Opel Astra – samochód osobowy klasy kompaktowej produkowany pod niemiecką marką Opel od 1991 roku. Od 2022 roku produkowana jest szósta generacja pojazdu.

Opel Astra F
Opel Astra Classic

Opel Astra F przed liftingiem
Inne nazwy	Chevrolet Astra Holden Astra Opel Kadett Opel Optima Vauxhall Astra
Producent	Opel
Zaprezentowany	wrzesień 1991
Okres produkcji	1991 – 2002
Miejsce produkcji	Antwerpia Bochum Eisenach Ellesmere Port Saragossa Szentgotthárd Halol Grugliasco Gliwice Warszawa[1] Port Elizabeth Rayong Tajpej Bekasi
Poprzednik	Opel Kadett
Następca	Opel Astra G
Dane techniczne
Segment	C
Typy nadwozia	3 i 5-drzwiowy hatchback 4-drzwiowy sedan 5-drzwiowe kombi 2-drzwiowy kabriolet 3-drzwiowy van
Skrzynia biegów	4-biegowa automatyczna 5 i 6-biegowa manualna
Napęd	przedni
Długość	hatchback: 4050 mm sedan, cabrio: 4239 mm kombi: 4278 mm
Szerokość	1696 mm
Wysokość	1410 mm
Rozstaw osi	2517 mm
Masa własna	933 – 1615 kg
Zbiornik paliwa	52 l
Liczba miejsc	5
Bagażnik	hatchback: 360 – 810 l sedan: 500 l kombi: 500 – 900 l
Ładowność	500 kg[2]
Dane dodatkowe
Pokrewne	Opel Vectra
Konkurencja	Citroën ZX Ford Escort Ford Focus Honda Civic Mazda 323 Peugeot 306
Multimedia w Wikimedia Commons

Opel Astra I został zaprezentowany po raz pierwszy w 1991 roku.

Samochód został po raz pierwszy oficjalnie zaprezentowany podczas targów motoryzacyjnych we Frankfurcie w 1991 roku. Był to jeden z największych projektów marki. W pracach nad konstrukcją pojazdu w Technicznym Centrum Rozwoju Opla w Rüsselsheim uczestniczyło ponad 8 tysięcy inżynierów, techników i projektantów. Początkowo pojazd oferowany był w wersji hatchback i kombi. Rok później do oferty wprowadzona została wersja sedan pojazdu^[2], a w 1993 roku wprowadzono nadwozie typu cabrio wyposażone w brezentowy dach, które zaprojektowane zostało przez włoską firmę stylistyczną Bertone^[3].

Nazwa Astra nie jest „autorskim” pomysłem Opla. Została ona zapożyczona tak naprawdę od bratniej firmy Vauxhall, która stosuje ją już od 1979 roku dla dwóch ostatnich wcieleń Opla Kadetta. Ujednolicenie nazw zostało wdrożone w ramach nowej polityki koncernu General Motors, ówczesnego właściciela Opla i Vauxhalla. Na mocy tego poza Kadettem i Astrą z początkiem lat 90. przemianowano jeszcze Vauxhalla Nova na Corsę, Vauxhalla Carlton na Omegę i Vauxhalla Cavaliera na Vectrę.

W sierpniu 1994 roku auto przeszło delikatną modernizację. Zmieniona została atrapa chłodnicy, kolor kloszy kierunkowskazów przednich z pomarańczowych na przezroczyste, koło kierownicy, wzór tapicerki oraz lusterek zewnętrznych. W międzyczasie w ofercie jednostek napędowych pojazdu pojawiły się silniki z rodziny Ecotec^[3].

W latach 1991–1998 pojazd produkowany był pod nazwą Astra. Od 1998 roku, po przeniesieniu produkcji modelu do Gliwic oraz rozpoczęciu produkcji modelu Astra G^[2], kontynuowano produkcję pojazdu pod nazwą Astra Classic do 2002 roku^[3].

• CD (1992-1994)
• CDX (1995-1996)
• Classic (2000-2002)
• Club (1991-1996)
• Dream (od 1996)
• GL (1991-1997)
• GLS (1991-1996)
• GSI (1991-1996)
• GT (1991-1994)
• Motion (1991-1996)
• Sport (1993-1996)
• Style (od 1999. w 2 poduszki powietrzne, system ABS, wspomaganie kierownicy, elektryczne sterowanie szyb, elektryczne sterowanie lusterek, elektrycznie sterowany szyberdach oraz klimatyzację.

Wyposażenie Astry Classic

• GL Base
• GL MID
• GL+ Base
• GL+ MID
• GL+ MAX

Standardowe wyposażenie podstawowej wersji Astry Classic obejmuje m.in. immobilizer, katalizator. W zależności od wersji wyposażeniowej pojazdu, auto doposażone mogło być opcjonalnie m.in. we wspomaganie kierownicy, system ABS, zamek centralny, metalizowany lakier, obrotomierz oraz regulowany na wysokość fotel kierowcy.

1991–1994

• 25 Line
• California
• Elegance
• Hattrick SD
• Hattrick Klima
• Plus SD
• Plus Klima
• Sportive oznaczany jako SI
• Vision
• Irmsion
• Dubai Edition

1995–1998 (Facelifting)

• Euro cup (mundial 1996)
• Sunshine
• Champion
• Champion II
• Dream (z elektrycznym szyberdachem)
• Motion (el. szyberdach, alufelgi, sportowa stylizacja, antena dachowa)
• Cool (z klimatyzacją)
• Cool Dream (z klimatyzacją)
• Cool Motion (z klimatyzacją)
• Season
• Style
• Dubai Edition

Astra GSi to sportowa wersja kompaktowego Opla. Model ten pojawił się krótko po premierze Opla Astry w 1991 roku jako następca Kadetta GSi. Model ten był sprzedawany w okresie 1992-1995.

