Perkozek białoskrzydły
| Tachybaptus dominicus[1] | |||
| (Linnaeus, 1766) | |||
| |||
| Systematyka | |||
| Domena | |||
|---|---|---|---|
| Królestwo | |||
| Typ | |||
| Podtyp | |||
| Gromada | |||
| Podgromada | |||
| Infragromada | |||
| Rząd | |||
| Rodzina | |||
| Rodzaj | |||
| Gatunek |
perkozek białoskrzydły | ||
| Synonimy | |||
|
| |||
| Podgatunki | |||
| |||
| Kategoria zagrożenia (CKGZ)[5] | |||
 | |||
| Zasięg występowania | |||
 Linie rozdzielają tereny występowania różnych podgatunków | |||
Perkozek białoskrzydły[6] (Tachybaptus dominicus) – gatunek średniej wielkości ptaka z rodziny perkozów (Podicipedidae). Zamieszkuje tereny Nowego Świata, od południowo-środkowych USA na północy, przez Meksyk i Amerykę Środkową do Ameryki Południowej (po północną Argentynę na południu). Nie jest zagrożony wyginięciem.
Systematyka
[edytuj | edytuj kod]Po raz pierwszy gatunek został opisany naukowo w 1766 roku przez Karola Linneusza, który nadał mu nazwę Colymbus dominicus. Bywał umieszczany w rodzaju Podiceps, rzadziej w Poliocephalus. Niekiedy wydzielano go do monotypowego rodzaju Limnodytes[2]. Ksepka et al. (2013) zaproponowali przywrócenie rodzaju Limnodytes i przeniesienie doń T. dominicus, ale jak się wkrótce okazało, nazwa Limnodytes była już w użyciu w stosunku do żab, toteż w erracie do swej publikacji autorzy zaproponowali nową nazwę rodzaju – Dominicus[3][4].
IOC wyróżnia 5 podgatunków Tachybaptus dominicus[7].
Podgatunki i zasięg występowania
[edytuj | edytuj kod]Perkozek białoskrzydły zamieszkuje w zależności od podgatunku[7]:
- T. d. brachypterus (Chapman, 1899) – południowy Teksas (USA) do zachodnio-środkowego Meksyku i Panamy
- T. d. bangsi (Van Rossem & Hachisuka, 1937) – zachodni Meksyk
- T. d. dominicus (Linnaeus, 1766) – Wielkie Antyle, Bahamy[2]
- T. d. brachyrhynchus (Chapman, 1899) – północna część Ameryki Południowej na południe po północną Argentynę
- T. d. eisenmanni Storer & Getty, 1985 – zachodni Ekwador
Morfologia
[edytuj | edytuj kod]Perkozek białoskrzydły mierzy 22–27 cm długości i waży 81–182 gramów[8]. Jest najmniejszym przedstawicielem swojej rodziny. Charakteryzuje się kasztanowym upierzeniem podobnie do innych przedstawicieli swego rodzaju zamieszkujących Stary Świat.
Ekologia
[edytuj | edytuj kod]Buduje pływające gniazdo na wodach o głębokości do 1,5 metra. Trzy do sześciu białych jaj oboje partnerzy wysiadują około 21 dni. Paskowane pisklęta często wożone są na grzbiecie dorosłych osobników.
Są doskonałymi pływakami i nurkami. Pożywienia poszukują pod wodą. Żywią się przede wszystkim małymi rybami oraz wodnymi owadami.
Status
[edytuj | edytuj kod]Międzynarodowa Unia Ochrony Przyrody (IUCN) uznaje perkozka białoskrzydłego za gatunek najmniejszej troski (LC – least concern) nieprzerwanie od 1988 roku. Trend liczebności populacji uznawany jest za stabilny[5].
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ a b Tachybaptus dominicus, [w:] Integrated Taxonomic Information System (ang.).
- ↑ a b c Least Grebe (Tachybaptus dominicus). IBC The Internet Bird Collection. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-04-04)]. (ang.).
- ↑ a b Daniel T. Ksepka, Amy M. Balanoff, Michael A. Bell, Michel D. Houseman. Fossil grebes from the Truckee Formation (Miocene) of Nevada and a new phylogenetic analysis of Podicipediformes (Aves). „Palaeontology”. 56 (5), s. 1149–1169, 2013. DOI: 10.1111/pala.12040. (ang.).
- ↑ a b Daniel T. Ksepka, Christian F. Kammerer. Corrigendum: Taxonomic status of the Least Grebe. „Palaeontology”. 56 (5), s. 1171, 2013. DOI: 10.1111/pala.12068. (ang.).
- ↑ a b Tachybaptus dominicus, [w:] The IUCN Red List of Threatened Species (ang.).
- ↑ Systematyka i nazwy polskie za: P. Mielczarek & M. Kuziemko: Rodzina: Podicipedidae Bonaparte, 1831 - perkozy - Grebes (wersja: 2016-07-24). [w:] Kompletna lista ptaków świata [on-line]. Instytut Nauk o Środowisku Uniwersytetu Jagiellońskiego. [dostęp 2021-03-19].
- ↑ a b F. Gill, D. Donsker & P. Rasmussen (red.): Grebes, flamingos. IOC World Bird List (v11.1). [dostęp 2021-03-19]. (ang.).
- ↑ Least Grebe Identification. [w:] All About Birds [on-line]. Cornell Lab of Ornithology. [dostęp 2021-03-19]. (ang.).
Linki zewnętrzne
[edytuj | edytuj kod]- Zdjęcia i nagrania audiowizualne. [w:] eBird [on-line]. Cornell Lab of Ornithology. (ang.).
