Ostroszowice

Ostroszowice
	wieś
	; Kościół w Ostroszowicach
Państwo	Polska
Województwo	dolnośląskie
Powiat	dzierżoniowski
Gmina	Dzierżoniów
Liczba ludności (III 2011)	1845
Strefa numeracyjna	74
Kod pocztowy	58-262
Tablice rejestracyjne	DDZ
SIMC	0852275
	Położenie na mapie gminy wiejskiej Dzierżoniów Ostroszowice
	Położenie na mapie Polski Ostroszowice
	Położenie na mapie województwa dolnośląskiego Ostroszowice
	Położenie na mapie powiatu dzierżoniowskiego Ostroszowice
	50°38′37″N 16°38′22″E/50,643611 16,639444
	Multimedia w Wikimedia Commons
	Hasło w Wikisłowniku

Ostroszowice (niem. Weigelsdorf) – wieś w Polsce, położona w województwie dolnośląskim, na Przedgórzu Sudeckim, w powiecie dzierżoniowskim, w gminie Dzierżoniów^[4]^[5].

Integralne części wsi Ostroszowice, przed 2024 r.^[4]^[6]^[5]
SIMC	Nazwa	Rodzaj
0852192	Jodłownik	przysiółek wsi
0852217	Józefówek	przysiółek wsi
0852252	Myśliszów	przysiółek wsi
0852200	Wiatraczyn	przysiółek wsi

Historia

Wieś wzmiankowana po raz pierwszy w łacińskim dokumencie z 1219 roku wydanym przez biskupa wrocławskiego Lorenza gdzie zanotowana została w zlatynizowanej, staropolskiej formie „Ostrossovichi”^[7]. Wymieniono ją we fragmencie „Ostrossovichi circa Pilaviam superius” wraz z sąsiednią miejscowością Piławą Dolną, która wówczas nosiła nazwę Piława^[7].

W roku 1366 wymieniona jest w zgermanizowanej formie Wigandisdorf ("wieś Wiganda", nazwa stopniowo zniekształcona później do ostatecznej formy Weigelsdorf). Od roku 1668 miejscowe dobra należały do rodu von Netz, a gdy w roku 1757 zmarł jego ostatni przedstawiciel, Adam Heinrich von Netz, odziedziczył je jego wnuk, Heinrich Leopold von Seherr-Thoß, od roku 1775 posługujący się tytułem hrabiego. W rękach jego potomków dobra pozostały do roku 1945.

W maju 1945 wieś została zajęta przez wojska radzieckie bez walki, dopiero po kapitulacji Niemiec. Po przejęciu tego obszaru przez administrację niemiecka ludność wsi została wysiedlona w nowe granice Niemiec i zastąpiona polskimi osadnikami. Po wojnie powrócono do pierwotnej, staropolskiej nazwy, którą ustalono na Ostroszowice.

W latach 1954–1972 wieś była siedzibą gromady Ostroszowice. W latach 1975–1998 wieś administracyjnie należała do województwa wałbrzyskiego.

We wsi był przystanek kolejowy Ostroszowice.

Seherr-Thoss właściciele wsi w l. 1765-1945
Pałac, druga poł. XIX w.
Ruiny pałacu

Zabytki

Do wojewódzkiego rejestru zabytków wpisane są następujące obiekty:

Kościół w Ostroszowicach^[8], zabytkowy, należący do parafii św. Jadwigi, zbudowany w stylu gotyckim latach 1592–1600, w roku 1894 rozbudowany o prezbiterium^[9].
zespół z pałacem, parkiem i stawem, wzniesiony w latach 1715–1718 dla rodziny von Netz i przebudowany w latach 1861–1863 przed rokiem 1945 był najcenniejszym zabytkiem miejscowości. Znacjonalizowany po 1945, obecnie w stanie ruiny^[10].

Demografia

Jest największą miejscowością gminy, liczącą 1845 mieszkańców (III 2011 r.).

Przemysł

W Ostroszowicach funkcjonuje Ostroszowicka Fabryka Mebli, założona w roku 1946 na bazie wcześniejszego przedsiębiorstwa niemieckiego.

Edukacja

Przy ulicy Bielawskiej 58 funkcjonuje Zespół Szkolno-Przedszkolny im. Mikołaja Kopernika w Ostroszowicach. Pierwsze świadectwa otrzymali uczniowie w lutym 1946 z pieczątką Szkoła Powszechna im. Mikołaja Kopernika w Wyganowie.