Początkowo GSi oferowane były wyłącznie z silnikami 2.0 – 8v (C20NE – 115KM) oraz 16v (C20XE – 150KM). W okresie od połowy 1993 do połowy 1994 w ofercie pojawił się silnik 1.8 16v o mocy 125KM (Oznaczenie C18XE).

Silnik w wersji C20XE zwany „REDTOP” (w związku z czerwoną nakładką na głowicy) był często używany w innych samochodach wyczynowych. Po przebudowie osiągał moc nawet do 300 KM. Był używany między innymi w bolidach F3, w samochodach Chevrolet startujących w Wyścigowych Mistrzostwach Świata WTCC. Z silnika tego korzystał także zespół wyścigowy Łada WTCC.

W 1995 roku cała gama Astry przeszła facelifting i od tej pory wersje GSi sprzedawane były z silnikiem 2.0 16v Ecotec (X20XEV – 136KM) Wersje GSi 95' nie różniły się wyglądem od seryjnych Astr, wyróżniał je jedynie małe emblematy GSi na listwach bocznych i blendzie oraz specjalny wzór tapicerki, jednakże na życzenie klienta dostępny był pakiet z wersji przed '95.

Astra GSi była standardowo wyposażona we wspomaganie układu kierowniczego, ABS, ETC (układ kontroli trakcji) – tylko w wersji 150 KM, sportowe siedzenia RECARO, tylne hamulce tarczowo-bębnowe oraz pakiet stylistyczny przeznaczony tylko i wyłącznie do wersji GSi – felgi, zderzaki przednie i tylne, progi, grill, wyloty na masce oraz lotka na tylnej klapie.

Opel Astra G
Opel Astra Classic

Opel Astra G hatchback
Inne nazwy	Chevrolet Astra Chevrolet Viva Holden Astra Vauxhall Astra
Producent	Opel
Zaprezentowany	marzec 1998
Okres produkcji	1998 – 2009 (Europa) 2000 – 2013 (Brazylia)
Miejsce produkcji	Gliwice Bochum Antwerpia Port Elizabeth Madinat as-Sadis min Uktubar Togliatti Ellesmere Port Grugliasco Zaporoże São Caetano do Sul
Poprzednik	Opel Astra F
Następca	Opel Astra H
Dane techniczne
Segment	C
Typy nadwozia	3 i 5-drzwiowy hatchback 4-drzwiowy sedan 5-drzwiowe kombi 2-drzwiowy kabriolet 2-drzwiowe coupe 2-drzwiowy van
Skrzynia biegów	5-biegowa manualna 4-biegowa automatyczna
Napęd	przedni
Długość	4110 mm sedan: 4252 mm kombi: 4288 mm cabrio, coupe: 4267 mm
Szerokość	1709 mm
Wysokość	1425 mm kombi: 1510 mm cabrio, coupe: 1390 mm
Rozstaw osi	2610 mm
Masa własna	1070–1400 kg
Zbiornik paliwa	52 l
Liczba miejsc	5 Coupe : 4
Test Euro NCAP
Bagażnik	370 – 1180 l sedan: 460 – 1230 l kombi: 480 – 1500 l coupe, cabrio: 460 l
Dane dodatkowe
Pokrewne	Opel Zafira
Konkurencja	Ford Focus Honda Civic Peugeot 307 Renault Megane Volkswagen Golf
Multimedia w Wikimedia Commons

Opel Astra II został zaprezentowany po raz pierwszy w 1998 roku.

Astrę drugiej generacji (oznaczenie fabryczne G) Opel zaprezentował podczas wrześniowego salonu samochodowego we Frankfurcie w 1997 roku. Przez cały okres produkcji samochód nie przeszedł żadnych face liftingów. Równocześnie z Astrą G swoją premierę miał Opel Zafira, oparty na tej samej płycie i podzespołach, a różniący się praktycznie jedynie nadwoziem.

W Gliwicach od 3 października 2003 roku do 27 sierpnia 2009 roku produkowany był model Astra Classic II w czterech wersjach nadwoziowych: sedan, 5-drzwiowy hatchback, kombi oraz van. Ponad 83% produkcji tego modelu trafiło na eksport, przede wszystkim na rynki Europy Środkowej i Wschodniej, ale również do Australii, Nowej Zelandii oraz niektórych krajów Afryki, Ameryki Południowej i Azji. W czasie całego okresu produkcyjnego gliwicki zakład opuściło 243 993 sztuki tego samochodu.

W plebiscycie na Europejski Samochód Roku 1999 model zajął 2. pozycję (za Fordem Focusem^[12]).

Standardowe wyposażenie pojazdu obejmuje m.in.: wspomaganie układu kierowniczego, 2 poduszki powietrzne, EBD, immobilizer.

W opcjach wyposażenia można znaleźć m.in.: manualną lub elektroniczną klimatyzację, elektryczne sterowanie lusterek, elektryczne sterowanie szyb, radio CD, komputer pokładowy, szyberdach, reflektory ksenonowe, tempomat, nawigację satelitarną, ABS, ESP, boczne poduszki powietrzne, spryskiwacze reflektorów, skórzaną tapicerkę.

