Jacek Ostrowski

Zobacz też: Jacek Ostrowski – polski pisarz.

Jacek Ostrowski

generał dywizji
Data i miejsce urodzenia	20 listopada 1964 Legnica
Przebieg służby
Lata służby	od 1983
Siły zbrojne	Siły Zbrojne PRL Siły Zbrojne RP
Jednostki	• WSOWZ, 5 pz • UNPROFOR, 12 BZ, AON • PKW Irak, 21BSP, 1 DZ • PKW Afganistan, DWL • DGRSZ • 9 BKP • 20 BZ • 12 DZ • DG RSZ
Stanowiska	• szef sztabu w bz • dowódca bz • szef szkolenia BZ • szef sztabu BZ • zastępca dowódcy BSP • szefa szkolenia DZ • szef Oddz. Szk. Zarządu WPiZ w IWL DGRSZ • dowódca BKP, BZ • zastępca dowódcy – szef sztabu DZ • inspektor rodzajów wojsk DG RSZ
Główne wojny i bitwy	UNPROFOR, Stabilizacja Iraku, ISAF
Odznaczenia

Jacek Dariusz Ostrowski^[1] (ur. 20 listopada 1964 w Legnicy^[2]) – generał dywizji Wojska Polskiego, były dowódca 9 Brygady Kawalerii Pancernej i 20 Brygady Zmechanizowanej, od 2020 zastępca dowódcy – szef sztabu 12 Szczecińskiej Dywizji Zmechanizowanej, inspektor rodzajów wojsk DG RSZ.

W 1983 podjął studia jako podchorąży w Wyższej Szkole Oficerskiej Wojsk Zmechanizowanych we Wrocławiu^[3]. W 1987 był promowany na podporucznika. Rozpoczął zawodową służbę w Szczecinie w 5 pułku zmechanizowanym z 12 Dywizji Zmechanizowanej. W styczniu 1992 objął stanowisko szefa sztabu batalionu – zastępcy dowódcy w 5 pz. W latach 1992–1993 dowodził kompanią podczas operacji pokojowej Sił Ochronnych ONZ w byłej Jugosławii Polskiego Kontyngentu Wojskowego w Chorwacji^[4]. W 1995 został dowódcą batalionu zmechanizowanego w 12 Brygadzie Zmechanizowanej. Absolwent Akademii Obrony Narodowej w Warszawie (1995, 2007) oraz Uniwersytetu Szczecińskiego (1999). W 1997 powierzono mu funkcję szefa szkolenia – zastępcy dowódcy, a w latach 1999–2006 szefa sztabu 12 Brygady Zmechanizowanej. W latach 2003–2004 i w 2005–2006 pełnił służbę w ramach I oraz V zmiany Polskiego Kontyngentu Wojskowego w Iraku^[2][5].

W 2007 został skierowany do Rzeszowa, gdzie objął stanowisko zastępcy dowódcy 21 Brygady Strzelców Podhalańskich będąc nim do 2008. 1 stycznia 2009 został wyznaczony na szefa szkolenia 1 Warszawskiej Dywizji Zmechanizowanej w Legionowie^[6]. Od 27 kwietnia 2010 do 28 października 2010 w ramach VII zmiany był zastępcą dowódcy PKW w Afganistanie^[7]. W latach 2011–2013 szef Oddziału Szkolenia w Dowództwie Wojsk Lądowych^[8]. W 2013 ukończył podyplomowe studia polityki obronnej w Akademii Obrony Narodowej w Warszawie^[9]. W 2014 powierzono mu stanowisko szefa Oddziału Szkolenia Zarządu Wojsk Pancernych i Zmechanizowanych w Inspektoracie Wojsk Lądowych Dowództwa Generalnego Rodzajów Sił Zbrojnych^[2].

2 września 2015 został skierowany do Braniewa^[10], gdzie 7 września 2015 objął obowiązki dowódcy 9 Braniewskiej Brygady Kawalerii Pancernej^[2][11]. W 2018 został wyznaczony do Bartoszyc, gdzie dowodził 20 Brygadą Zmechanizowaną^[12][13]. 10 listopada 2018 prezydent RP Andrzej Duda mianował go na stopień generała brygady^[14][15]. Z dniem 20 marca 2020 został skierowany do Szczecina obejmując stanowisko zastępcy dowódcy – szefa sztabu 12 Szczecińskiej Dywizji Zmechanizowanej^[16][3]. 29 września 2021 r. objął funkcję zastępcy szefa sztabu Dowództwa Generalnego RSZ WP^[17]. 10 listopada 2024 prezydent RP Andrzej Duda mianował go na stopień generała dywizji^[18]. Obecnie piastuje stanowisko inspektora rodzajów wojsk Dowództwa Generalnego RSZ^[18].

• podporucznik – 1987

(...)

• generał brygady – 10 listopada 2018
• generał dywizji – 10 listopada 2024^[19]

• Złoty Krzyż Zasługi – 2024^[1]

• Wojskowy Krzyż Zasługi – 2016^[22]
• Gwiazda Iraku
• Gwiazda Afganistanu
• Medal Pamiątkowy Wielonarodowej Dywizji Centrum-Południe w Iraku (z cyfrą "2")
• Army Commendation Medal
• Medal NATO za udział w misji ISAF
• Odznaka Honorowa Wojsk Lądowych
• Srebrna Odznaka „Za zasługi w pracy penitencjarnej” – 2017^[23]
• Medal „Zasłużony dla miasta Mławy” – 2019^[24]
• Medal W służbie Bogu i Ojczyźnie – 2019^[25]
• Laureat statuetki "Husarz Dowódcy 16 PDZ" – 2020^[26]
• Odznaka Skoczka Spadochronowego Wojsk Powietrznodesantowych – 1986
• Odznaka pamiątkowa 9 Braniewskiej Brygady Kawalerii Pancernej – 2015 ex officio
• Odznaka pamiątkowa 20 Brygady Zmechanizowanej – 2018 ex officio

i inne.

• Dariusz Faszcza: 12 Szczecińska Dywizja Zmechanizowana. 70 lat służby na Pomorzu Zachodnim (1945-2015). Warszawa: Wojskowe Centrum Edukacji Obywatelskiej, 2015. ISBN 978-83-63755-75-1.
• Piotr Jakuboszczak (red.): Kronika Wojska Polskiego 2019. Warszawa: Wojskowe Centrum Edukacji Obywatelskiej, 2020, s. 224. ISSN 1734-2317.
• Piotr Jakuboszczak (red.): Kronika Wojska Polskiego 2018. Warszawa: Wojskowe Centrum Edukacji Obywatelskiej, 2019, s. 60, 182. ISSN 1734-2317.
• Artur Gałecki (red.): Kronika Wojska Polskiego 2017. Warszawa: Wojskowe Centrum Edukacji Obywatelskiej, 2018, s. 24. ISSN 1734-2317.
• Grzegorz Jasiński (red.): Kronika Wojska Polskiego 2015. Warszawa: Wojskowe Centrum Edukacji Obywatelskiej, 2016, s. 143. ISSN 1734-2317.
• Oficjalna strona 20 Brygady Zmechanizowanej
• Oficjalna strona 12 Dywizji Zmechanizowanej
• Dziennik Urzędowy Rzeczypospolitej Polskiej „Monitor Polski” z 2018.

• płk Jacek Ostrowski – fotografia (1)
• gen. bryg. Jacek Ostrowski – fotografia (2)
• gen. bryg. Jacek Ostrowski – fotografia (3)