Ten artykuł dotyczy wsi w województwie podkarpackim. Zobacz też: inne miejscowości o tej nazwie.

Więckowice

wieś
Państwo	Polska
Województwo	podkarpackie
Powiat	jarosławski
Gmina	Roźwienica
Liczba ludności (2021)	196[2]
Strefa numeracyjna	16
Kod pocztowy	37-565[3]
Tablice rejestracyjne	RJA
SIMC	0610780[4]
Położenie na mapie gminy Roźwienica Więckowice
Położenie na mapie Polski Więckowice
Położenie na mapie województwa podkarpackiego Więckowice
Położenie na mapie powiatu jarosławskiego Więckowice
49°55′09″N 22°34′42″E/49,919167 22,578333[1]
Multimedia w Wikimedia Commons

Ten artykuł od 2012-10 zawiera treści, przy których brakuje odnośników do źródeł.

Należy dodać przypisy do treści niemających odnośników do źródeł. Dodanie listy źródeł bibliograficznych jest problematyczne, ponieważ nie wiadomo, które treści one uźródławiają.
Sprawdź w źródłach: Encyklopedia PWN • Google Books • Google Scholar • Federacja Bibliotek Cyfrowych • BazHum • BazTech • RCIN • Internet Archive (texts / inlibrary)
Dokładniejsze informacje o tym, co należy poprawić, być może znajdują się w dyskusji tego artykułu.
Po wyeliminowaniu niedoskonałości należy usunąć szablon {{Dopracować}} z tego artykułu.

Więckowice – wieś w Polsce położona w województwie podkarpackim, w powiecie jarosławskim, w gminie Roźwienica^[4][5].

Po II wojnie światowej Więckowice weszły w skład województwa rzeszowskiego (1946 rok). W latach 1975–1998 miejscowość należała administracyjnie do województwa przemyskiego.

W roku 1984 został wybudowany w Więckowicach kościół filialny parafii św. Mikołaja Biskupa w Tuligłowach pod wezwaniem Trójcy Przenajświętszej^[6].

Tradycje osadnicze dotyczące wsi Więckowice sięgają XIV wieku. Początkowo Więckowice były niewielkim przysiółkiem wsi Bystrowice. Bystrowice wchodziły w skład dóbr należących do Mikołaja Mzurowskiego dziedzica Rudołowic, Tuligłów, Węgierki i Tyniowic.

W 1464 r. dobra po Janie Mzurowskim; Bystrowice i Więckowice zostały podzielone między synów: Jana i Mikołaja. Więckowice otrzymał Mikołaj i dla uniezależnienia się od brata i zdobycia nowych dochodów, zastrzegł sobie w umowie podziałowej prawo postawienia młyna na rzece Mleczce w Więckowicach. W 1450 r. król Kazimierz Jagiellończyk przeniósł Rudołowice, Bystrowice i Więckowice z prawa polskiego na prawo niemieckie. W 1507 roku we wsi wzmiankowana jest cerkiew. W 1508 r. właścicielami Więckowic byli Roźwienieccy i Wiączkowscy, w 1589 Jarosławscy. Według wykazu podatkowego z 1651 roku Więckowice miały zagospodarowane 3 łany, karczmę, a oprócz kmieci mieszkało jeszcze 7 rodzin zagrodników. Właściciele wsi zmieniali się często. Na przełomie XVII i XVIII w. wieś była własnością Katarzyny z Sienna. W 1713 roku w Więckowicach mieszkało 5 kmieci uprawiających po pół łanu, 10 zagrodników uprawiających ćwierć łanu oraz 3 chałupników.

W XIX wieku Więckowice należały do Białobrzeskich, Jędrzyjowskich. W połowie XIX w został wybudowany dwór. Obszar dworski w Więckowicach miał 6 domów, mieszkało tam 76 osób. Jego przełożonym był Bolesław Jasiński. W 1893 r. wieś składała się z 31 domów i 190 mieszkańców. Przeważali mieszkańcy wyznania rzymskokatolickiego (57.4%), 35.2% stanowili prawosławni i 7.4% stanowili wyznawcy judaizmu.

Na skraju wsi znajduje się stary cmentarz zwany potocznie „cholernym”. Pochowani są tam ludzie, których dziesiątkowała panująca w latach 1831–1873 choroba. Pochowani są tam zarówno mieszkańcy Więckowic wyznania katolickiego, jak i greckokatolickiego. Cmentarz został w 2017 roku kapitalnie odnowiony przez miejscową OSP i wpisany w rejestr zabytków. Jest również w Więckowicach jedno miejsce, o którym mówi się, że to stare cmentarzysko. W miejscu tym do dziś można znaleźć ludzkie szczątki. W miejscu tym znajdowała się Cerkiew i mieszkał Pop. W 1888 roku wieś należała do Wacława Marynowskiego herbu Niezgoda, radnego powiatu jarosławskiego.

Na początku XX wieku Więckowice razem z większymi Bystrowicami liczyły 126 domów, a w obu wsiach mieszkało 709 osób. W 1902 roku według ksiąg parafialnych Cerkwi Greckokatolickiej w Pruchniku w Więckowicach mieszkało 24 osoby obrządku greckokatolickiego, które podlegały parafii w Pruchniku. W 1909 roku właścicielką Więckowic wraz z Bystrowicami była Maria Anlauf^{[potrzebny przypis]}.