• Start
• Base
• GL
• CD
• CDX
• Comfort
• NJoy (od 2002 dla wariantu „Comfort”)
• Sportive (dla wersji „Sport”)
• Eco 4
• Selection
• Elegance
• Fresh (od 2002)
• Club
• Diamant
• Sport

• Edition 100 (z okazji 100-lecia Opla)
• Edition 2000
• Edition Silver (październik 1998 do stycznia 1999)
• OPC 1 (tylko 3000 sztuk; wrzesień 1999 do marca 2001)
• OPC 2 (od jesieni 2002)
• Edition Bild (od 2002)
• FC Bayern München Edition (tylko 500 sztuk; od lutego 2000)
• Sportsline

• Edition 90 Jahre Bertone (od końca 2002) 1999 szt.^{[potrzebny przypis]}
• Linea Blu (od października 2002 do początku 2004) 499 szt.
• Linea Rossa (od października 2002 do początku 2004) 599 szt.
• Daytona (od października 2003) 999 szt.
• Silverstone (od października 2003) 999 szt.
• Diamond

Opel Astra H
Opel Astra Classic/Family

Opel Astra H przed liftingiem
Inne nazwy	Chevrolet Vectra Chevrolet Vectra GT Holden Astra Saturn Astra Vauxhall Astra
Producent	Opel
Projektant	Friedhelm Engler
Zaprezentowany	marzec 2004
Okres produkcji	2004 – 2010 (GTC i TwinTop) 2004 – 2014 (Hatchback, Kombi i Sedan)
Miejsce produkcji	Bochum Gliwice Antwerpia Ellesmere Port Królewiec[13] Sankt Petersburg São Caetano do Sul Madinat as-Sadis min Uktubar
Poprzednik	Opel Astra G
Następca	Opel Astra J Opel Cascada (Cabrio)
Dane techniczne
Segment	C
Typy nadwozia	3 i 5-drzwiowy hatchback 4-drzwiowy sedan 5-drzwiowe kombi 2-drzwiowe coupé-cabrio
Skrzynia biegów	5 i 6-biegowa manualna 5-biegowa półautomatyczna 4 i 6-biegowa automatyczna
Napęd	przedni
Długość	3d: 4290 mm 5d: 4249 mm sedan: 4587 mm kombi: 4515 mm TwinTop: 4476 mm
Szerokość	3d, 5d, sedan i kombi: 1753 mm TwinTop: 1759 mm
Wysokość	3d: 1435 mm 5d: 1460 mm sedan: 1458 mm kombi: 1500 mm OPC: 1420 mm TwinTop: 1411 mm
Rozstaw osi	2614 mm kombi, sedan: 2703 mm
Masa własna	1210–1613 kg
Liczba miejsc	5
Test Euro NCAP
Bagażnik	380/1295 l GTC: 340/1070 l kombi: 500/1590 l sedan: 525 l TwinTop: 205/440 l
Dane dodatkowe
Pokrewne	Opel Zafira
Konkurencja	Ford Focus Honda Civic Peugeot 307 Renault Mégane Toyota Auris Volkswagen Golf
Multimedia w Wikimedia Commons

Opel Astra III (oznaczenie fabryczne H) został po raz pierwszy zaprezentowany podczas salonu samochodowego we Frankfurcie nad Menem w 2003 roku.

Jesienią 2006 roku samochód przeszedł face lifting. Z przodu pojazdu zmieniono m.in. chromowaną listwę na atrapie chłodnicy, kratkę, oraz brewkę w okolicy świateł przeciwmgielnych. Technicznie zmiany objęły m.in. pompę hamulcową, skrzynię biegów, zbiornik paliwa, oraz czujnik poziomu paliwa^[14].

W listopadzie 2006 na targach motoryzacyjnych w Stambule zaprezentowano Astrę H w wersji sedan. 22 sierpnia 2007 roku w Gliwicach z taśmy produkcyjnej zjechała Astra sedan oznaczona numerem 1, symboliczne inicjując rozpoczęcie produkcji^[15].

Po wprowadzeniu w 2009 roku czwartej generacji pojazdu, samochód sprzedawany był pod nazwą handlową Opel Astra Classic III. Produkcja odmiany 3-drzwiowej i cabrio została zakończona w 2010 roku. Ostatnie egzemplarze w wersjach 5-drzwiowy hatchback i kombi, oferowane jako Opel Astra Classic lub Opel Astra Family zjechały z taśm produkcyjnych 27 marca 2014 roku. Astra III Sedan (nazwa handlowa „Astra Classic III” nie obejmowała tej wersji nadwoziowej) produkowane były do 11 czerwca 2014 roku. Z polskiego rynku samochód został wycofany w 2012 roku^[14].

Do 2010 roku:

• Essentia
• Enjoy
• Edition (seria limitowana – Niemcy)
• Edition Plus (seria limitowana – Niemcy)
• Elegance
• Sport
• Cosmo
• OPC

Od 2010 roku:

• Start
• Essentia
• Enjoy
• Sport
• Classic III

Od 2010 roku wersja sedan występuje jako Essentia i Enjoy, GTC także jako Sport, a hatchback i kombi tylko jako Classic III. Silniki benzynowe 1.4/90 KM i 1.6/115 KM i diesel 1.7 CDTI/110 KM mogą też mieć pakiet ecoFLEX.

Wyposażenie standardowe pojazdu (wersja Essentia) obejmuje m.in.: ABS, wspomaganie układu kierowniczego, 4 poduszki powietrzne, klimatyzację manualną oraz elektryczne sterowanie lusterek i elektryczne sterowanie szyb.

Jako wyposażenie dodatkowe można zamówić: klimatyzację automatyczną, ESP, kurtyny powietrzne. Oferowana jest również nawigacja satelitarna w zintegrowanym wyświetlaczu (kolorowym lub monochromatycznym), komputer, układ samo poziomowania, system Flexorganizer, dodatkowe radio dla pasażerów z tyłu oraz ogrzewanie postojowe.

