 Urszula Dudziak (2021) | |
| Imię i nazwisko |
Urszula Bogumiła Dudziak |
|---|---|
| Pseudonim |
Urszula May, Dorota Cedro, Ulla |
| Data i miejsce urodzenia | |
| Instrumenty | |
| Typ głosu | |
| Gatunki | |
| Zawód |
piosenkarka, kompozytorka, autorka tekstów, pisarka, youtuberka |
| Aktywność |
od 1958 |
| Wydawnictwo |
Kayax i MTJ, dawniej Columbia, Arista, Inner City, Selles, Polonia, Pop Eye, CTI Records, Polskie Nagrania „Muza”, In+Out, EMI, Pronit |
| Zespoły | |
| Vocal Summit Urbaniak’s Orchestra Vienna Art Orchestra | |
| Odznaczenia | |
  
| |
| Strona internetowa | |
| Małżeństwo |
Bogdan Tłomiński (od 2013), Benght Dahllof (1993–2013), Michał Urbaniak (1967–1987) |
|---|---|
| Partner |
Jerzy Kosiński (1987–1991) |
| Dzieci | |
| Krewni i powinowaci |
Rodzeństwo: Leszek Dudziak, Danuta Dudziak |
Urszula Bogumiła Dudziak-Urbaniak (ur. 22 października 1943 w Straconce (obecnie dzielnica Bielska-Białej)) – polska piosenkarka jazzowa, kompozytorka i autorka tekstów[2], pisarka[3], od 2017 również youtuberka[4].
Nagrała ponad 50 albumów studyjnych[5]. Współpracowała z artystami, takimi jak Pectus, Voo Voo, Ryszard Rynkowski, Reni Jusis, Bobby McFerrin, Sting czy Flora Purim[5][6].
Rodzina
[edytuj | edytuj kod]Urodziła się we wsi Straconka, która od 1973 jest dzielnicą Bielska-Białej[5]. Jej starszy brat Leszek Dudziak był perkusistą jazzowym, znanym ze współpracy z Krzysztofem Komedą[7][8]. Ma też młodszą o sześć lat siostrę Danutę[9]. Mając dwa lata[10], przeniosła się z rodzicami do Gubina. Mieszkała również w Nowej Soli[11], Zielonej Górze[11] i Warszawie[12].
Kariera muzyczna
[edytuj | edytuj kod]Początki
[edytuj | edytuj kod]W dzieciństwie uczyła się gry na akordeonie i pianinie[9]. Należała do harcerstwa, śpiewała piosenki patriotyczne, ludowe i czardasze oraz sięgała po repertuar artystek popowych, takich jak Maria Koterbska, Sława Przybylska, Hanna Rek i Ludmiła Jakubczak[9]. W wieku 14 lat usłyszała w radiu utwór Elli Fitzgerald, dzięki której zainteresowała się jazzem[13]. Śpiewała także z amatorskimi zespołami z Zielonej Góry[14]. Występowała i nagrywała z orkiestrą Edwarda Czernego[5].
W 1958 przystąpiła do zespołu Krzysztofa Komedy[9], z którym wystąpiła po raz pierwszy w Klubie Hybrydy[5] i nagrała piosenkę „Nie jest źle”[15][16].
Lata 60. XX wieku
[edytuj | edytuj kod]Nagrywała też pierwsze piosenki dla Polskiego Radia, w tym np. utwór „Pójdę wszędzie z tobą”[17]. W tym okresie przez jakiś czas występowała pod pseudonimami „Urszula May” i „Dorota Cedro”[18]. W 1963 Agnieszka Osiecka i Jan Ptaszyn Wróblewski napisali dla niej w 1963 piosenkę „Ulice wielkich miast”[15][19]. Kompozycja znalazła się na albumie Osieckiej pt. Pięć oceanów[20]. W czerwcu 1963 za wykonanie piosenek „Nie jest źle” i „Ulice wielkich miast” otrzymała wyróżnienie na 1. Krajowym Festiwalu Piosenki Polskiej w Opolu[21].
Od 1964 współpracowała z Michałem Urbaniakiem, z którym w 1967 wzięła ślub[17]. W latach 1969–1972 brała udział w Międzynarodowym Festiwalu Jazzowym Jazz Jamboree w Warszawie[14].
