| Biskup tytularny Thigesu | ||
 Stanisław Gębicki w kościele Podwyższenia Krzyża Świętego w Kole (2010) | ||
| ||
| Kraj działania | ||
|---|---|---|
| Data i miejsce urodzenia |
8 lipca 1945 | |
| Biskup pomocniczy włocławski | ||
| Okres sprawowania |
2000–2020 | |
| Wyznanie | ||
| Kościół | ||
| Prezbiterat |
19 czerwca 1969 | |
| Nominacja biskupia |
11 grudnia 1999 | |
| Sakra biskupia |
6 stycznia 2000 | |
| Data konsekracji |
6 stycznia 2000 |
|---|---|
| Miejscowość |
Włocławek |
| Miejsce | |
| Konsekrator | |
| Współkonsekratorzy |
Stanisław Gębicki (ur. 8 lipca 1945 w Witkowie) – polski duchowny rzymskokatolicki, doktor sakramentologii, biskup pomocniczy włocławski w latach 2000–2020, od 2020 biskup pomocniczy senior diecezji włocławskiej.
Życiorys
[edytuj | edytuj kod]Urodził się 8 lipca 1945 w Witkowie. Edukację na poziomie szkoły średniej rozpoczął w Niższym Seminarium Duchownym we Włocławku. Po jego zamknięciu w 1961 naukę kontynuował w Liceum Ogólnokształcącym im. Romualda Traugutta w Lipnie, gdzie w 1963 złożył egzamin dojrzałości. W latach 1963–1969 studiował w Wyższym Seminarium Duchownym we Włocławku. Święceń prezbiteratu udzielił mu 19 czerwca 1969 w katedrze włocławskiej administrator apostolski diecezji włocławskiej Jan Zaręba. W latach 1970–1979 kontynuował studia na Papieskim Uniwersytecie Gregoriańskim w Rzymie, które ukończył z doktoratem z sakramentologii na podstawie dysertacji Katecheza i teologia wiary w odnowionej liturgii rzymskiej chrztu dorosłych[1].
W latach 1969–1970 był wikariuszem parafii Wszystkich Świętych w Sieradzu. W latach 1979–1981 pełnił funkcję notariusza kurii diecezjalnej i kapelana biskupa Jana Zaręby. Od 1981 do 1983 był ojcem duchownym w Wyższym Seminarium Duchownym we Włocławku, a w latach 1983–1992 wicerektorem tego seminarium. Od 1992 do 1999 sprawował urząd kanclerza kurii diecezjalnej[1]. Wszedł w skład rady kapłańskiej[2]. W 1992 otrzymał godność kapelana Jego Świątobliwości[1].
11 grudnia 1999 papież Jan Paweł II mianował go biskupem pomocniczym diecezji włocławskiej ze stolicą tytularną Thiges[3][1]. Święcenia biskupie otrzymał 6 stycznia 2000 w katedrze Wniebowzięcia Najświętszej Maryi Panny we Włocławku. Udzielił mu ich biskup diecezjalny włocławski Bronisław Dembowski, któremu asystowali Henryk Muszyński, arcybiskup metropolita gnieźnieński, i Roman Andrzejewski, biskup pomocniczy włocławski[4]. Jako dewizę biskupią przyjął słowa „Veritas in caritate” (Prawda w miłości). 8 stycznia 2000 został mianowany wikariuszem generalnym diecezji[1]. 8 lipca 2020 papież Franciszek przyjął jego rezygnację z obowiązków biskupa pomocniczego włocławskiego[5][6].
W ramach Konferencji Episkopatu Polski zasiadał w Radzie ds. Kultury i Ochrony Dziedzictwa Kulturowego[7].
Wyróżnienia
[edytuj | edytuj kod]W 2009 nadano mu tytuł honorowego obywatela Lipna[8].
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ a b c d e Nota biograficzna Stanisława Gębickiego na stronie diecezji włocławskiej. diecezja.wloclawek.pl. [dostęp 2018-04-10].
- ↑ G. Polak: Kto jest kim w Kościele. Warszawa: Katolicka Agencja Informacyjna, 1999, s. 97. ISBN 83-911554-0-4.
- ↑ Nomina di Ausiliare di Wloclawek (Polonia). press.catholica.va (arch.), 1999-12-11. [dostęp 2014-04-19].
- ↑ A. Poniński: Włocławek: bp nominat Gębicki przyjął sakrę biskupią. ekai.pl (arch.), 2000-01-06. [dostęp 2018-04-10].
- ↑ Rinuncia dell’Ausiliare di Włocławek (Polonia). press.vatican.va, 2020-07-08. [dostęp 2020-07-08].
- ↑ Włocławek: Przyjęcie rezygnacji bp. Stanisława Gębickiego. episkopat.pl, 2020-07-08. [dostęp 2020-07-08].
- ↑ Ks. bp Stanisław Gębicki przechodzi na emeryturę. diecezja.wloclawek.pl, 2020-07-08. [dostęp 2020-07-08].
- ↑ Uchwała Nr XXXVIIII/276/09 Rady Miejskiej w Lipnie. bip.umlipno.pl, 2009-09-18. [dostęp 2014-04-19].
Linki zewnętrzne
[edytuj | edytuj kod]- Nota biograficzna Stanisława Gębickiego na stronie diecezji włocławskiej. [dostęp 2018-04-10].
- Stanisław Gębicki na stronie Konferencji Episkopatu Polski [dostęp 2016-10-07].
- Stanisław Gębicki [online], catholic-hierarchy.org [dostęp 2011-01-02] (ang.).