• Benzynowe

• Wysokoprężne

Opel Astra J

Opel Astra J przed liftingiem
Inne nazwy	Buick Excelle XT Holden Astra GTC Opel GTC Vauxhall Astra
Producent	Opel
Projektant	Uwe Müller
Zaprezentowany	lipiec 2009
Okres produkcji	2009 – 2015 (5D) 2011 – 2018 (GTC) 2012 – 2020 (4D)
Miejsce produkcji	Rüsselsheim Gliwice Ellesmere Port Petersburg Szanghaj
Poprzednik	Opel Astra H
Następca	Opel Astra K
Dane techniczne
Segment	C
Typy nadwozia	3 i 5-drzwiowy hatchback 4-drzwiowy sedan 5-drzwiowe kombi 2-drzwiowy kabriolet Cascada)
Skrzynia biegów	5 i 6-biegowa manualna 6-biegowa automatyczna
Napęd	przedni
Długość	3d: 4466 mm 5d: 4419 mm kombi: 4698 mm sedan: 4658 mm
Szerokość	3d: 1840 mm 5d: 1814 mm kombi: 1814 mm sedan: 1814 mm
Wysokość	3d: 1482 mm 5d: 1510 mm kombi: 1535 mm sedan: 1500 mm
Rozstaw osi	3d: 2695 mm 2685 mm
Masa własna	1378 – 1590 kg
Zbiornik paliwa	56 l
Liczba miejsc	5
Test Euro NCAP
Bagażnik	hatchback: 370 – 1235 l sedan: 460 – 1010 l kombi: 500 – 1550 l GTC: 380 – 1165 l
Ładowność	476 kg
Dane dodatkowe
Modele bliźniacze	Buick Verano Chevrolet Cruze Opel Cascada Opel Zafira
Konkurencja	Ford Focus Mazda 3 Hyundai i30 Kia Cee’d Peugeot 308 Renault Mégane SEAT León
Multimedia w Wikimedia Commons

Opel Astra IV został zaprezentowany po raz pierwszy w 2009 roku.

Nowa generacja kompaktowego samochodu Opla zadebiutowała podczas targów motoryzacyjnych we Frankfurcie nad Menem we wrześniu 2009 roku. Auto pojawiło się w salonach w Niemczech w grudniu 2009 roku. W Polsce samochód pojawił się w sprzedaży w styczniu 2010 roku.

Opel Astra J zbudowany został na nowej płycie General Motors – zwanej Delta, z której korzysta również m.in. Chevrolet Cruze. W plebiscycie na Europejski Samochód Roku 2010 model zajął 3. pozycję (za VW Polo V i Toyotą iQ)^[16].

W czerwcu 2010 roku zaprezentowano oficjalnie zdjęcia wersji kombi (Sports Tourer). W 2012 roku gamę uzupełniły odmiany 3-drzwiowy hatchback o linii nadwozia w stylu coupé (także w usportowionej odmianie OPC), który otrzymał przydomek GTC oraz 4-drzwiowy sedan. Coupé-Cabrio (CC), które dotychczas było częścią gamy Astry od obecnego wcielenia Astry było oddzielnie klasyfikowanym modelem o odrębnej stylizacji i nazwie (Cascada).

W połowie 2012 roku, przeprowadzono modernizację. Wizualne zmiany zaszły z przodu i tyłu pojazdu: pojawiły się nowe zderzaki oraz zaktualizowany wzór grilla. Dodano nowy silnik wysokoprężny, 2.0 BiTurbo CDTI z Insigni o mocy 195 KM/400 Nm. Z początkiem 2013 roku dodano nowy silnik benzynowy 1.6 l o mocy 200 KM/300 Nm z turbodoładowaniem, bezpośrednim wtryskiem paliwa, jako urządzenie z nowej rodziny silników SIDI^[17] (spark ignition direct injection – zapłon iskrowy z wtryskiem bezpośrednim). Silniki SIDI produkowane były w Szentgotthárd na Węgrzech^[18].

Wraz z rocznikiem modelowym 2014 pojazd przeszedł drobne modyfikacje. Pojawił się w nim nowy silnik wysokoprężny 1.6 CDTI o mocy 136 KM. Do standardowego wyposażenia pojazdu dodano siedmiocalowy ekran dotykowy z nowym systemem teleinformacyjnym, zaktualizowaną nawigację i zmodyfikowany system audio, światła do jazdy dziennej w technologii LED oraz półskórzane fotele^[19]. Produkcję hatchbacka i kombi zakończono w 2015 roku. Astra J w wersji sedan oferowana była równocześnie z piątą generacją^[20].

Na początku 2014 roku Opel zaprezentował Astrę OPC Extreme. Jest to samochód oparty na wyczynowej wersji wyścigowej, ale posiadający homologację drogową. Według Opla jest to najszybsza Astra kiedykolwiek produkowana seryjnie^[21]. Samochód napędzany jest benzynowym silnikiem o mocy ponad 300 KM, posiada manualną skrzynię sześciostopniową oraz dyferencjał o ograniczonym poślizgu. We wnętrzu znajdują się tylko dwa kubełkowe fotele Recaro, sześciopunktowe pasy oraz klatka bezpieczeństwa. Są to elementy wyposażenia seryjnego. Nadwozie w dużej mierze wykonano z włókna węglowego i aluminium^[22].

Produkcję hatchbacka i kombi zakończono w 2015 roku^[20]. Astra J w wersji sedan była produkowana aż do 2020 roku, kiedy to dwa lata po zaprzestaniu wytwarzania 3-drzwiowej odmiany GTC w 2018 roku^[23], 28 października 2020 roku zakończono produkcje odmiany sedan po wyprodukowaniu 213 637 pojazdów w tej wersji nadwoziowej^[24].

• Benzynowe

Źródłem napędu Astry są silniki benzynowe i wysokoprężne o pojemnościach od 1,3 l do 2,0 l i mocach od 95 do 280 KM.

