hauke-Bosak
(1775–1830) ∞ 1799 (1790–1831) |
Karol Heski
(1809–1879) ∞ 1836 (1815–1885) |
Albert Koburg
(1819–1861) ∞ 1840 kr. Wielkiej Brytanii (1819–1901) |
| Pradziadkowie | kr. Danii, Chrystian IX (1818–1906)
∞ 1842 Ludwika Heska-Kassel (1817–1898) |
Konstanty Nikołajewicz Romanow
(1827–1892) ∞ 1848 Aleksandra Josifowna (1830–1911) |
Aleksander Heski (1823–1888)
∞ 1851 Julia Hauke (1825–1895) |
w. ks. Hesji, Ludwik IV (1837–1892)
∞ 1861 Alicja Koburg (1843–1878) | ||||
| Dziadkowie | kr. Hellenów, Jerzy I (1845–1913)
∞ 1867 Olga Konstantynowna Romanowa (1851–1926) |
Ludwik Battenberg (1854–1921)
∞ 1884 Wiktoria Heska (1863–1950) | ||||||
| Rodzice | Andrzej Glücksburg (1882–1944)
∞ 1903 Alicja Battenberg (1885–1969) | |||||||
| Cecylia Glücksburg (1911–1937) | ||||||||
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ Vickers 2000 ↓, s. 91.
- ↑ Sainz de Medrano 2004 ↓, s. 291.
- ↑ Tim Heald, The Duke. A Portrait of Prince Philip, London: Hodder and Stoughton, 1991, s. 38, ISBN 0-340-54607-7 (ang.).
- ↑ Vickers 2000 ↓, s. 92.
- ↑ Vickers 2000 ↓, s. 142–145.
- ↑ Vickers 2000 ↓, s. 176.
- ↑ Philip Eade, Young Prince Philip. His Turbulent Early Life, London: HarperPress, 2012, s. 41–46, ISBN 978-0-00-730539-1 (ang.).
- ↑ Vickers 2000 ↓, s. 201.
- ↑ Vickers 2000 ↓, s. 206.
- ↑ Petropoulos 2006 ↓, s. 94–95.
- ↑ Arturo E. Beéche, Ilana D. Miller, The Grand Ducal House of Hesse, London: Eurohistory, 2020, s. 163, ISBN 978-1-944207-08-3 (ang.).
- ↑ Vickers 2000 ↓, s. 271.
- ↑ Petropoulos 2006 ↓, s. 109.
- ↑ Petropoulos 2006 ↓, s. 115–116.
- ↑ Sainz de Medrano 2004 ↓, s. 301.
Bibliografia
[edytuj | edytuj kod]- Jonathan Petropoulos: Royals and the Reich. The Princes von Hessen in Nazi Germany. Oxford: Oxford University Press, 2006. ISBN 978-0-19-533927-7. (ang.).
- Ricardo Mateos Sainz de Medrano: La Familia de la Reina Sofía. La Dinastía griega, la Casa de Hannover y los reales primos de Europa. Madrid: La Esfera de los Libros, 2004. ISBN 84-9734-195-3. (hiszp.).
- Hugo Vickers: Alice: Princess Andrew of Greece. London: Hamish Hamilton, 2000. ISBN 978-0-241-13686-7. (ang.).
