Jasna Šamić

Jasna Šamić
	; Jasna Šamić (2019)
Data i miejsce urodzenia	1 kwietnia 1949 ; Sarajewo
Narodowość	bośniacka
Język	bośniacki; francuski
Alma Mater	Uniwersytet w Sarajewie
Dziedzina sztuki	pisarka, tłumaczka, krytyk literacki
	Multimedia w Wikimedia Commons

Jasna Šamić (ur. 1 kwietnia 1949 w Sarajewie^[1]) – bośniacko-francuska pisarka, tłumaczka i krytyk literacki.

Życiorys

Po ukończeniu szkoły średniej w Sarajewie, rozpoczęła studia z zakresu orientalistyki na Uniwersytecie w Sarajewie^[1]. W 1977 obroniła pracę doktorską na macierzystej uczelni^[2]. Studia kontynuowała na Uniwersytecie Paryskim, gdzie w 1984 obroniła pracę doktorską poświęconą sufizmowi w historii^[1].

W latach 1988-1992 pracowała na stanowisku asystenta, a następnie docenta i profesora na wydziale filozoficznym Uniwersytetu w Sarajewie^[1]. Była członkinią rady wydawniczej czasopisma Kultura Istoka. W 1992 została wydalona z uczelni. W tym samym roku otrzymała stanowisko profesora na Uniwersytecie Marca Blocha w Strasburgu^[2]. Prowadziła tam zajęcia z języków i literatur bałkańskich. W latach 90. wielokrotnie pojawiała się w audycjach Radio France Internationale^[2].

Od 1996 była członkinią Stowarzyszenia Pisarzy Francuskich i francuskiego PEN Klubu^[2]. Mieszka w Paryżu i w Sarajewie^[2]. Od 2007 kieruje czasopismem literackim Književna sehara. W 2017 była sygnatariuszką Deklaracji o wspólnym języku krajów byłej Jugosławii.

Jej twórczość literacka obejmuje powieści, tomiki poezji, a także opowiadania i dramaty^[1]. Tłumaczyła utwory literackie z języka francuskiego, włoskiego, tureckiego i arabskiego^[2]. W 2022 wydała wspomnienia (Sarajevo moje mladosti).

Twórczość

Poezja

1973: Isjećeni trenuci (Ucięte chwile)
1980: U hladu druge kože (W cieniu innej skóry)
1986: Iz bilježaka Babur Šaha
2006: L’Amoureux des oiseaux
2018: Svjetlo mraka
2015: Na postelji od sna
2022: Ailleurs est le ciel

Powieści

1996: Le pavillon bosniaque (Bośniacki pawilon)
1997: Mraz i pepeo (Mróz i popiół)
2001: Soba s pogledom na okean
2007: Carstvo sjenki (Królestwo cieni)
2012: Portrait de Balthazar
2013: L'Empire des ombres
2015: Le givre et la cendre
2020: Chambre avec vue sur l'océan
2021: Razbijeni kaleidoskop
2022: Nesretan slučaj

Opowiadania

1996: Histoire inachevée
1998: Valcer
2008: Na Seni barka

Dramaty

1995: Sjećanje na život (Wspomnienie o życiu)
1995: Grad ljubav smrt
2006: Drame
2016: Trois histoires un destin

Nagrody i wyróżnienia

W 2008 Jasna Šamić otrzymała literacką nagrodę Stendhala, w 2014 nagrodę Gauchez-Pillippot, w 2018 nagrodę Naji Naaman. Jest także laureatką szeregu nagród wydawniczych w Bośni i Hercegowinie^[2].

Przypisy

↑ ^a ^b ^c ^d ^e Jasna Šamić. readingbalkans.eu. [dostęp 2024-08-15]. (ang.).
↑ ^a ^b ^c ^d ^e ^f ^g Jasna Šamić. library.foi.hr. [dostęp 2024-08-15]. (chorw.).

Bibliografia

Jasna Šamić. library.foi.hr. [dostęp 2024-08-15]. (chorw.).
Jasna Šamić: O Bosni i Hercegovini, književnosti dijaspore i reprezentaciji traume. tacno.net. [dostęp 2024-08-15]. (chorw.).
Anna Modelska-Kwaśniowska. Portret matki w utworze Jasny Šamič Carstvo sjenki. „Studia Slavica”. 18, s. 39–50, 2014.

[balkan-1] Jasna Šamić. readingbalkans.eu. [dostęp 2024-08-15]. (ang.).

[library-2] ↑ ^a ^b ^c ^d ^e ^f ^g Jasna Šamić. library.foi.hr. [dostęp 2024-08-15]. (chorw.).

[1]

[2]