Spis treści
Spółgłoska szczelinowa dziąsłowo-podniebienna dźwięczna
Wygląd
Numer IPA | 183 | |||
---|---|---|---|---|
ʑ | ||||
Jednostka znakowa |
ʑ | |||
Unikod |
U+0291 | |||
UTF-8 (hex) |
ca 91 | |||
Inne systemy | ||||
X-SAMPA | z\ | |||
Kirshenbaum | Z; | |||
IPA Braille↗ | ⠦⠵ | |||
Przykład | ||||
informacje • pomoc | ||||
| ||||
Ta strona zawiera symbole fonetyczne MAF. Bez właściwego wsparcia renderowania wyświetlane mogą być puste prostokąty lub inne symbole zamiast znaków Unikodu. |
Spółgłoska szczelinowa dziąsłowo-podniebienna dźwięczna – rodzaj dźwięku spółgłoskowego występujący w językach naturalnych. W międzynarodowej transkrypcji fonetycznej IPA oznaczana jest symbolem: [ʑ]
Artykulacja
[edytuj | edytuj kod]W czasie artykulacji podstawowego wariantu [ʑ]:
- modulowany jest prąd powietrza wydychanego z płuc, czyli jest to spółgłoska płucna egresywna
- tylna część podniebienia miękkiego zamyka dostęp do jamy nosowej, powietrze uchodzi przez jamę ustną (spółgłoska ustna)
- prąd powietrza w jamie ustnej przepływa ponad całym językiem lub przynajmniej uchodzi wzdłuż środkowej linii języka (spółgłoska środkowa)
- następuje wysklepienie języka w kierunku przedniej części podniebienia przy jednoczesnym kontakcie czubka języka z dziąsłami – jest to spółgłoska przedniopodniebienna.
- wiązadła głosowe periodycznie drgają, spółgłoska ta jest dźwięczna
Terminologia
[edytuj | edytuj kod]Spółgłoskę [ʑ] zaliczamy do spółgłosek syczących, czyli sybilantów.
Przykłady
[edytuj | edytuj kod]- w języku polskim: ziele ['ʑelɛ]
- w języku abchaskim: ажьа [aˈʑa] „zając”
- w języku rosyjskim: жжёшь [ʑːɔʂ] „płoniesz”