Obszar | |||
---|---|---|---|
Liczba mówiących |
42 tys. (2015) | ||
Pismo/alfabet | |||
Klasyfikacja genetyczna | |||
| |||
Status oficjalny | |||
Ethnologue | 6a żywy↗ | ||
Kody języka | |||
ISO 639-3 | ddg | ||
IETF | ddg | ||
Glottolog | fata1247 | ||
Ethnologue | ddg | ||
Występowanie | |||
![]() Rozprzestrzenienie języka fataluku | |||
W Wikipedii | |||
| |||
Ta strona zawiera symbole fonetyczne MAF. Bez właściwego wsparcia renderowania wyświetlane mogą być puste prostokąty lub inne symbole zamiast znaków Unikodu. |
Język fataluku (fatalukunu), także: dagada, dagaga, dagoda'[1][2] – język papuaski używany na wschodnim skraju Timoru Wschodniego, zwłaszcza w rejonie miejscowości Lospalos (dystrykt Lautém)[3] . Według danych z 2015 r. posługuje się nim ok. 42 tys. mieszkańców tego kraju[4]. Należy do rodziny języków timor-alor-pantar[1]. Jest najbardziej wysuniętym na wschód spośród języków Timoru[5].
Dzieli się na pięć wzajemnie zrozumiałych dialektów (północny, północno-wschodni, wschodni, centralny, południowy)[6]. Jest blisko spokrewniony z językiem oirata z pobliskiej wyspy Kisar w indonezyjskiej prowincji Moluki (który bywa traktowany jako jego dialekt[7]), a także z językiem rusenu, który wyszedł z użycia w I poł. XX wieku[8]. Dalsze związki łączą go z językami makasae i makalero[9].
Jest to główny język ludu Fataluku[10]. Sami użytkownicy określają swój język jako „fatalukunu”[11]. Nazwa „fataluku” znaczy tyle, co „mówić poprawnie”[12], a „fatalukunu” – „poprawna mowa”[13]. W znacznej części literatury, a zwłaszcza we wczesnych źródłach portugalskich, występuje określenie „dagada”, które nie jest jednak znane dzisiejszym użytkownikom języka (zapewne jest to termin obcy)[13][14]. A. van Engelenhoven (2009) twierdzi, że nazwa ta pochodzi z języka makasae i oznacza tyle, co „rozmowa”[15].
W regionie panuje wysoki poziom multilingwizmu; w powszechnym użyciu są w szczególności języki tetum i indonezyjski[16]. Wśród grupy etnicznej Fataluku znane są także inne języki, w tym makalero i makasae[17]. Niemniej z dostępnych danych (2015) wynika, że fataluku nie jest zagrożony wymarciem w najbliższej przyszłości. Odnotowano, że jest przekazywany międzypokoleniowo i pozostaje preferowanym środkiem komunikacji w większości sfer życia[18]. Społeczność ma pozytywny stosunek do swojego języka[4]. Potencjalnymi zagrożeniami dla długoterminowej żywotności fataluku są migracje ludności i nasilone wpływy zewnętrzne, w tym presja języka tetum[4][19].
Przypuszcza się, że historycznie był silnie ekspansywny; prawdopodobnie wypierał sąsiednie języki austronezyjskie (doprowadził m.in. do zaniku języka makuva). W jego leksyce zaznaczyły się wpływy austronezyjskie, sięgające podstawowych warstw słownictwa[20][21]. Dodatkowo za pośrednictwem malajskiego zaczerpnął słownictwo z arabskiego i sanskrytu[9].
Istnieje stosunkowo bogaty zasób publikacji poświęconych temu językowi[13]. Wiele danych leksykalnych dot. fataluku zebrał misjonarz Alfonso Nácher w trakcie swojej pracy w Timorze Wschodnim. Na podstawie rękopisu z 1984 r. sporządzono słownik fataluku-portugalski, wydany na łamach czasopisma „Estudos de Línguas e Culturas de Timor-Leste” (w dwóch częściach, 2003/2004) oraz w postaci książkowej (Léxico Fataluco-Português, 2012)[22]. Pozostałe materiały obejmują krótki słownik Disionáriu badak Fataluku-Tetun, Tetun-Fataluku (2006)[23], a także opracowania gramatyczne: La langue des Fataluku de Lorehe (Timor Portugais) (1973)[24], Fataluku (Fatalukunu) (2005)[25] .
