Mieczysław Woronowicz

Mieczysław Woronowicz

Litwin, Niedźwiedź

kapitan
Data i miejsce urodzenia	25 marca 1912 Kozaryn
Data i miejsce śmierci	12 kwietnia 1979 Szczecin
Przebieg służby
Lata służby	1932–1945
Siły zbrojne	Wojsko Polskie Służba Zwycięstwu Polski ZWZ-AK
Jednostki	25 pułk piechoty Obwód Wieluń SZP-ZWZ Obwód Łódź-Powiat ZWZ-AK Inspektorat Rejonowy Łódź AK
Stanowiska	dowódca plutonu dowódca kompanii komendant Obwodu Wieluń AK komendant Obwodu Łódź-Powiat ZWZ-AK komendant Inspektoratu Rejonowego Łódź AK
Główne wojny i bitwy	II wojna światowa (kampania wrześniowa)
Odznaczenia

Mieczysław Woronowicz (ur. 25 marca 1912 w Kozarynie, powiat brasławski, zm. 12 kwietnia 1979 w Szczecinie) – kapitan Armii Krajowej, kawaler Krzyża Srebrnego Orderu Wojennego Virtuti Militari.

Syn Ignacego (właściciela ziemskiego) i Heleny z domu Danilewicz. Absolwent Prywatnego Gimnazjum im. Stefana Batorego w Druji (1932). W latach 1932–1933 odbył w Różanie Kurs Unitarny Szkoły Podchorążych Piechoty, a następnie (w latach 1933-1935) kształcił się w Szkole Podchorążych Piechoty w Ostrowi-Komorowie. Mianowany podporucznikiem z dniem 15 sierpnia 1935 i 86. lokatą w korpusie oficerów piechoty^[1] oraz przydzielony do 25 pułku piechoty z Piotrkowa Trybunalskiego na stanowisko dowódcy plutonu w kompanii strzeleckiej. Następnie dowódca plutonu w 2 kompanii ckm tegoż pułku^[2]. Do rangi porucznika awansowany z dniem 19 marca 1939 i 97. lokatą^[3][4]. Ukończył kurs dla dowódców kompanii w rembertowskim Centrum Wyszkolenia Piechoty. W trakcie kampanii wrześniowej dowodził 6 kompanią w II batalionie 25 pułku piechoty. Walczył pod Częstochową, Złotym Potokiem i Iłżą. Uniknął niewoli i powrócił do Piotrkowa Trybunalskiego^[5][6] .

W konspiracji od listopada 1939 - w Służbie Zwycięstwu Polski, Związku Walki Zbrojnej i Armii Krajowej. Zajmował stanowiska komendanta Obwodu Wieluń SZP-ZWZ (styczeń 1940 - październik 1941), komendanta Obwodu Łódź-Powiat ZWZ-AK (październik 1941 - sierpień 1943) oraz komendanta Inspektoratu Rejonowego Łódź AK (wrzesień 1943 - wrzesień 1944). Awansowany do stopnia kapitana służby stałej z dniem 11 listopada 1942. W następstwie zdrady mjr. Bronisława Majewskiego „Dziadka” został aresztowany przez łódzkie Gestapo w dniu 5 września 1944 i po śledztwie wywieziony do obozu w Oświęcimiu. Po uwolnieniu, wiosną 1945, powrócił do Łodzi. Tu został aresztowany przez NKWD. Więziony w Poznaniu, Wronkach i Rawiczu, po czym przekazany (w październiku 1945) funkcjonariuszom Ministerstwa Bezpieczeństwa Publicznego. Osadzony w więzieniu mokotowskim, został zwolniony 5 listopada 1945^[a]. Za czyny dokonane w okresie służby w Armii Krajowej odznaczony został w dniu 1 stycznia 1945 Krzyżem Srebrnym Orderu Virtuti Militari^[5][6] .

Po formalnym ujawnieniu się przed Komisją Likwidacyjną ds. Armii Krajowej został zweryfikowany w randze majora ze starszeństwem od 1 stycznia 1945. Na początku 1946 wyjechał z rodziną do Jeleniej Góry i podjął pracę w Jeleniogórskich Zakładach Papierniczych. W 1949 przeniesiony służbowo do Szczecina, uczestniczył w uruchomieniu tamtejszej Fabryki Celulozy i Papieru, a następnie został w niej zatrudniony na stałe. Na emeryturze od końca lat siedemdziesiątych XX w. Członek szczecińskiego oddziału Związku Bojowników o Wolność i Demokrację, przez Ministerstwo Obrony Narodowej awansowany do stopnia podpułkownika w stanie spoczynku. Zmarł w Szczecinie i spoczął na cmentarzu parafialnym w Przytocznej koło Skwierzyny^[5][6] .

Żonaty z Haliną z domu Górską, z którą miał córkę Ewę oraz synów Marka i Krzysztofa^[5].

• Krzyż Srebrny Orderu Wojennego Virtuti Militari Nr 13195
• Krzyż Walecznych
• Srebrny Krzyż Zasługi z Mieczami
• Brązowy Krzyż Zasługi^[4]
• Krzyż Partyzancki

• Bogusław Polak (red.): Kawalerowie Virtuti Militari 1792–1945. Konspiracja 1939-1945. T. 5/I. Koszalin: Wydawnictwo Uczelniane Politechniki Koszalińskiej, 1999. ISBN 83-87424-98-6.
• Serwis Polska Podziemna - Dział „Postacie”. [dostęp 2020-07-10].
• Ryszard Rybka, Kamil Stepan: Rocznik oficerski 1939: stan na dzień 23 marca 1939. Kraków: Księgarnia Akademicka Fundacja Centrum Dokumentacji Czynu Niepodległościowego, 2006. ISBN 83-7188-899-6.
• Ryszard Rybka, Kamil Stepan: Awanse oficerskie w wojsku polskim 1935–1939. Warszawa: Fundacja Centrum Dokumentacji Czynu Niepodległościowego, 2003. ISBN 978-83-7188-691-1.