Państwo | |
---|---|
Województwo | |
Miejscowość | |
Adres |
48-200 ul. Poniatowskiego 3A |
Typ budynku | |
Styl architektoniczny | |
Ukończenie budowy |
1899 |
Pierwszy właściciel |
rodzina Fipperów |
Obecny właściciel | |
Położenie na mapie Prudnika | |
Położenie na mapie Polski | |
Położenie na mapie województwa opolskiego | |
Położenie na mapie powiatu prudnickiego | |
Położenie na mapie gminy Prudnik | |
50°18′18,4″N 17°34′02,9″E/50,305111 17,567472 |
Pałac Fipperów w Prudniku – pałac znajdujący się na Lipnie w Prudniku, przy ul. Poniatowskiego 3A.
Historia
[edytuj | edytuj kod]Folwark na Lipnie powstał w XVIII wieku. W najstarszych przekazach kartograficznych występuje pod nazwą Piltz Vorwerk lub Buchen Vorwerk. Później nazywany był Linden Vorwerk, czyli Lipowy Folwark[2].
Pałac został wzniesiony na przełomie XIX i XX wieku[3]. Z czasem właścicielami folwarku została mieszczańska rodzina Fipperów, która wybudowała cegielnię w jego okolicy[4], a także barokową kaplicę przydrożną św. Antoniego. Byli oni również dobroczyńcami położonego na pobliskiej Kaplicznej Górze Sanktuarium Matki Bożej Bolesnej (zniszczone w 1945)[3].
Ostatnim z rodu Fipper właścicielem pałacu był Bruno, który zamieszkiwał w nim wraz z żoną Elsą. Piastował on urząd przewodniczącego powstałego w 1911 w Prudniku Związku Hodowców Buraków[3]. Bruno zginął w 1945, wraz z rodziną został pochowany na cmentarzu w Prudniku[5]. Potomkowie Fipperów mieszkają w Niemczech[6].
W kwietniu 1942 roku pałac w Prudniku znalazł się na liście Grundmanna[7], sporządzonej przez konserwatora Günthera Grundmanna w celu zabezpieczenia skarbów historii przed zniszczeniami wojennymi. Prudnicka składnica została zaszyfrowana literą „B”, do pałacu przewieziono miejskie zbiory sztuki z Wrocławia[3]. Jak podaje Joanna Lamparska, skrytka w Prudniku zawierała największy zbiór śląskiej rzeźby średniowiecznej[5]. Po zakończeniu II wojny światowej pałac odwiedziła polska komisja rewindykacyjna Ministerstwa Kultury i Sztuki[8]. Zbiory z Prudnika przewiezono do Bytomia, a dwa lata później wróciły do Wrocławia[3].
Po wojnie pałac pełnił funkcję mieszkalną. Był zamieszkiwany między innymi przez Stanisława Szozdę[9]. Obecnie w pałacu znajduje się siedziba Stadniny Koni Prudnik.
Architektura
[edytuj | edytuj kod]Obiekt murowany, dwukondygnacyjny z cegły[3], wzniesiony na nieregularnym[5] planie zbliżonym do prostokąta[3]. Posiada wieżę przykrytą baniastym hełmem, a na elewacji północnej znajduje się liczba 1899 – rok budowy[5]. Do pałacu przylega niewielkie zadrzewienie, które stanowi pozostałość po dawnym parku i ogrodzie. Tuż obok znajdują się zabudowania pofolwarcze i barokowa kapliczka. W XXI wieku pałac został gruntownie odrestaurowany[3].
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ Prudnik Lipy [online], www.palaceslaska.pl [dostęp 2021-08-08] .
- ↑ Andrzej Dereń , Ulica ks. Józefa Poniatowskiego: Do sanktuarium [online] [dostęp 2020-01-18] (pol.).
- ↑ a b c d e f g h Marcin Domino , Pałac Fipperów. Willa, która znalazła się na słynnej liście Grundmanna [online], Prudnik24, 15 stycznia 2022 [dostęp 2022-01-16] (pol.).
- ↑ Tygodnik Prudnicki – Kozia Góra – święta i militarna [online], www.tygodnikprudnicki.pl [dostęp 2020-01-18] .
- ↑ a b c d Andrzej Dereń , Pomniki naszej historii (II), „Tygodnik Prudnicki”, 45 (623), 6 listopada 2002 .
- ↑ Andrzej Dereń, Christine i Hans Fahrenhold, „Tygodnik Prudnicki”, 32 (662), 6 sierpnia 2003, s. 11 .
- ↑ Lista Grundmanna [online], www.poszukiwania.pl [dostęp 2022-01-16] (pol.).
- ↑ Skarby z listy Grundmanna w powiecie prudnickim. Regiopedia, Opolskie, encyklopedia regionów [online], web.archive.org, 25 sierpnia 2016 [dostęp 2020-01-18] [zarchiwizowane z adresu 2016-08-25] .
- ↑ Wyborcza.pl [online], opole.wyborcza.pl [dostęp 2020-01-18] [zarchiwizowane z adresu 2013-09-28] .