Od 1919 roku Więckowice znajdowały się w województwie lwowskim, powiecie jarosławskim i gminie Roźwienica. Wieś dzieliła się na dwie części: domy skupione wokół drogi (czyli dawna ulicówka) i parcelacja. Na parcelacji mieszkali przybysze z różnych stron kraju, których domy znajdowały się w różnych punktach dawnego obszaru dworskiego. Dzięki staraniom Zofii Marynowskiej, matki Jana, w Więckowicach powstaje w 1925 roku pierwsza szkoła. Nauka odbywała się w czworaku dworskim. Jan Marynowski darował % morga gruntu pod budowę szkoły i 12 września 1925 roku we własnym drewnianym budynku dzieci rozpoczęły rok szkolny. W 1939 r. posiadłości Jana Marynowskiego wynosiły 112 ha i 21 arów. Majątek był już zadłużony i kontrolę nad nim sprawował bank^{[potrzebny przypis]}.

Na początku września 1939 do Więckowic, jak i innych okolic wkroczyły korpusy oddziałów niemieckich, nie siejąc jednak spustoszenia we wsi. Od 26 października 1939 do 18 stycznia 1945 Więckowice wchodziły w skład Generalnego Gubernatorstwa, dystrykt krakowski. W 1944 roku do Więckowic weszły wojska radzieckie. Jakiś czas stacjonowały one we wsi. W Więckowicach słynna jest rodzina Kądziołków, która podczas wojny ukrywała 3 Żydów w swoim gospodarstwie. W 2001 r.zostali odznaczeni tytułem ''Sprawiedliwi wśród narodów świata'' odznaczenie przyznawane przez Instytut Jad Waszem w Jerozolimie. W 1923 r. urodził się w Więckowicach Edward Galiński, który 14 czerwca 1940 r. przybył pierwszym transportem do KL Auschwitz. Został stracony wraz z Malą Zimetbaum 22 sierpnia 1944 po ucieczce z obozu. Ostatnim właścicielem Więckowic aż do roku 1947 był Jan Marynowski^{[potrzebny przypis]}.

We wsi zachował się murowany dwór z połowy XIX w. Obecnie jest odremontowany stanowi własność prywatną. Dwór jest pięknym przykładem architektury dawnych dworów szlacheckich. Zbudowano go na rzucie prostokąta z dwoma alkierzami, nadającymi budynkowi kształt litery U. Po wojnie budynek służył miejscowej młodzieży jako szkoła podstawowa, która została zlikwidowana w latach osiemdziesiątych. Dwór otoczony był parkiem. Dziś pozostały tylko niewielkie ogrody krajobrazowe, ze skupieniami dwustuletnich lip oraz nasadzeń grabowych z klonem i jesionem, modrzewiem, świerkiem i kasztanowcem. Na uwagę zasługuje również kilka drewnianych domów z początków XX wieku. w parku krajobrazowym znajduje się piękna figurka Matki Boskiej oraz zabytkowy krzyż przy skrzyżowaniu dawnych dróg. Z krzyżem związane są pewne historie oraz legendy. W skład zespołu dworskiego wchodziła również gorzelnia. Według spisu gorzelni w Galicji z 1901 r. gorzelnia również znajdowała się w Więckowicach, a jej właścicielem był Mieczysław Marynowski^{[potrzebny przypis]}.

W Więckowicach prężnie działa miejscowa OSP, która w ostatnich latach przyczyniła się do rozwoju kulturalnego miejscowości oraz integracji mieszkańców. Jednostka powstała prawdopodobnie na przełomie XIX i XX wieku, czego potwierdzeniem jest odnotowany fakt uczestnictwa strażaków z Więckowic na poświęceniu sztandaru OSP w Węgierce w 1910 roku. Jednostka posiada również egzemplarz motopompy „Leopolia” produkowanej przez firmę Steinhagen i Stransky w Warszawie. Pompa prawdopodobnie została wyprodukowana w latach 30. XX wieku. W latach 70. XX wieku została wybudowana nowa remiza strażacka, która służy strażakom do dziś. W Więckowicach bardzo dobrze działa również powstałe w latach 60. XX wieku Koło Gospodyń Wiejskich, które ma wiele sukcesów na swoim koncie w przeglądach regionalnych^{[potrzebny przypis]}. W dniu 10 listopada 2018 miała miejsce uroczystość poświęcenia tablicy upamiętniającej 100 lecie odzyskania przez Polskę niepodległości. Na tablicy tej zostały wyszczególnione nazwiska 18 mieszkańców Więckowic walczących o niepodległość Polski.

Ciekawe obiekty to:

• Murowany dwór szlachecki z XIX wieku oraz park krajobrazowy
• Spichlerz dworski z XIX wieku
• „Cmentarz choleryczny” na krańcach wsi z lat 1831–1873 odrestaurowany w 2017 r. przez miejscową OSP.
• Stare cmentarzysko w centrum wsi, prawdopodobnie z XVI lub XVII wieku

• Wacław Marynowski – właściciel Więckowic wraz z Tyniowicami i Chorzowem, radny powiatu jarosławskiego

• Więckowice 2.) W., wś, pow. jarosławski, [w:] Słownik geograficzny Królestwa Polskiego, t. XIII: Warmbrun – Worowo, Warszawa 1893, s. 437 .
• Historia wsi na stronie rudolowice.net