NS Arktika

Арктика
NS Arktika
Bandera	Rosja
	Historia
Stocznia	Baltic Shipyard[potrzebny przypis], Leningrad
Data budowy	1971
Data wodowania	1974
Data oddania do eksploatacji	1975
Data wycofania ze służby	2008
	Dane techniczne
Wyporność	23 460 t
Liczebność załogi	149
Długość całkowita (L)	148 m
Szerokość (B)	28 m
Zanurzenie (D)	11 m
	Napęd mechaniczny
Silnik	Okrętowy napęd jądrowy z 3 reaktorami jądrowymi
Moc silnika	55 MW
Prędkość maks.	20 w.
	Multimedia w Wikimedia Commons

Ten artykuł od 2023-12 zawiera treści, przy których brakuje odnośników do źródeł.

Należy dodać przypisy do treści niemających odnośników do źródeł. Dodanie listy źródeł bibliograficznych jest problematyczne, ponieważ nie wiadomo, które treści one uźródławiają.
Sprawdź w źródłach: Encyklopedia PWN • Google Books • Google Scholar • Federacja Bibliotek Cyfrowych • BazHum • BazTech • RCIN • Internet Archive (texts / inlibrary)
Po wyeliminowaniu niedoskonałości należy usunąć szablon {{Dopracować}} z tego artykułu.

NS Arktika (ros. Арктика) – lodołamacz radziecki o napędzie jądrowym typu Arktika.

Władze radzieckie, zachęcone rezultatami pracy pierwszego atomowego lodołamacza Lenin, zleciły budowę kolejnych jednostek. W 1974 w stoczni leningradzkiej zwodowano Arktikę. Do eksploatacji weszła rok później.

17 sierpnia 1977 Arktika, jako pierwszy na świecie statek nawodny, dotarła do bieguna północnego, krusząc po drodze lód o grubości 4 m.

W październiku 2008 został wycofany z eksploatacji.

Siłownia okrętu składa się z 3 reaktorów jądrowych. Zapas paliwa umożliwiał pływanie przez 3 lata bez zawijania do portów.

Bibliografia

Ryszard Szepke: 1000 słów o atomie i technice jądrowej. Wydawnictwo Ministerstwa Obrony Narodowej, 1982. ISBN 83-11-06723-6. (pol.).