Lata 70. XX wieku
[edytuj | edytuj kod]W 1971 zafascynowała się muzyką wykorzystującą elektroniczne przetworniki głosu. Wówczas podjęła decyzję o śpiewaniu bez zwracania uwagi na tekst, lecz wyłącznie na dźwięki[13]. Sama użyła po raz pierwszy takiej techniki przy nagrywaniu swojej debiutanckiej płyty długogrającej pt. Newborn Light (wydanej w 1972 w Szwajcarii i 1974 w Stanach Zjednoczonych[15]), zrealizowanej w duecie z Adamem Makowiczem[17][22]. Album ten dostał 5/5 gwiazdek od prestiżowego amerykańskiego magazynu DownBeat[15]. W 1973 ukazał się w Niemczech album Michała Urbaniaka, Urszuli Dudziak, Tomasza Stańki i Attili Zollera pt. We’ll Remember Komeda. W 1976 ten sam album ukazał się w USA pod tytułem Tribute to Komeda[15].
W 1973 wraz z mężem wyjechała do Stanów Zjednoczonych do Manhattanu[12]. Uczestniczyła tam w przedsięwzięciach artystycznych Michała Urbaniaka. Występowała wtedy jako One Woman Show[14]; śpiewała m.in. na Newport Jazz Festival, czy w Carnegie Hall[23]. W 1975 wydała trzeci i zarazem swój pierwszy autorski album, zatytułowany po prostu Urszula[24]. Ukazał się w 1975 w Stanach Zjednoczonych, Japonii, Brazylii i Meksyku, a w 1976 – w Wenezueli i we Włoszech. Na rynku europejskim album pojawił się dopiero w 2011. Oprócz utworu „Just the Way You Are” na krążku nie znalazł się żaden tekst, jedynie przetworniki głosu[15]. Płyta znalazła się w liście 1000 najpopularniejszych albumów z 1975 według serwisu Rate Your Music[25]. Z tego też albumu pochodzi najpopularniejszy utwór Dudziak, „Papaya”[26]. W 1976 piosenka została wykorzystana w czołówce brazylijskiej telenoweli Anjo Mau emitowanej na antenie TV Globo[27].
W 1977 wydała drugi autorski album pt. Midnight Rain[15][28], poza tym wzięła udział w nagraniach materiału na płyty Michała Urbaniaka: Michal Urbaniak’s Fusion – Smiles Ahead (1977) i Heritage (1978)[15]. W 1979 wydała album pt. Future Talk, który zawierał muzykę jazz-rockową i free-jazzową. W tym samym roku popularny magazyn „Los Angeles Times” mianował Dudziak piosenkarką roku[15].
Lata 80. i 90. XX wieku
[edytuj | edytuj kod]W 1981 została członkinią międzynarodowego zespołu Vocal Summit (w składzie: Dudziak, Bobby McFerrin, Janne Lee, Jay Clayton oraz Lauren Newton)[29]. Wraz z Jerzym Kosińskim przygotowała autobiograficzny program muzyczny Future Talk (promujący album Future Talk), z którym koncertowała po większości krajów Europy oraz spektakl The Nature Is Leaving Us[5]. W latach 80. nagrała kolejne osiem albumów muzycznych: Magic Lady (In and Out) (1980)[30], Solo's, Duo's And Trio's (1982)[31], Sorrow Is Not Forever-Love Is: Vocal Summit (jako zespół Vocal Summit) (1982)[30], Ulla (1982)[30], Sorrow Is Not Forever...But Love Is (1983)[30], Percussion Summit (1984)[31], High Horse (1984)[30][31] oraz Serenata (1989)[31]. Najpopularniejszymi z nich okazały się Ulla[32][15] oraz Sorrow Is Not Forever-Love Is: Vocal Summit[30].
Do 1985 współpracowała m.in. z orkiestrą Gila Evansa, zespołem Archiego Sheppa, Chico Freemanem, Florą Purim, czy Vienna Art Orchestra[14]. W 1985 po 13-letniej nieobecności wróciła do Polski i wystąpiła w duecie z Bobbym McFerrinem na festiwalu Jazz Jamboree w Warszawie[21][33]. Po powrocie do Polski podjęła współpracę z Grażyną Auguścik, z którą koncertuje w Polsce i Stanach Zjednoczonych[34]. Także w 1985 wzięła rozwód z Michałem Urbaniakiem. Jak sama komentuje: została „wokalistką jazzową z Polski, z dwojgiem małych dzieci, bez pieniędzy”[15]. Po rozstaniu w 1986 przez pół roku pracowała w nowojorskiej firmie sprzedającej wzmacniacze do gitar elektrycznych marki SovTech[35][36]. Ponadto dorabiała na życie, pracując jako akwizytorka firmy MCI Inc. i kelnerka w firmie cateringowej[36].
