Spis treści
Siedliska (powiat przemyski)

wieś | |
![]() Szkoła | |
Państwo | |
---|---|
Województwo | |
Powiat | |
Gmina | |
Liczba ludności (2020) |
735[2] |
Strefa numeracyjna |
16 |
Kod pocztowy |
37-705[3] |
Tablice rejestracyjne |
RPR |
SIMC |
0606642[4] |
Położenie na mapie gminy Medyka ![]() | |
Położenie na mapie Polski ![]() | |
Położenie na mapie województwa podkarpackiego ![]() | |
Położenie na mapie powiatu przemyskiego ![]() | |
![]() |
Siedliska – wieś w Polsce położona w województwie podkarpackim, w powiecie przemyskim, w gminie Medyka, przy granicy z Ukrainą[4][5].
SIMC | Nazwa | Rodzaj |
---|---|---|
0606659 | Kaczmary | część wsi |
W II Rzeczypospolitej wieś w powiecie przemyskim w województwie lwowskim.
W lutym 1945 nacjonaliści ukraińscy z OUN-UPA zamordowali tutaj 3 Polaków i 11 Ukraińców, w większości kobiet i dzieci, za "zdradę sprawy narodu ukraińskiego"[6].
W latach 1944–1948 w ZSRR (rejon medycki, obwód drohobycki). W maju 1948, w związku z korektą granicy państwową między Polską a ZSRR, włączone z powrotem do Polski[7][8][9].
W latach 1975–1998 miejscowość należała administracyjnie do województwa przemyskiego.
W Siedliskach znajduje się osiedle (osadnictwo w latach 70. XX wieku wskutek przesiedlenia sąsiedniej wsi) i cmentarz.
Zabytki
[edytuj | edytuj kod]Cmentarz greckokatolicki[10] – wpisany do rejestru zabytków 9 marca 1994 r., powstały na początku XX wieku. Znajduje się w centrum wsi, w miejscu, gdzie dawniej była zlokalizowana drewniana cerkiew zbudowana w 1917 r. Na jego terenie zachowały się 24 nagrobki, z których najstarszy pochodzi z 1909 r. Są tam również krzyże żeliwne z XX wieku, obeliski (m.in. Ukraińców poległych w 1918 r.) i betonowe postumenty z krzyżami o ludowych dekoracjach.
Budynek koszar poaustriackich[10] – wpisany do rejestru zabytków 20 grudnia 1995 r. Powstał na przełomie XIX i XX wieku jako budynek mieszkalno-techniczny dla grupy fortecznej Siedliskiej Twierdzy Przemyśl. Obecnie znajduje się w nim szkoła (od lat 60. XX wieku). Mieści się w południowej części wsi. Jest to murowany z cegły, parterowy budynek, który stanowi część zespołu pokoszarowego (reszta zabudowań jest w stanie ruiny).
Fort „WXV Borek”[10] – wpisany do rejestru zabytków 30 czerwca 1971 r.
Fort „W I Salis Soglio”[10] – wpisany do rejestru zabytków 3 listopada 1987 r.
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ Państwowy Rejestr Nazw Geograficznych – miejscowości – format XLSX, Dane z państwowego rejestru nazw geograficznych – PRNG, Główny Urząd Geodezji i Kartografii, 5 listopada 2023, identyfikator PRNG: 121911
- ↑ Raport o stanie gminy w roku 2020. Stan ludności 31.12.2020 str. 4 [dostęp 2022-01-23]
- ↑ Oficjalny Spis Pocztowych Numerów Adresowych, Poczta Polska S.A., październik 2014, s. 1145 [zarchiwizowane 2014-10-31] .
- ↑ a b c GUS. Wyszukiwarka TERYT
- ↑ a b Rozporządzenie w sprawie wykazu urzędowych nazw miejscowości i ich części (Dz.U. z 2013 r. poz. 200)
- ↑ Szczepan Siekierka, Henryk Komański, Krzysztof Bulzacki, Ludobójstwo dokonane przez nacjonalistów ukraińskich na Polakach w województwie lwowskim 1939–1947, Wrocław: Stowarzyszenie Upamiętnienia Ofiar Zbrodni Ukraińskich Nacjonalistów, 2006, s. 723, ISBN 83-85865-17-9, OCLC 77512897 .
- ↑ УКАЗ Президії Верховної Ради Української РСР (15 травня 1948 р.) ПРО ЗМІНИ В АДМІНІСТРАТИВНО-ТЕРИТОРІАЛЬНОМУ ПОДІЛІ МЕДИКІВСЬКОГО, ДОБРОМИЛЬСЬКОГО, НИЖАНКОВИЦЬКОГО І МОСТИСЬКОГО РАЙОНІВ ДРОГОБИЦЬКОЇ ОБЛАСТІ.
- ↑ APP, PUR Przemyśl, sygn. 9, Odpis Ogólnego Ostatecznego Protokołu przebiegu granicy państwowej między Polską a Związkiem Socjalistycznych Republik Radzieckich, k. 11–12.
- ↑ Zapałowski, A. (2016). Granica w ogniu: 35." Przemyska" Komenda Odcinka WOP w działaniach przeciw OUN i UPA w latach 1945-1948. Oficyna Wydawnicza Aspra-JR.
- ↑ a b c d Wykaz obiektów z terenu gminy Medyka wpisanych do rejestru zabytków (stan na 13 lipca 2007 r.)
Linki zewnętrzne
[edytuj | edytuj kod]- Siedliska (5), [w:] Słownik geograficzny Królestwa Polskiego, t. X: Rukszenice – Sochaczew, Warszawa 1889, s. 512 .
- Zabytkowe forty
-
"WXV Borek"
-
"W I Salis Soglio"