Cztery dostępne silniki benzynowe to czterocylindrowe jednostki z aluminiową głowicą, o podwójnych górnych wałkach rozrządu obsługujących cztery zawory na cylinder, zamontowane poprzecznie. Bloki cylindrów zostały wykonane z żeliwa a miska olejowa z aluminium. Zastosowano zmienną synchronizację zaworów na wlocie i wylocie oraz wałki rozrządu z hydraulicznymi regulatorami fazy rozrządu typu łopatkowego, co daje możliwość niezależnej synchronizacji kąta każdego zaworu o maks. 60 stopni na wlocie i 45 stopni na wylocie (nie dotyczy silnika 1.6 Turbo). Synchronizacja rozrządu pozwala modułowi sterowania silnika na dostosowanie synchronizacji otwarcia i zamknięcia zaworów zależnie od zmiennych warunków, jak np. prędkość silnika i jego obciążenie. Zastosowano również mapowany układ sterowania termostatem, który podnosi temperaturę płynu chłodzącego przy niskich prędkościach silnika i niewielkich obciążeniach. Szybciej osiągana optymalna temperatura silnika to mniejsze wewnętrzne tarcie silnika i obniżenie spalania.

Technologia Twinport w silnikach benzynowych to dwustopniowy układ ssący. Przy prędkości obrotowej silnika do 4000 obr./min mieszanka paliwowo-powietrzna dociera do silnika przewodem dolotowym o długości 620 mm, a powyżej 4000 obr./min powietrze zasysane jest z krótszego przewodu o długości 288 mm^[25].

Silnik został wyposażony w drążone wałki rozrządu, które są napędzane łańcuchem. Luzy zaworów są automatycznie kasowane przez popychacze hydrauliczne. Zastosowano tłumik drgań skrętnych poprawiający równomierność pracy silnika. Układ wtrysku ma funkcję dezaktywacji portu przy częściowym obciążeniu.

Tuleje cylindrów zostały laserowo wytrawione, co ma zapewnić gładkość powierzchni i minimalizację tarcia. Luzy zaworowe kasowane są za pomocą popychaczy szklankowych o odpowiednio dobranych grubościach denek.

Silnik wyposażony w turbosprężarkę zintegrowaną z układem wylotowym, osiągającą prędkość 240 tys. obr./min.^[26] Między-stopniowe chłodzenie powietrza (intercooler) zwiększa gęstość zasysanego powietrza. Za turbosprężarką umieszczono katalizator wyposażony w dwie sondy lambda. Wał korbowy, tłoki i korbowody zostały wzmocnione a zawory wylotowe wypełniono sodem. Luzy zaworowe są kasowane automatycznie za pomocą popychaczy hydraulicznych. Osłona łańcucha rozrządu została wykonana z aluminium i zawiera w sobie pompę oleju o zmiennym wydatku i pompę cieczy chłodzącej napędzaną paskiem wielorowkowym. Przepustnica sterowana jest elektrycznie, a przewody zapłonowe zostały zastąpione modułami zapłonowymi umieszczonymi bezpośrednio na świecach^[27]. Za minimalizację drgań przenoszonych na układ napędowy odpowiada dwu masowe koło zamachowe. Zastosowano tu pośredni wtrysk paliwa, dzięki czemu możne współpracować z instalacją LPG. Ople wyposażone w ten silnik można było kupić z fabryczną instalacją LPG.^[28]

W silniku tym zamontowano turbosprężarkę, intercooler, elektryczną przepustnicę i osobne dla każdej świecy moduły zapłonowe. Oczyszczaniem spalin zajmuje się katalizator z dwiema ogrzewanymi sondami lambda^[27]. Tuleje cylindrów zostały laserowo wytrawione w celu minimalizacji tarcia tłoków. Zawory wylotowe zostały wypełnione sodem a tłoki są chłodzone dyszami olejowymi natryskującymi olej pod tłok. Luzy zaworowe kasowane są przez popychacze szklankowe o odpowiednio dobranych grubościach denek. Silnik posiada dwumasowe koło zamachowe a sprzęgło sterowane jest hydraulicznie.

1.6 SIDI (Spark Ignition Direct Injection – zapłon iskrowy, wtrysk bezpośredni) ECOTEC Turbo to nowej generacji silnik Opla produkowany w Szentgotthárd na Węgrzech. Nie jest to pierwszy silnik tego producenta z bezpośrednim wtryskiem paliwa i turbosprężarką. Pierwszy o pojemności 2.0 litra był montowany w Oplu GT. Silnik o pojemności 2.2 litra bez turbosprężarki, ale z wtryskiem bezpośrednim był montowany w Oplu Vectra.

1.6 SIDI ma występować w dwóch wersjach mocy Ecotec Turbo 170 KM i momencie obrotowym 280 N*m oraz Performance Turbo 200 KM i momencie obrotowym 300 N*m.

Silnik posiada 4 zawory na cylinder, aluminiową głowicę a bloki cylindrów zostały wykonane z żeliwa mającego zdolność wytrzymać ciśnienie sprężania na poziomie 130 barów. Luzy zaworów są automatycznie kasowane przez popychacze hydrauliczne. Wałki rozrządu napędza łańcuch rozrządu. Pokrywa zaworów silnika jest przytwierdzona do głowicy silnika za pomocą specjalnych mocowań, a ich połączenia wypełnione są specjalnym materiałem uszczelniającym zachowującym właściwości elastyczne w wysokich temperaturach z powodu małej odległości od turbiny. Silnik posiada wałki wyrównoważające, umieszczone w tunelach przebiegających przez blok silnika i napędzane łańcuchem zębatym. Silniki ECOTEC Turbo i Performance Turbo różnią się rodzajem tłoków (kształtem denka i podcięciem). W obu przypadkach zastosowano żeliwne gniazda pierścieni a pierwszy pierścień pokryty jest powłoką z tak zwanej „fazy gazowej” (PVD).

