Ford Econovan

Nie mylić z: Ford Econoline.

Ford Econovan – samochód dostawczo-osobowy klasy średniej produkowany pod amerykańską marką Ford w latach 1977 – 2005.

Ford Econovan I

Ford Econovan I przed liftingiem
Producent	Ford
Zaprezentowany	Wrzesień 1977
Okres produkcji	1977 – 1983
Miejsce produkcji	Hiroszima
Następca	Ford Econovan II
Dane techniczne
Segment	dostawcze segmentu D van segmentu D
Typy nadwozia	4 i 5-drzwiowy van 2-drzwiowy pick-up
Skrzynia biegów	4 i 5-biegowa manualna 3 i 4-biegowa automatyczna
Napęd	tylny
Długość	4455 mm
Szerokość	1620 mm
Wysokość	1990 mm
Rozstaw osi	2155 mm
Liczba miejsc	3-9
Dane dodatkowe
Modele bliźniacze	Mazda Bongo
Konkurencja	Toyota HiAce
Multimedia w Wikimedia Commons

Ford Econovan I został zaprezentowany po raz pierwszy w 1977 roku.

W 1977 roku Ford podjął decyzję o zacieśnieniu współpracy z japońską firmą Mazda, czego efektem było opracowanie dużego samochodu dostawczego z silnikiem umieszczonym pod kabiną na potrzeby rynku Azji Wschodniej, Australii i Oceanii. Model Econovan powstał jako bliźniacza konstrukcja względem Mazdy Bongo, odróżniając się od niej wyglądem przedniego zderzaka i logotypów na karoserii^[1].

• L4 2.0L FE
• L4 1.8L F2

• L4 2.2L WL-T

Ford Econovan II
Ford Spectron

Ford Econovan II przed liftingiem
Producent	Ford
Zaprezentowany	Wrzesień 1983
Okres produkcji	1983 – 1999
Miejsce produkcji	Hiroszima
Poprzednik	Ford Econovan I
Następca	Ford Econovan III
Dane techniczne
Segment	dostawcze segmentu D van segmentu D
Typy nadwozia	4 i 5-drzwiowy van 2-drzwiowy pick-up
Skrzynia biegów	4 i 5-biegowa manualna 3 i 4-biegowa automatyczna
Napęd	tylny
Długość	4230–4475 mm
Szerokość	1630–1690 mm
Wysokość	1835–1980 mm
Rozstaw osi	2220 mm
Liczba miejsc	3-9
Dane dodatkowe
Modele bliźniacze	Kia Besta Mazda Bongo Nissan Vanette
Konkurencja	Toyota HiAce
Multimedia w Wikimedia Commons

Ford Econovan II został zaprezentowany po raz pierwszy w 1983 roku.

Econovan drugiej generacji zadebiutował w 1983 roku, ponownie swoim zasięgiem rynkowym obejmując region Azji Wschodniej, Australii i Nowej Zelandii. Podobnie jak poprzednik, samochód został zbudowany jako bliźniacza konstrukcja względem Mazdy Bongo, odróżniając się od niej jedynie drobnymi wizualnymi zmianami i innymi logotypami^[2]. Konstrukcja stała się przestronniejsza i nowocześniejsza w stosunku do poprzednika, zyskując większy zakres modyfikacji długości rozstawu osi, wysokości dachu oraz aranżacji przedziału transportowego.

W 1984 roku Ford zdecydował się opracować osobową, bardziej komfortowo wyposażoną odmianę Econovana II z myślą o rynku australijskim i japońskim pod nazwą Spectron. Samochód wyróżniał się trzema rzędami siedzeń i rozbudowaną listą dodatków do wyposażenia^[3].

W 1997 roku, w czasie gdy Mazda Bongo przechodziła już drugą modernizację, Ford Econovan II dopiero teraz zaadaptował zmiany stylistyczne po 14 latach produkcji w niezmienionej formie. Pojawił się zupełnie nowy pas przedni, który wydłużył nadwozie i zdobiony był przez wąskie, podłużne reflektory^[4].

• L4 1.4L UC
• L4 1.8L F8
• L4 2.0L FE

• L4 2.0L Diesel
• L4 2.2L R2
• L4 2.2L RF

Ford Econovan Maxi I

Ford Econovan Maxi I przed liftingiem
Producent	Ford
Zaprezentowany	Lipiec 1984
Okres produkcji	1984 – 1999
Miejsce produkcji	Hiroszima
Następca	Ford Econovan Maxi II
Dane techniczne
Segment	dostawcze segmentu D van segmentu D
Typy nadwozia	4 i 5-drzwiowy van
Skrzynia biegów	4 i 5-biegowa manualna 3 i 4-biegowa automatyczna
Napęd	tylny
Długość	4590 mm
Szerokość	1690 mm
Wysokość	1970–1980 mm
Rozstaw osi	2400 mm
Liczba miejsc	3-9
Dane dodatkowe
Modele bliźniacze	Mazda Bongo Brawny
Konkurencja	Toyota HiAce
Multimedia w Wikimedia Commons

Ford Econovan Maxi I został zaprezentowany po raz pierwszy w 1984 roku.