Przypisy

↑ Państwowy Rejestr Nazw Geograficznych – miejscowości – format XLSX, Dane z państwowego rejestru nazw geograficznych – PRNG, Główny Urząd Geodezji i Kartografii, 5 listopada 2023, identyfikator PRNG: 95052
↑ GUS: Ludność - struktura według ekonomicznych grup wieku. Stan w dniu 31.03.2011 r.
↑ Oficjalny Spis Pocztowych Numerów Adresowych, Poczta Polska S.A., październik 2013, s. 887 [zarchiwizowane z adresu 2014-02-22] .
↑ ^a ^b Rozporządzenie Ministra Administracji i Cyfryzacji z dnia 13 grudnia 2012 r. w sprawie wykazu urzędowych nazw miejscowości i ich części (Dz.U. z 2013 r. poz. 200)
↑ ^a ^b GUS. Rejestr TERYT
↑ Rozporządzenie Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji z dnia 22 grudnia 2023 r. w sprawie ustalenia, zmiany i zniesienia urzędowych nazw i rodzajów niektórych miejscowości oraz obiektów fizjograficznych. (Dz.U. z 2023 r. poz. 2799)
↑ ^a ^b Grünhagen 1866 ↓, s. 105.
↑ Rejestr zabytków nieruchomych, nry rej.: 1364 z 13.08.1965, 835/WŁ z 14.09.1981, 890 z 30.06.1961.
↑ Adam Bałabuch, Stanisław Chomiak, Marek Korgul, Wiesław Mróz, Stanisław Szupieńko, Sławomir Wiśniewski, Jan Zyzak: Schematyzm Diecezji Świdnickiej. Świdnica: Świdnicka Kuria Biskupia, 2005. ISBN 83-921533-0-8.
↑ Rejestr zabytków nieruchomych woj. dolnośląskiego. Narodowy Instytut Dziedzictwa. s. 10. [dostęp 2012-08-21]. [zarchiwizowane z tego adresu (2019-03-27)].

Bibliografia

ColmarC. Grünhagen ColmarC., Regesten zur Schlesischen Geschichte, Breslau: Josef Max & KOMP., 1866 (niem.).

Linki zewnętrzne

Zespół Szkolno-Przedszkolny w Ostroszowicach

[prng-1] Państwowy Rejestr Nazw Geograficznych – miejscowości – format XLSX, Dane z państwowego rejestru nazw geograficznych – PRNG, Główny Urząd Geodezji i Kartografii, 5 listopada 2023, identyfikator PRNG: 95052

[2] GUS: Ludność - struktura według ekonomicznych grup wieku. Stan w dniu 31.03.2011 r.

[poczta-3] Oficjalny Spis Pocztowych Numerów Adresowych, Poczta Polska S.A., październik 2013, s. 887 [zarchiwizowane z adresu 2014-02-22] .

[R2013-4] Rozporządzenie Ministra Administracji i Cyfryzacji z dnia 13 grudnia 2012 r. w sprawie wykazu urzędowych nazw miejscowości i ich części (Dz.U. z 2013 r. poz. 200)

[teryt-5] GUS. Rejestr TERYT

[R2024-6] Rozporządzenie Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji z dnia 22 grudnia 2023 r. w sprawie ustalenia, zmiany i zniesienia urzędowych nazw i rodzajów niektórych miejscowości oraz obiektów fizjograficznych. (Dz.U. z 2023 r. poz. 2799)

[CITEREFGrünhagen1866105-7] Grünhagen 1866 ↓, s. 105.

[rz-8] Rejestr zabytków nieruchomych, nry rej.: 1364 z 13.08.1965, 835/WŁ z 14.09.1981, 890 z 30.06.1961.

[sds-9] Adam Bałabuch, Stanisław Chomiak, Marek Korgul, Wiesław Mróz, Stanisław Szupieńko, Sławomir Wiśniewski, Jan Zyzak: Schematyzm Diecezji Świdnickiej. Świdnica: Świdnicka Kuria Biskupia, 2005. ISBN 83-921533-0-8.

[nid-10] Rejestr zabytków nieruchomych woj. dolnośląskiego. Narodowy Instytut Dziedzictwa. s. 10. [dostęp 2012-08-21]. [zarchiwizowane z tego adresu (2019-03-27)].

[2]

[3]

[1]

[4]

[5]

[6]

[7]

[8]

[9]

[10]

Wsie	Dobrocin Jędrzejowice Kiełczyn Książnica Mościsko Nowizna Ostroszowice Owiesno Piława Dolna Roztocznik Tuszyn Uciechów Włóki
Kolonie	Byszów Dobrocinek Jodłownik Józefówek Kietlice Kołaczów Myśliszów
Osady	Marianówek Wiatraczyn
Przysiółek wsi	Dębowa Góra
Zniesione przysiółki wsi	Albinów Borowica