Jest zapisywany alfabetem łacińskim, przy czym nie istnieje ogólnie przyjęta norma ortografii. W praktyce stosuje się nieustandaryzowaną pisownię wzorowaną na ortografii indonezyjskiej. Fataluku bywa wykorzystywany w wiadomościach tekstowych i mediach społecznościowych[4]. Brak ugruntowanej tradycji literackiej[12].
System dźwiękowy
[edytuj | edytuj kod]Podano za Heston 2015 ↓, s. 13–14.
Spółgłoski
[edytuj | edytuj kod]dwuwargowe | wargowo-zębowe | przedniojęzykowo- dziąsłowe |
podniebienne | miękko- podniebienne |
krtaniowe | |
---|---|---|---|---|---|---|
zwarte | p (b) | t (d) | k (g) | ʔ | ||
zwarto-szczelinowe | t͡ʃ | |||||
szczelinowe | f v | s z | h | |||
nosowe | m | n | ||||
drżące | r | |||||
boczne | l | |||||
półotwarte | j |
/b/, /d/ i /g/ występują tylko w zapożyczeniach, zwłaszcza z indonezyjskiego i tetum (tetun-dili).
Samogłoski
[edytuj | edytuj kod]przednie | centralne | tylne | ||
---|---|---|---|---|
przymknięte | i | u | ||
średnie | e | o | ||
otwarte | a |
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ a b David M. Eberhard , Gary F. Simons , Charles D. Fennig (red.), Fataluku, [w:] Ethnologue: Languages of the World, wyd. 22, Dallas: SIL International, 2019 [zarchiwizowane z adresu 2019-05-20] (ang.).
- ↑ Harald Hammarström, Robert Forkel, Martin Haspelmath, Sebastian Bank: Fataluku. Glottolog 4.6. [dostęp 2024-08-30]. [zarchiwizowane z tego adresu (2024-08-30)]. (ang.).
- ↑ Heston 2023 ↓.
- ↑ a b c d Heston 2023 ↓, s. 11.
- ↑ Nácher Lluesa i in. 2012 ↓, s. 125.
- ↑ van Engelenhoven 2009 ↓, s. 334.
- ↑ Hull 2005 ↓, s. 1.
- ↑ van Engelenhoven 2009 ↓, s. 333–334.
- ↑ a b Timothy Usher: Fataluku. NewGuineaWorld. [dostęp 2020-02-07]. [zarchiwizowane z tego adresu (2020-03-05)]. (ang.).
- ↑ Michaił Anatoljewicz Czlenow , Fatałuku, [w:] Walerij Aleksandrowicz Tiszkow (red.), Narody i rieligii mira: encykłopiedija, Moskwa: Bolszaja rossijskaja encykłopiedija, 1998, s. 577, ISBN 978-5-85270-155-8, OCLC 40821169 (ros.).
- ↑ Geoffrey Hull , Lance Eccles , Tetum Reference Grammar, Winston Hills: Sebastião Aparício da Silva Project / Instituto Nacional de Linguística, Universidade Nacional Timor Lorosa’e, 2004, s. 229, ISBN 978-1-86408-704-8, OCLC 1075734204 (ang.).
- ↑ a b van Engelenhoven 2009 ↓, przyp. 22, s. 346.
- ↑ a b c van Engelenhoven i Huber 2020 ↓, s. 349.
- ↑ McWilliam 2007 ↓, przyp. 16, s. 360.
- ↑ Aone van Engelenhoven , Change, Oblivion and Death: Three Stages in Language Endangerment, Kuala Lumpur: CenPRIS, Universiti Sains Malaysia, 2009 (CenPRIS Working Paper Series 133/10), s. 9–10 [dostęp 2023-05-22] (ang.).
- ↑ Heston 2015 ↓, s. 3, 5.
- ↑ Heston 2023 ↓, s. 10.
- ↑ Heston 2015 ↓, s. 5.
- ↑ Heston 2015 ↓, s. 5–6.
- ↑ Schapper, Huber i van Engelenhoven 2012 ↓, s. 200.
- ↑ McWilliam 2007 ↓, s. 361.
- ↑ Nácher Lluesa i in. 2012 ↓, s. 9.
