Złotno

Ten artykuł dotyczy wsi. Zobacz też: łódzkie osiedle o tej samej nazwie.

Złotno

wieś
Państwo	Polska
Województwo	dolnośląskie
Powiat	kłodzki
Gmina	Szczytna
Wysokość	520-550[2] m n.p.m.
Liczba ludności (III 2011)	187[3]
Strefa numeracyjna	74
Kod pocztowy	57-340[4]
Tablice rejestracyjne	DKL
SIMC	0855977
Położenie na mapie gminy Szczytna Złotno
Położenie na mapie Polski Złotno
Położenie na mapie województwa dolnośląskiego Złotno
Położenie na mapie powiatu kłodzkiego Złotno
50°25′17″N 16°23′39″E/50,421389 16,394167[1]

Złotno (niem. Goldbach) – wieś w Polsce położona w województwie dolnośląskim, w powiecie kłodzkim, w gminie Szczytna^[5].

W przeszłości do wsi należał przysiółek Dłużynka (niem. Langenbusch)^[6]. Obecnie nazwa niestandaryzowana.

Złotno to wieś o rozproszonej zabudowie, leżąca w Obniżeniu Dusznickim, u stóp środkowego piętra wierzchowiny Gór Stołowych, w dolinie Kamiennego Potoku, na wysokości około 520–550 m n.p.m.^[2]

W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa wałbrzyskiego.

Złotno jest najmłodszą miejscowością Gór Stołowych, zostało założone w roku 1834 przez mjr. Leopolda von Hochberga, właściciela Szczytnej^[7]. W połowie XIX wieku uruchomiono kamieniołom piaskowca w pobliskich Skałach Puchacza i wybudowano drogę do transportu urobku^[7]. Przy tej drodze, na północ od wsi powstała potem cegielnia^[7]. W drugiej połowie XIX wieku w okolicy rozwinął się ruch turystyczny^[7]. Powstała tam wtedy popularna gospoda „Mała Szwajcarka”^[2].

Przez Złotno prowadzą dwa znakowane szlaki turystyczne:

• droga Szklary-Samborowice
• – Jagielno – Przeworno – Gromnik – Biały Kościół – Żelowice – Ostra Góra – Niemcza – Piława Dolna – Góra Parkowa – Bielawa – Kalenica – Nowa Ruda – Przełęcz pod Krępcem – Tłumaczów – Radków – Pasterka – Przełęcz między Szczelińcami – Karłów – Lisia Przełęcz – Białe Skały – Skalne Grzyby – Batorów – Skała Józefa – Złotno – Duszniki-Zdrój – Schronisko PTTK „Pod Muflonem” – Stare Bobrowniki – Nowe Bobrowniki – Szczytna – Zamek Leśna – Polanica-Zdrój – Przełęcz Sokołowska – Łomnicka Równia – Huta – Bystrzyca Kłodzka – Igliczna – Międzygórze – Przełęcz Puchacza^[8]

• WaldemarW. Brygier WaldemarW., TomaszT. Dudziak TomaszT., IwonaI. Chomiak IwonaI., Ziemia Kłodzka, Pruszków: Oficyna Wydawnicza „Rewasz”, 2010, ISBN 978-83-89188-95-3, OCLC 751422625 . Brak numerów stron w książce
• Słownik geografii turystycznej Sudetów. Marek Staffa (redakcja). T. 13: Góry Stołowe. Warszawa-Kraków: Wydawnictwo PTTK „Kraj”, 1992, ISBN 83-7005-301-7