Woziłów

Woziłów
Возилів
Państwo	Ukraina
Obwód	tarnopolski
Rejon	czortkowski
Powierzchnia	2.636 km²
Populacja (2001); • liczba ludności; • gęstość	; 1204; 456.75 os./km²
Nr kierunkowy	+380 3544
Kod pocztowy	48456
	Położenie na mapie obwodu tarnopolskiego Woziłów
	Położenie na mapie Ukrainy Woziłów
	48°51′19″N 25°18′41″E/48,855278 25,311389
	Multimedia w Wikimedia Commons

Woziłów (ukr. Возилів, Wozyliw) – wieś na Ukrainie, w obwodzie tarnopolskim, w rejonie czortkowskim^[1]. Woziłów położony na lewym brzegu rzeki Dniestr. W 2001 roku liczył 1204 mieszkańców. Przez wieś biegnie droga z Buczacza do Niezwisk.

Historia

W XVII wieku właścicielem wsi był m.in. Krzysztof Strzemeski herbu Lubicz^[2].

W II połowie XIX wieku właścicielem majątku ziemskiego w Woziłowie był Seweryn Krzysztof Ostaszewski (1802-1886), porucznik Pułku Jazdy Wołyńskiej 1831 roku, zmarły w Kołomyi dnia 22 stycznia 1886 roku^[3].

W roku 1902 właścicielem tabularnym we wsi był Marceli Bogdanowicz^[4].

W II Rzeczypospolitej miejscowość stanowiła początkowo samodzielną gminę jednostkową. 1 sierpnia 1934 roku w ramach reformy na podstawie ustawy scaleniowej została włączona do zbiorowej gminy wiejskiej Potok Złoty II w powiecie buczackim, w województwie tarnopolskim.

Religia

We wsi znajduje się cerkiew.

Ludzie związani z Woziłowem

Wasyl Babała – ukraiński przedsiębiorca, mecenas sztuki, deputowany Tarnopolskiej Rady Obwodowej, urodził się we wsi
dr Mykoła Szłemkewycz – ukraiński filozof, publicysta, członek rzeczywisty Towarzystwa Naukowego im. Szewczenki i Ukraińskiej Wolnej Akademii Nauk

Przypisy

↑ Про утворення та ліквідацію районів [online], Офіційний вебпортал парламенту України [dostęp 2023-03-14] (ukr.).
↑ O familii Lubiczów Strzemeskich [w] Herbarz Wielu Domow Korony Polskiey y W. X. Litewskiego, T. 2. 1757, s. 11.
↑ "Przewodnik statystyczno topograficzny i skorowidz obejmujacy wszystkie miejscowości z przysiółkami w Królestwie Galicyi", wyd. Konrad Oksza Orzechowski, Kraków 1872, s. 93; "Czas" z 28 stycznia 1886, nr 22. Seweryn Ostaszewski dzierżawił też w 1866 r. dobra Rakowiec w obwodzie kołomyjskim (zob. Gazeta Lwowska z 7 lutego 1866, nr 30, s. 1)
↑ Baza właścicieli i dóbr ziemskich

Linki zewnętrzne

Woziłów, wś, pow. buczacki, [w:] Słownik geograficzny Królestwa Polskiego, t. XIV: Worowo – Żyżyn, Warszawa 1895, s. 12 .
Облікова картка Возилів Тернопільська область, Бучацький район (ukr.)
«Жнибороди — Бучаччина — Тернопілля» (ukr.)
Історія Бучаччини. Возилів (ukr.)
Wodospad w pobliżu Woziłowa - wideo (ukr.)
Wodospad. tinigard.info. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-03-05)]. (ukr.).

[1] Про утворення та ліквідацію районів [online], Офіційний вебпортал парламенту України [dostęp 2023-03-14] (ukr.).

[2] O familii Lubiczów Strzemeskich [w] Herbarz Wielu Domow Korony Polskiey y W. X. Litewskiego, T. 2. 1757, s. 11.

[3] "Przewodnik statystyczno topograficzny i skorowidz obejmujacy wszystkie miejscowości z przysiółkami w Królestwie Galicyi", wyd. Konrad Oksza Orzechowski, Kraków 1872, s. 93; "Czas" z 28 stycznia 1886, nr 22. Seweryn Ostaszewski dzierżawił też w 1866 r. dobra Rakowiec w obwodzie kołomyjskim (zob. Gazeta Lwowska z 7 lutego 1866, nr 30, s. 1)

[4] Baza właścicieli i dóbr ziemskich

[1]

[2]

[3]

[4]