- ↑ Geoffrey Hull , Disionáriu badak Fataluku-Tetun, Tetun-Fataluku = Ta'a-epulu kava Fataluku-Tetun, Tetun-Fataluku, Dili: Instituto Nacional de Linguística, Universidade de Timor Leste, 2006, ISBN 978-1-74138-219-8, OCLC 936084355 [dostęp 2022-09-21] .
- ↑ Henri Campagnolo , La langue des Fataluku de Lorehe (Timor Portugais), Paris: Université de Paris V - René Descartes, 1973, OCLC 490333411 [dostęp 2022-09-21] (fr.).
- ↑ Hull 2005 ↓.
Bibliografia
[edytuj | edytuj kod]- Aone van Engelenhoven , On derivational processes in Fataluku, a non-Austronesian language in East-Timor, [w:] W. Leo Wetzels (red.), Linguistics of Endangered Languages: contributions to Morphology and Morpho-Syntax, Utrecht: Netherlands Graduate School of Linguistics, 2009 (LOT Occasional Series 13), s. 331–362, ISBN 978-90-78328-98-8, OCLC 469635618 [dostęp 2020-05-24] [zarchiwizowane z adresu 2020-05-24] (ang.).
- Aone van Engelenhoven , Juliette Huber , East Fataluku, [w:] Antoinette Schapper (red.), The Papuan languages of Timor-Alor-Pantar: Sketch grammars, t. 3, Berlin–Boston: De Gruyter, 2020 (Pacific Linguistics 660), s. 347–426, DOI: 10.1515/9781501511158-006, ISBN 978-1-5015-1115-8, OCLC 891357350 (ang.).
- Tyler M. Heston , The segmental and suprasegmental phonology of Fataluku, University of Hawaiʻi at Mānoa, 2015, OCLC 1257952306 [dostęp 2020-03-05] [zarchiwizowane z adresu 2020-03-05] (ang.).
- Tyler M. Heston , Fataluku (Timor-Leste, Island Southeast Asia) – Language Contexts, „Language Documentation and Description”, 23 (1), 2023, s. 1–17, DOI: 10.25894/ldd.327, ISSN 2756-1224 (ang.).
- Geoffrey Hull , Fataluku (Fatalukunu), Dili: Instituto Nacional de Linguística, Universidade Nacional Timor Lorosa’e, 2005 (East Timor Language Profiles 7), ISBN 978-1741381405, OCLC 225569417 [dostęp 2022-09-21] (ang.).
- Alfonso María Nácher Lluesa i inni, Léxico Fataluco-Português, Dili: Salesianos de Dom Bosco Timor-Leste, 2012 (Studies in Languages and Cultures of East Timor 5, 6), ISBN 978-84-695-4633-8, OCLC 862962480 [dostęp 2022-09-21] (port.).
- Andrew McWilliam , Austronesians in Linguistic Disguise: Fataluku Cultural Fusion in East Timor, „Journal of Southeast Asian Studies”, 38 (2), 2007, s. 355–375, ISSN 0022-4634, OCLC 6015480752, JSTOR: 20071837 (ang.).
- Antoinette Schapper , Juliette Huber , Aone van Engelenhoven , The historical relation of the Papuan languages of Timor and Kisar, [w:] Harald Hammarström, Wilco van der Heuvel (red.), History, Contact and Classification of Papuan Languages, Port Moresby: Linguistic Society of Papua New Guinea, 2012 (Language and Linguistics in Melanesia, Special Issue: On the History, Contact & Classification of Papuan Languages – Part I), s. 194–242 [zarchiwizowane z adresu 2013-12-26] (ang.).
- Shiv Shanker Tiwary , Rajeev Kumar , Encyclopaedia of Southeast Asia and Its Tribes, New Delhi, India: Anmol Publications, 2009, ISBN 978-81-261-3837-1, OCLC 276487502 (ang.).
- Zulyani Hidayah , Ensiklopedi Suku Bangsa di Indonesia, Jakarta: Pustaka LP3ES, 1997, s. 87, ISBN 978-979-8391-64-4, OCLC 51983649 (indonez.).
- Timothy Usher: Fataluku. NewGuineaWorld. [dostęp 2020-02-07]. [zarchiwizowane z tego adresu (2020-03-05)]. (ang.).
Linki zewnętrzne
[edytuj | edytuj kod]- Strona internetowa poświęcona językowi fataluku (ang.)
- East Timor. Universiteit Leiden, 2007-03-20. [dostęp 2020-05-24]. [zarchiwizowane z tego adresu (2020-05-24)]. (ang.).