Voo Voo

Koncert w Katowicach, 2019
Rok założenia	1985[1]
Pochodzenie	Polska
Gatunek	rock, folk, jazz
Wydawnictwo	Zic Zac, Polskie Nagrania „Muza”, Pomaton, Pomaton EMI, Digiton, Polton, Agora, Sony Music, Mystic Production
Skład
Wojciech Waglewski – gitara, śpiew Mateusz Pospieszalski – saksofony, śpiew Karim Martusewicz – kontrabas Michał Bryndal – perkusja
Byli członkowie
Andrzej Nowicki (zmarły) – gitara basowa Wojciech Morawski – perkusja Milo Kurtis – instrumenty perkusyjne Marek Czapelski – perkusja Jan Pospieszalski – gitara basowa Andrzej Ryszka – perkusja Piotr Żyżelewicz (zmarły) – perkusja
Multimedia w Wikimedia Commons
Strona internetowa

Voo Voo – polski zespół muzyczny założony w 1985 roku.

Voo Voo gra zróżnicowaną muzykę, opierającą się głównie na połączeniu rocka z folkiem różnych kultur i dużej ilości improwizacji. Ostatnio w ich twórczości pojawiły się także elementy współczesnych gatunków muzycznych, takich jak drum and bass, hip-hop czy nu jazz.

Nazwa grupy pochodzi od inicjałów jej założyciela i lidera, Wojciecha Waglewskiego („W. W.” zapisane zgodnie z zasadami fonetyki języka angielskiego).

Z grupą związany jest aktywnie działający fanklub „Wannolot”, który wydaje płyty dostępne dla fanów zespołu zawierające nagrania koncertowe, wywiady czy utwory zespołu niedostępne w oficjalnych wydawnictwach.

Zespół powstał w 1985 r. z większości członków grupy Morawski Waglewski Nowicki Hołdys. Pierwszy skład Voo Voo stanowili Wojciech Waglewski, Andrzej Nowicki (gitara basowa), Wojciech Morawski (perkusja) i Milo Kurtis (instrumenty perkusyjne i trąbka). Na pierwszych koncertach, jeszcze w 1985 r., Morawskiego zastąpił Marek Czapelski, i z takim składem zespół zadebiutował na festiwalu w Jarocinie.

Wkrótce z zespołu odeszli Nowicki, Kurtis i Czapelski, a na ich miejsce trafili bracia Jan Pospieszalski, grający na gitarze basowej i kontrabasie, Mateusz Pospieszalski (saksofon) oraz Andrzej Ryszka (Tie Break, ex-Krzak). Na początku lat 90. Andrzeja Ryszkę zastąpił za perkusją Piotr „Stopa” Żyżelewicz i pozostał perkusistą Voo Voo aż do swojej śmierci 12 maja 2011.

W 1997 r. grupa brała udział w kampanii wyborczej AWS. W roku 1998 z zespołu odszedł Jan Pospieszalski, który zaczął się zajmować pracą w mediach, a jego miejsce zajął Karim Martusewicz.

Obecnie w Voo Voo grają:

• Wojciech Waglewski – gitara, śpiew – autor tekstów, kompozytor, aranżer, lider zespołu
• Mateusz Pospieszalski – saksofony, flet, klarnet basowy, instrumenty klawiszowe, akordeon, śpiew – kompozytor, aranżer
• Karim Martusewicz – kontrabas, gitara basowa – kompozytor, aranżer
• Michał Bryndal – perkusja

Na różnych płytach współpracowali z nimi między innymi Fiolka^[2], Mamadou Diouf, „Ziut” Gralak, Anna Maria Jopek, Urszula Dudziak, Trebunie-Tutki, DJ MAD, Fisz, a na płycie Flota zjednoczonych sił pojawiła się cała plejada znanych wykonawców.

Voo Voo chętnie nawiązuje tego typu współpracę, a poszczególni muzycy zespołu często pojawiają się w różnych rolach (także producentów i aranżerów) na płytach innych artystów. Jeden z najbardziej oryginalnych projektów to udział w sztuce teatralnej z Janem i Marią Peszek. Za sprawą Mirosława Olszówki, menedżera zespołu, na scenie nieraz pojawiali się mimowie (w tym także on sam).

Waglewski i Pospieszalski występują czasem w duecie akustycznym jako Wagiel&Mateo.

Stroną plastyczną Voo Voo zajmuje się Jarosław Koziara, artysta z Lublina. Jego dziełem są zarówno okładki płyt, scenografia koncertów, jak i land-art z elementami nawiązującymi do liter „V” i „O”.

Twórczość zespołu przechodziła ewolucję od początkowo mrocznych i surrealistycznych obrazów w warstwie tekstowej, okraszonych podobną muzyką, do coraz pogodniejszych i bardziej dynamicznych klimatów.

Muzyka Voo Voo sięgała nieraz do żywiołowych, graniczących z transem rytmów, zapożyczonych z różnych gatunków muzycznych. Choć zespół łączy je ze sobą, poszczególne płyty mają jednak zwykle jakiś dominujący styl.

W tekstach przeważa proste słownictwo, nawiązujące do mowy potocznej, ale jednocześnie są one pełne gier i zabaw językowych, a treść dotyczy często przeżyć egzystencjalnych i metafizycznych. Pod tym względem są bliskie utworom Lecha Janerki czy zespołu Raz, Dwa, Trzy, z którymi zresztą wielokrotnie koncertowali. Sam Waglewski uważa, że ważniejsza jest muzyka, a pisanie tekstów traktuje jako dodatek do niej.

W opinii wielu słuchaczy Voo Voo najlepiej sprawdza się na koncertach. W szczytowym okresie działalności koncertowej, pod koniec lat 80. dawał ich 300 rocznie. Z biegiem lat liczba koncertów pozostawała wysoka, jednak coraz więcej z nich odbywało się nie pod szyldem samego Voo Voo: jako duety Waglewski-Pospieszalski, spektakle Muzyka ze słowami, trasy z Martyną Jakubowicz czy Trebuniami-Tutkami.

Tradycją stały się występy pod koniec roku w warszawskim Teatrze Małym oraz latem na zamku w Janowcu.

Niektóre z zarejestrowanych koncertów:

• Letnia Zadyma w Środku Zimy – płyta
• W kamieniołomach w Kazimierzu nad Wisłą – rejestracja telewizyjna
• Koncert w ramach Festiwalu Teatralnego Malta – rejestracja telewizyjna.

• Oficjalna strona zespołu
• Voo Voo w bazie Archiwum Polskiego Rocka