W nowym silniku turbosprężarka została zintegrowana z kolektorem wylotowym, w odróżnieniu od silnika A20NFT 2.0 Turbo z podwójnym spiralnym kanałem wlotu spalin do wirnika (twin-scroll). Konstrukcja turbosprężarki jest identyczna dla różnych wariantów mocy. W celu eliminacji odgłosów pracy turbosprężarki zastosowano układ nisko i wysokociśnieniowych rezonatorów.

Dawkowanie paliwa odbywa się przez wtryskiwacze umieszczone centralnie nad komorą spalania obok świec zapłonowych, równolegle do wału korbowego. Bezpośredni wtrysk pozwala na bardziej precyzyjne i oszczędne dawkowanie paliwa.

Silnik o mocy 280 KM i momencie obrotowym 400 N*m został zaprojektowany dla wersji OPC. W porównaniu do poprzedniego modelu Astry OPC moc silnika została zwiększona o 40 KM. Silnik został zbudowany na bazie motoru opracowanego dla modelu Insignia, którego moc została zwiększona o 30 KM.

Praktycznie cały silnik został wykonany z aluminium, posiada rozrząd o zmiennych fazach napędzany łańcuchem. Aby silnik pracował równomiernie zastosowano przeciwbieżne wałki wyrównoważające. Za chłodzenie silnika odpowiada płaszcz wodny sięgający dna cylindrów a tłoki od spodu natryskiwane są olejem.

Silnik posiada bezpośredni wtrysk paliwa. Pompa wysokiego ciśnienia napędzana jest z wałka rozrządu i zwiększa ciśnienie paliwa do poziomu 155 barów. Ciśnienie wtrysku na biegu jałowym wynosi 50 barów. Paliwo wtryskiwane jest przez wtryskiwacze umieszczone poniżej zaworów dolotowych, a specjalny kształt denka tłoka ma powodować zawirowania mieszanki wokół świecy zapłonowej.

Układ dolotowy powietrza został zmodyfikowany przez zwiększenie jego przekroju poprzecznego. Powietrze docierające do turbosprężarki przepływa przez czujnik wilgotności powietrza, który je mierzy a dane przesyła do ECU (sterownika wtrysku). Informacje o wilgotności powietrza wpływają na skład mieszanki paliwowo-powietrznej. Przed turbosprężarką producent dodał rezonator tłumiący syczenie turbosprężarki. Turbosprężarka została zmodyfikowana o podwójny spiralny kanał wlotu spalin do wirnika (twin-scroll). Zmiana polega na tym, że spaliny z pierwszego i czwartego cylindra oraz drugiego i trzeciego cylindra spotykają się bezpośrednio dopiero przed turbiną. Turbosprężarka generuje ciśnienie doładowania na poziomie 1,5 bara. Powietrze zanim dotrze do cylindrów jest chłodzone w intercoolerze.

• Wysokoprężne

Gama silników wysokoprężnych CDTI turbo obejmuje jednostki o pojemności 1.3, 1.7 i 2.0 litra i mocy od 95 do 165 KM, common-rail, z wielopunktowym wtryskiem paliwa. Common rail (o ciśnieniach 1600 bar w 1.3 CDTI oraz 2.0 CDTI; 1800 bar w silniku 1.7 CDTI) wtryskuje olej napędowy do 5 razy w ciągu jednego cyklu. Lekka głowica ze stopu aluminium posiada 16 zaworów i dwa górne wałki rozrządu. Aby spełnić normy czystości spalin wszystkie silniki posiadają filtr cząstek stałych oczyszczający spaliny do normy Euro 5.^[30] Mocno obciążone tłoki są chłodzone olejem. Równą pracę silnika zapewnia dwumasowe koło zamachowe. Turbosprężarki we wszystkich silnikach wykorzystują technologię zmiennej geometrii łopat turbiny, których kąt jest zmieniany na bieżąco, dostosowując się do obciążenia i prędkości obrotowej silnika. Niektóre modele są wyposażone w technologię Start/Stop oszczędzającą paliwo poprzez wyłączenie silnika po wrzuceniu biegu neutralnego, ale tylko w przypadku gdy silnik jest rozgrzany a akumulator ma odpowiednie napięcie pozwalające na sprawne ponowne uruchomienie silnika. W 2013 roku do oferty trafił silnik 1.6 CDTI o mocy 136KM, który spełnia normę Euro 6 i z systemem start/stop zużywa tylko 3.9l/100km^[31].

Hatchback:

• Essentia
• Enjoy
• Cosmo
• Sport
• Active – od 2013 r.; promocyjna – lepsze wyposażenie i niższa cena niż Essentia
• Energy – 2015 r.; promocyjna – wyposażenie wersji Cosmo w niższej cenie

Sports Tourer:

• Essentia
• Enjoy
• Cosmo
• Sport

Sedan:

2012-2015

• Business – analogiczna do wersji Enjoy w hatchbacku i Sports Tourer – nieco lepiej wyposażona
• Executive – analogiczna do wersji Cosmo w hatchbacku i Sports Tourer
• Active – od 2013 r.; promocyjna – świetny stosunek ceny do wyposażenia
• Energy – 2015 r.; promocyjna – podobna do Executive; nieco tańsza

od 2015 r.

• Sedan – oferowana równolegle z Astrą Hatchback i Sports Tourer V generacji

GTC:

2012-2016

• Active – promocyjna; oferowana w latach 2013–2014; świetny stosunek ceny do wyposażenia
• Enjoy
• Sport
• BiTurbo – wersja z silnikiem 2.0 CDTI 195 KM
• OPC – topowa odmiana z silnikiem 2.0 Turbo 280 KM

od 2016 r.

