W fizyce i inżynierii kinetyka (z gr. kinēma dpn. kinēmatos 'ruch') dzieli się na dwie dyscypliny[1]: statykę i dynamikę. Pierwsza z nich bada warunki, przy których ciała, poddane działaniu przyłożonych do nich sił, pozostają w spoczynku. Druga - bada ruch ciał materialnych jako efekt działających na nie sił. Kinematyka natomiast bada ruch ciał w oderwaniu od wywołujących go sił. Jest ona geometrią, w której zmienną jest czas[1].
Kinetyka, w przeciwieństwie do statyki bada zachowanie się ciał fizycznych w ruchu (pod wpływem niezrównoważonego układu sił); w przeciwieństwie do kinematyki, opisującej sam ruch bez analizy jego przyczyn, kinetyka bada związki pomiędzy siłami działającymi na ciało, a jego ruchem. W zakresie mechaniki klasycznej termin kinetyka bywa uważany za synonim dynamiki[2].
Zobacz też
[edytuj | edytuj kod]Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ a b G.K. Susłow, Mechanika teoretyczna, PWN, Warszawa 1960
- ↑ kinetics, [w:] Encyclopædia Britannica [dostęp 2022-10-03] (ang.).