Bachanalia (bachanalie; łac. bacchanalia z gr. βακχεία) – starorzymskie obrzędy na cześć Bachusa[1].
Liwiusz twierdził, że zostały zapoczątkowane w Wielkiej Grecji, skąd przedostały się do Etrurii, a stamtąd dopiero do Rzymu i rozpowszechniły się szczególnie w południowej Italii. Wiązały się z nimi liczne potępiane nadużycia, wskutek czego zamieniły się z czasem w rozpustne orgie. Obrzędy te zostały zakazane przez senat rzymski w 186 p.n.e. (wiązało się to z prześladowaniami religijnymi i wymordowaniem według Liwiusza 7 tysięcy uczestników bachanaliów[2]).
Potocznie bachanaliami określa się hulaszczą zabawę z pijatyką, często o charakterze orgiastycznym[1].
Zobacz też
[edytuj | edytuj kod]Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ a b bachanalia. Słownik wyrazów obcych PWN. [dostęp 2013-12-30]. [zarchiwizowane z tego adresu (2013-12-30)].
- ↑ Misteria dramatyczne. W: Jan Wierusz-Kowalski: Dramat a kult. Warszawa: KAW, 1987, s. 79. ISBN 83-03-01804-3.
Linki zewnętrzne
[edytuj | edytuj kod]- Zdzisław Żmigryder-Konopka, Wystąpienie władzy rzymskiej przeciwko Bachanaliom italskim
- Agnieszka Bartnik, Senatus consultum z 186 p.n.e. i Lex Cornelia z 81 p.n.e. jako reakcja władz rzymskich wobec stosowania praktyk magicznych?
- Danuta Musiał, Kilka uwag o tzw. sprawie Bakchanaliów w Rzymie w 186 r. p.n.e