• Sport
• OPC

• Złota Kierownica 2009 (‘Das Goldene Lenkrad’) w kategorii samochodów klasy kompakt^[34]
• 3 miejsce w konkursie na Samochód Roku 2010.

W 20. sezonie tego programu zastąpiła Kię Cee’d jako samochód za rozsądną cenę. W programie wykorzystuje się czerwoną Astrę z silnikiem 1,6 (115KM)^[35] w wersji wyposażenia dostępnej w Wielkiej Brytanii TechLine (odpowiadającej polskiej wersji Enjoy) z manualną lub automatyczną skrzynią biegów.

Opel Astra K

Opel Astra K przed liftingiem
Inne nazwy	Buick Verano Hatchback Holden Astra Vauxhall Astra
Producent	Opel
Zaprezentowany	czerwiec 2015
Okres produkcji	2015 – 2022
Miejsce produkcji	Gliwice Ellesmere Port Szanghaj
Poprzednik	Opel Astra J
Następca	Opel Astra L
Dane techniczne
Segment	C
Typy nadwozia	5-drzwiowy hatchback 5-drzwiowe kombi
Skrzynia biegów	5 i 6-biegowa manualna 5-biegowa półautomatyczna 6 lub 9-biegowa automatyczna bezstopniowa CVT
Napęd	przedni
Długość	4370 mm kombi: 4702 mm
Szerokość	1809 mm
Wysokość	1485 mm kombi: 1499 mm
Rozstaw osi	2662 mm
Masa własna	1150 – 1278 kg
Zbiornik paliwa	48 – 55 l
Liczba miejsc	5
Test Euro NCAP
Bagażnik	370 – 1210 l kombi: 540 – 1630 l
Dane dodatkowe
Pokrewne	Buick Verano Chevrolet Cruze Roewe i5
Konkurencja	Fiat Tipo Ford Focus Honda Civic Renault Mégane SEAT Leon Toyota Corolla Volkswagen Golf
Multimedia w Wikimedia Commons

Opel Astra V został zaprezentowany po raz pierwszy w 2015 roku.

Po światowym debiucie podczas targów motoryzacyjnych we Frankfurcie we wrześniu 2015 roku, produkcja ruszyła kilka tygodni później w polskich zakładach Opla w Gliwicach^[36]. W lutym 2016 roku w angielskiej fabryce Opla w Ellesmere Port rozpoczęto produkcję wersji kombi pojazdu o nazwie Astra Sports Tourer^[37].

Pojazd zdobył tytuł Europejskiego Samochodu Roku 2016^[38].

Pod koniec 2018 roku wprowadzono drobne zmiany na rocznik modelowy 2019, które związane były z podniesieniem ceny podstawowej o ponad 10 000 zł, co spowodowało m.in. wycofano podstawowej wersji wyposażenia Essentia i silnika 1.4 100 KM, który nie spełniał nowych norm emisji spalin. Oprócz tego wycofano także m.in. silniki benzynowe 1.6 Turbo i diesla 1.6 CDTi w odmianach 95 KM i 160 KM Biturbo. Względem poprzedniego rocznika modelowego ceny porównywalnych wersji wzrosły o ok. 2000 zł^[39]

W 2019 roku samochód przeszedł facelifting. Zmieniono zderzak przedni, atrapę chłodnicy i dodano nowe wzory alufelg. Oprócz tego gruntownie przemodelowano gamę silnikową - zastosowano wyłącznie silniki 3-cylindrowe o pojemności 1.2 oraz 1.4 (też 3 cylindry) z zasilaniem o zapłonie iskrowym oraz 1.5 (również 3 cylindry) z zapłonem samoczynnym. Co ważne - silniki 1.2 pomimo tej samej pojemności to nie konstrukcja PSA ale jeszcze GM. Silniki te są produkowane w Meksyku do różnych innych modeli GM. Ponadto w wyposażeniu opcjonalnym pojawiła się 7-biegowa automatyczna skrzynia biegów CVT (łączona tylko z 3-cylindrowym benzynowym 1.4) lub 9-biegowa klasyczna automatyczna przekładnia (łączona tylko z dieslem).

We wnętrzu zmieniono zegary (dostępne opcjonalnie lub jako standard dla najwyższej wersji Ultimate) oraz dodano opcjonalny lepszej jakości zestaw audio firmy Bose. Dzięki zmianom udało się zmniejszyć emisję CO2 nawet o 19% (W stosunku do modelu przed liftingiem.) Skutkiem ubocznym jest jednak ograniczona względem poprzedniego modelu moc silników^[40].

Koniec produkcji wersji kombi nastąpił w kwietniu 2022 roku^[41]. Ostatni egzemplarz wersji hatchback zjechał z taśmy produkcyjnej 30 listopada 2021 roku w Gliwicach.

• Essentia
• Enjoy
• Dynamic
• Elite

Standardowe wyposażenie pojazdu obejmuje m.in. klimatyzację manualną, światła do jazdy dziennej wykonane w technologii LED, podgrzewanie oraz elektryczne sterowanie lusterek, elektryczne sterowanie szyb przednich, aktywne wspomaganie kierownicy, ABS, ESP, HSA. W zależności od wersji wyposażeniowej i wybranych dodatków, pojazd wyposażony może być także m.in. w chromowaną atrapę chłodnicy; system multimedialny z 4 lub 6-głośnikami oraz 7-calowym lub 9-calowym ekranem dotykowym; nawigację; kamerę cofania; skórzaną, wielofunkcyjną kierownicę; tempomat; dwustrefową klimatyzację automatyczną; przednie światła przeciwmgłowe; przycisk zmiany trybu jazdy Sport; kamerę Opel-Eye – wskaźnik odległości do pojazdu poprzedzającego z systemem ostrzegania przed kolizją i automatycznego hamowania przy niskich prędkościach, system ostrzegania o niezamierzonej zmianie pasa ruchu z układem utrzymania pasa ruchu, system rozpoznawania znaków drogowych; automatyczne sterowanie światłami; czujnik deszczu; czujniki parkowania; system bezkluczykowy; elektroniczny hamulec postojowy; elektryczną klapę bagażnika (tylko w wersji kombi), okno dachowe, a także matrycowe reflektory przednie IntelliLux wykorzystujące diody LED^[42].