Rok po prezentacji Econovana drugiej generacji, Ford poszerzył ofertę swoich samochodów dostawczych w regionie Azji Wschodniej i Australii o większy model Econovan Maxi. Była to bliźniacza wersja wobec Mazdy Bongo Brawny, podobnie jak ona różniący się od bazowego modelu dłuższym rozstawem osi, większą kabiną i przestronniejszym przedziałem transportowym lub pasażerskim. Wizualnie samochód wyróżniał się też innym wyglądem pasa przedniego^[5].

W 1995 roku Econovan Maxi przeszedł pierwszą modernizację, która zaadaptowała zmiany z bliźniaczego modelu Mazdy. Pojawił się inny wygląd pasa przedniego, na czele z przemodelowanym kształtem reflektorów i zderzaka, który przyjął charakterystyczny kształt a la półka, wydłużając nadwozie^[6].

Druga modernizacja przeprowadzona została w 1997 roku. Pas przedni został zaokrąglony, a ponadto zmodyfikowano też reflektory oraz atrapę chłodnicy. Pojawiły się też drobne zmiany w wyposażeniu.

• L4 2.0L FE
• L4 1.8L F2

• L4 2.2L WL-T

Ford Econovan III

Ford Econovan III
Producent	Ford
Zaprezentowany	Czerwiec 1999
Okres produkcji	1999 – 2005
Miejsce produkcji	Hiroszima
Poprzednik	Ford Econovan II
Następca	Ford Transit
Dane techniczne
Segment	dostawcze segmentu D van segmentu D
Typy nadwozia	4 i 5-drzwiowy van 2-drzwiowy pick-up
Skrzynia biegów	4 i 5-biegowa manualna 3 i 4-biegowa automatyczna
Napęd	tylny
Długość	4295–4335 mm
Szerokość	1690 mm
Wysokość	1865–1910 mm
Rozstaw osi	2220 mm
Liczba miejsc	3-9
Dane dodatkowe
Modele bliźniacze	Mazda Bongo Mitsubishi Delica Van Nissan Vanette
Konkurencja	Toyota HiAce
Multimedia w Wikimedia Commons

Ford Econovan III został zaprezentowany po raz pierwszy w 1999 roku.

Trzecia i ostatnia generacja Forda Econovana zadebiutowała w 1999 roku, równolegle z bliźniaczą nową odsłoną Mazdy Bongo oraz przeznaczonych na wewnętrzny, japoński rynek pochodnych modeli Mitsubishi Delica Van i Nissan Vanette Van. W porównaniu do poprzednika, Econovan III zyskał bardziej krągłe proporcje nadwozia i charakterystyczne, duże reflektory^[7].

Produkcja Forda Econovan zakończyła się w 2005 roku, po czym Ford zrezygnował ze współpracy z Mazdą na polu dużych samochodów dostawczych. Miejsce modelu zastąpił znany z rynku europejskiego i chińskiego Ford Transit^[8].

• L4 2.0L FE
• L4 1.8L F2

• L4 2.2L WL-T

Ford Econovan Maxi II

Ford Econovan Maxi II
Producent	Ford
Zaprezentowany	Wrzesień 1983
Okres produkcji	1999 – 2005
Miejsce produkcji	Hiroszima
Poprzednik	Ford Econovan Maxi I
Następca	Ford Transit
Dane techniczne
Segment	dostawcze segmentu D van segmentu D
Typy nadwozia	4 i 5-drzwiowy van 2-drzwiowy pick-up
Skrzynia biegów	4 i 5-biegowa manualna 3 i 4-biegowa automatyczna
Napęd	tylny
Długość	4690 mm
Szerokość	1695 mm
Wysokość	1980 mm
Rozstaw osi	2600 mm
Liczba miejsc	3-9
Dane dodatkowe
Modele bliźniacze	Mazda Bongo Brawny Mitsubishi Delica Cargo
Konkurencja	Toyota HiAce
Multimedia w Wikimedia Commons

Ford Econovan Maxi II został zaprezentowany po raz pierwszy w 1999 roku.

Druga i ostatnia odsłona większego Forda Econovan Maxi została przedstawiona równolegle z krótszą odmianą i ponownie była bliźniaczą odmianą Mazdy Bongo Brawny. Wizualnie samochód różnił się przede wszystkim innym wyglądem pasa przedniego, a także pojemniejszą przestrzenią transportową i kabiną, co wynikało z dłuższego rozstawu osi^[9].

• L4 2.0L FE
• L4 1.8L F2

• L4 2.2L WL-T