Spis treści
Karol Kociałkowski
pułkownik dypl. w st. spocz. | |
Data i miejsce urodzenia | |
---|---|
Przebieg służby | |
Lata służby |
1960–1998 |
Siły zbrojne | |
Jednostki |
• 20 Brygada Artylerii więcej patrz tekst |
Stanowiska |
• dowódca plutonu radiowego więcej patrz tekst |
Późniejsza praca |
• kierownik dziekanatu w WSHiP w Warszawie (1998-1999) |
Odznaczenia | |
Karol Kociałkowski (ur. 2 listopada 1941 w Śmiglu)[2] – pułkownik Wojska Polskiego; zastępca dowódcy 15 Sieradzkiej Brygady Wsparcia Dowodzenia (1984–1986); zastępca szefa Zarządu Kadr w Sztabie Generalnym Wojska Polskiego (1995–1998[2].
Wykształcenie[2]
[edytuj | edytuj kod]- 1963 – Oficerska Szkoła Łączności w Zegrzu;
- 1974 – Akademia Sztabu Generalnego w Rembertowie;
- 1984 – PSOS w Akademii Sztabu Generalnego;
- 1985 – kurs kierowniczej kadry pionu kadrowego SZ RP;
- 2007 – szkolenie kursowe służby cywilnej Urzędu MON;
- 2007 – szkolenie kursowe kierowniczej kadry służby cywilnej Urzędu MON.
Kariera zawodowa[2]
[edytuj | edytuj kod]- 1960-1963 – Oficerska Szkoła Łączności – podchorąży w Zegrzu;
- 1963-1967 – 20 Brygada Artylerii – dowódca plutonu radiowego batalionu dowodzenia w Choszcznie;
- 1967-1969 – 16 da z 20 Brygady Artylerii – starszy pomocnik szefa sztabu, szef łączności, d-ca baterii dowodzenia;
- 1969-1971 – 20 Brygada Artylerii – dowódca baterii dowodzenia;
- 1971-1974 – Akademia Sztabu Generalnego – słuchacz w Rembertowie;
- 1974-1976 – 8 Dywizja Zmechanizowana – szef wydziału łączności w Koszalinie;
- 1976-1979 – 4 Łużycki pułk łączności – szef sztabu w Bydgoszczy;
- 1979-1980 – Ministerstwo Obrony Narodowej – starszy oficer Oddziału Rodzajów Wojsk DK MON (praktyka podstawowa);
- 1980-1983 – 15 Brygada Wsparcia Dowodzenia – zastępca ds. liniowych w Sieradzu;
- 1983-1984 – Akademia Sztabu Generalnego – słuchacz PSOS;
- 1984-1986 – 15 Brygada Wsparcia Dowodzenia – szef sztabu, zastępca dowódcy;
- 1986-1995 – Warszawski Okręg Wojskowy – szef Oddziału Kadr;
- 1995-1998 – Sztab Generalny Wojska Polskiego – zastępca szefa Zarządu Kadr.
Awanse[2]
[edytuj | edytuj kod]- podporucznik – 1963
- porucznik – 1967
- kapitan – 1971
- major – 1976
- podpułkownik – 1980
- pułkownik – 1985
Ordery, odznaczenia i wyróżnienia[2]
[edytuj | edytuj kod]- Krzyż Oficerski Orderu Odrodzenia Polski[3]
- Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski
- Złoty Krzyż Zasługi
- Srebrny Krzyż Zasługi
- Złoty Medal Siły Zbrojne w Służbie Ojczyzny
- Złoty Medal za Zasługi dla Obronności Kraju
- Złota Odznaka Zasłużony Pracownik Łączności
- Srebrna odznaka Zasłużony Działacz Kultury Fizycznej
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ Komorowski 2006 ↓, s. 229.
- ↑ a b c d e f Kowalski 2009 ↓, s. 62.
- ↑ M.P. z 2005 r. nr 74, poz. 1009.
Bibliografia
[edytuj | edytuj kod]- Krzysztof Komorowski (red.), Kronika Wojska Polskiego 2005, Warszawa: Fundacja Polonia Militaris, 2006, s. 229, ISSN 1734-2317 .
- Jan Kowalski (red.), Księga Sieradzkich Żołnierzy Łączności, Światowy Związek Polskich Żołnierzy Łączności, Oddział w Sieradzu oraz Stowarzyszenie Przyjaciół 15. Sieradzkiej Brygady Wsparcia Dowodzenia, 2009, s. 62 .
- Dziennik Urzędowy Rzeczypospolitej Polskiej „Monitor Polski” z 2005
- Urodzeni w 1941
- Absolwenci Wyższej Szkoły Oficerskiej Wojsk Łączności
- Oficerowie ludowego Wojska Polskiego
- Pułkownicy ludowego Wojska Polskiego
- Odznaczeni Krzyżem Oficerskim Orderu Odrodzenia Polski (Polska Ludowa)
- Odznaczeni Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski (Polska Ludowa)
- Odznaczeni Złotym Krzyżem Zasługi
- Odznaczeni Srebrnym Krzyżem Zasługi
- Odznaczeni Złotym Medalem „Siły Zbrojne w Służbie Ojczyzny”
- Odznaczeni Złotym Medalem „Za zasługi dla obronności kraju”
- Ludzie związani z Choszcznem
- Ludzie związani z Koszalinem
- Wojskowi związani z Bydgoszczą
- Ludzie związani z Zamościem
- Ludzie związani z Sieradzem
- Wojskowi związani z Warszawą
- Ludzie związani z Warszawą