W latach 90. śpiewała w zespole Walk Away[37], z którym koncertowała po kraju i wystąpiła m.in. na Jazz Jamboree w 1992[35]. Kontynuowała też karierę solową i koncertowała po Europie z programem „Future Talk”[38]. W 1991 przez Telewizję Polską zrealizowany został film biograficzny o Urszuli Dudziak pt. Ursula’s Story. Reżyserką została Danuta Beata Postnikoff[14].
XXI wiek
[edytuj | edytuj kod]W 2005 została uhonorowana Brązowym Medalem „Zasłużony Kulturze Gloria Artis”[34]. W 2007 jej singiel „Papaya” z 1976 stał się hitem na Filipinach, w Azji i Ameryce Południowej. Do utworu dodano charakterystyczny taniec „Papaya Dance”, który został wykorzystany w filipińskim teleturnieju Game Ka Na Ba? emitowanym na kanale ABS-CBN[39][40][41][42][43]. Utwór na nowo odkrył prezenter radiowy z Filipin. W 2008 o sukcesie „Papai” i tańca „Papaya Dance” informowała amerykańska stacja telewizyjna ABC w programie Good Morning America[44]. „Papayę” tańczyła m.in. armia filipińska podczas przerwy w musztrze[43], a sam singiel sprzedał się ponad 300 tys. razy w Meksyku[45].
W 2007 otrzymała Odznakę Honorową za Zasługi dla Województwa Lubuskiego oraz Perłę Honorową Polskiej Gospodarki w kategorii „kultura”[46][47]. W 2008 odebrała nagrodę TVP Polonia na 45. KFPP w Opolu[21]. W 2009 została uhonorowana Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski[48].
W 2010 znalazła się na trzecim miejscu w plebiscycie 50 najlepszych wokalistek sporządzonym przez miesięcznik „Machina”[49]. W 2011, jako mentorka chóru z Zielonej Góry, zajęła drugie miejsce w finale pierwszej edycji Bitwy na głosy. W 2012 ukazała się autobiografia Dudziak pt. Wyśpiewam Wam wszystko. 17 sierpnia 2013 wystąpiła z zespołem na koncercie McFerrin+ w ramach projektu Solidarity of Arts. Wystąpiła w duecie z gospodarzem, Bobby McFerrinem. Tego dnia nastąpiło odsłonięcie odcisku jej dłoni w Alei Gwiazd w Gdańsku. Uczestniczyła również w poprzedniej edycji festiwalu – Stańko+, śpiewając utwór Krzysztofa Komedy Kołysanka Rosemary.
W 2014 wydała singiel „Pójdę wszędzie z Tobą”, który nagrała ze swoją córką, Miką Urbaniak[50]. Do utworu nakręciła teledysk[51]. Z piosenką dotarła do 30. miejsca na Liście przebojów Programu Trzeciego[50].
W 2017 odebrała Fryderyka za całokształt twórczości w kategorii muzyka jazzowa[52]. W 2018 ukazała się druga autobiografia Dudziak pt. „Wyśpiewam wam więcej”, będąca uzupełnieniem książki z 2012.
W 2019 była trenerką w pierwszej edycji The Voice Senior i zagrała gościnnie w filmie Jak zostać gwiazdą. W maju 2020, w trakcie trwania pandemii COVID-19 wzięła udział w akcji #hot16challenge2, promującej zbiórkę funduszy na rzecz personelu medycznego. Jesienią tego samego roku była trenerką w 11. edycji The Voice of Poland[53].