• Enjoy
• Dynamic
• Elite

• Edition
• Elegance
• Ultimate
• GS-Line

Opel Astra L
Opel Astra Electric

Opel Astra L
Inne nazwy	Vauxhall Astra
Producent	Opel
Zaprezentowany	lipiec 2021
Okres produkcji	od 2022
Miejsce produkcji	Rüsselsheim
Poprzednik	Opel Astra K
Dane techniczne
Segment	C
Typy nadwozia	5-drzwiowy hatchback 5-drzwiowe kombi
Skrzynia biegów	6-stopniowa manualna 8-biegowa automatyczna
Napęd	przedni
Długość	4374 mm
Szerokość	1860 mm
Wysokość	1470 mm
Rozstaw osi	2675 mm
Liczba miejsc	5
Test Euro NCAP
Bagażnik	422 - 1339 l Plug-In: 352 - 1268 l Kombi: 597 - 1634 l Kombi Plug-In: 516-1553 l
Dane dodatkowe
Modele bliźniacze	DS 4 Peugeot 308
Konkurencja	Fiat Tipo Ford Focus Honda Civic Renault Mégane SEAT Leon Toyota Corolla Volkswagen Golf
Multimedia w Wikimedia Commons

Opel Astra VI został zaprezentowany po raz pierwszy w 2021 roku.

Pierwsze oficjalne informacje na temat szóstej generacji Opla Astry pojawiły się w lipcu 2019 roku. Potwierdzono wówczas, że samochód zostanie zbudowany na platformie EMP2 ówczesnej Grupy PSA razem z bliźniaczą, wówczas przyszłą, trzecią generacją Peugeota 308^[48].

Oficjalna premiera pojazdu odbyła się dokładnie dwa lata później, w lipcu 2021 roku. Szósta generacja Opla Astry przeszła gruntowną metamorfozę w stosunku do poprzednika, powstając w zupełnie nowej estetyce wizualnej producenta wdrożonej w 2020 roku przy okazji premiery Mokki^[49].

Charakterystyczną cechą pasa przedniego stał się tzw. Opel Vizor^[50], charakteryzujący się wąskim pasem atrapy chłodnicy i lamp w ciemnym kolorze, a także motywem trójramiennych pasów tworzących diody LED w reflektorach i lampy tylne. Nadwozie zyskało opcjonalne dwukolorowe malowanie, a słupek C został położony pod kątem, a nazwę modelu rozszczepiono w szerokim napisie na tylnej klapie.

W kabinie pasażerskiej zastosowany został zupełnie nowy projekt kokpitu z niestosowanym wcześniej, trójramiennym kołem kierownicy, a także układem dwóch wyświetlaczy o przydomku Pure Panel^[51]. Pierwszy z nich zastąpił zegary, drugi (dotykowy) posłużył za sterowanie m.in. systemem multimedialnym, radiem i nawigacją. Oba mają przekątną 10 cali w topowych wariantach wyposażenia. Charakterystycznym elementem stał się także wysoko poprowadzony tunel środkowy, a także przełącznik automatycznej skrzyni biegów w stylu shift-by-wire.

Równolegle z debiutem szóstej generacji Astry, po raz pierwszy oferowana ona jest jako samochód hybrydowy typu PHEV. Spalinowo-elektryczny układ napędowy tworzy 180- lub 225-konny silnik benzynowy, a także silnik elektryczny oraz akumulator o pojemności 12,4 kWh. Dzięki funkcji ładowania z gniazdka, samochód może przejechać w trybie elektrycznym ok. 50 kilometrów^[52].

We wrześniu 2022 roku zaprezentowano bardziej sportową i hybrydową wersję GSe, dostępną zarówno w wersji hatchback, jak i w kombi^[53]. Wersja ta ma bogatsze wyposażenie i posiada również napęd hybrydowy plug-in.

30 listopada 2022 roku po raz pierwszy w historii modelu zaprezentowano wersję elektryczną^[54]. Jest ona dostępna w dwóch wersjach nadwozia. Posiada silnik o mocy 115 kW i zasięg 415 km.

Po raz pierwszy w historii linii modelowej Astra, szósta generacja tego modelu nie jest już produkowana ani w polskich zakładach w Gliwicach, ani w brytyjskich w Ellesmere Port, lecz wyłącznie w niemieckim Rüsselsheim am Main. W zamian, zarówno w Gliwicach^[55], jak i w Ellesmere Port^[56], ulokowana została produkcja samochodów dostawczych koncernu Stellantis.

Po rozpoczęciu produkcji Astry VI w listopadzie 2021 roku, pierwsze egzemplarze zostały dostarczone do klientów latem 2022 roku^[57]. Podobnie jak dotychczas, samochód w Wielkiej Brytanii otrzymał Vauxhall Astra, gdzie jest ósmą już generacją tej linii modelowej^[58].

• Opel Astra Instrukcja obsługi, październik 1995 Rüsselsheim am Main
• Opel Astra I: udany model wart polecenia, Auto Świat, nr 15 (563), 10 kwietnia 2006
• Silniki Opla