Życie prywatne
[edytuj | edytuj kod]
W grudniu 1967 wyszła za muzyka jazzowego Michała Urbaniaka, z którym ma dwie córki: Katarzynę (która studiowała w Nowym Jorku nauki humanistyczne) i Mikę (która także została piosenkarką)[54]. Urbaniak po ok. 20 latach małżeństwa, we wrześniu 1985, zostawił żonę dla aktorki Liliany Komorowskiej[43]. Po rozstaniu z mężem przez chwilę pracowała w budce na Greenpoint by zarobić na utrzymanie siebie i dzieci. Później przez pół roku pracowała w hurtowni wzmacniaczy gitarowych. Przez cztery lata była związana z pisarzem Jerzym Kosińskim (zm. 1991[43]), któremu dedykowała album pt. Malowany ptak[55]. W 1993 wyszła za kapitana żeglugi Benghta Dahllofa[56], z którym się rozwiodła. Od 2013 jest związana z Bogdanem Tłomińskim, kapitanem żeglugi wielkiej[10][43].
W 2008 zdiagnozowano u niej złośliwego raka piersi[10][43]. Przeszła mastektomię, wskutek której usunięto jej lewą pierś[10]. Nie miała nawrotów choroby[43].
Ma domy m.in. w Nowym Jorku (na Manhattanie), Szwecji i Warszawie[57].
Wraz z Bogdanem Tłomińskim mieszka w małej wsi, blisko Podlasia. Posiadają tam dom z bali[12].
Styl muzyczny i wizerunek
[edytuj | edytuj kod]
W twórczości Urszuli Dudziak przeważa muzyka jazzowa[58]. Dysponuje szeroką skalą głosu[58]. Od 1971 śpiewa w większości wykorzystując elektroniczne przetworniki głosu[13].
Wielokrotnie była opisywana jako kobieta żywiołowa i energetyczna[59][60][61][62]; posiadająca dużo optymizmu i radości[63][64].
Dyskografia
[edytuj | edytuj kod]Albumy studyjne
[edytuj | edytuj kod]- Urbaniak’s Orchestra – Urbaniak’s Orchestra (1968, Atlas Records)[65]
- Michał Urbaniak, Tomasz Stańko, Attila Zoller, Urszula Dudziak – We’ll Remember Komeda (1973, MPS Records)[66]
- Michał Urbaniak Constellation – In Concert (1973, Polskie Nagrania Muza)[67]
- Urszula Dudziak – Newborn Light (1974, Columbia Records)[68]
- Urszula Dudziak – Urszula (1975, Arista Records)[69]
- Urszula Dudziak – Midnight Rain (1977, Arista Records)[70]
- Michal Urbaniak’s Fusion Feat. Urszula Dudziak – Heritage (1978, MPS Records)[71]
- Urszula Dudziak – Future Talk (1979, Inner City Records)[72]
- Urszula Dudziak – Ulla (1982, Pop Eye)[73]
- Lauren Newton, Urszula Dudziak, Jeanne Lee, Jay Clayton, Bobby McFerrin – Sorrow Is Not Forever-Love Is Vocal Summit (1983, Moers Music)[74]
- Urszula Dudziak – Sorrow Is Not Forever... But Love Is (1983, Keytone)[75]
- Urszula Dudziak & Walk Away – Magic Lady (1989, Polskie Nagrania Muza)[76]
- Walkaway With Urszula Dudziak – Live At Warsaw Jazz Festival 1991 (1993, Jazzmen)[77]
- Urszula Dudziak & Grażyna Auguścik – Kolędy (1996, Voice Magic Records)[78]
- Urszula Dudziak – Malowany ptak (1997, Polonia Records)[79]
- Grażyna Auguścik & Urszula Dudziak – To I Hola (2000, Selles Records)[80]
- Michał Urbaniak, Urszula Dudziak, Mika Urbaniak – Życie Pisane Na Orkiestrę (2001, UBX Records)[81]
- Urszula Dudziak – Forever Green / Zawsze Zielona (2008, Green Town Of Jazz)[82]
- Urszula Dudziak – Super Band Live At Jazz Cafe Live (2009, EMI)[83] – złota płyta[84]
- Agnieszka Szczepaniak Feat. Justyna Steczkowska & Urszula Dudziak – aleSZOPKA (2011, Polskie Radio)[85]
- Michał Urbaniak, Urszula Dudziak – Smiles Ahead (2012, UBX Records)[86]
- Urszula Dudziak – Wszystko Gra (2013, Kayax)[87]
- Kuba Badach, Urszula Dudziak, Anna Maria Jopek, Sebastian Karpiel-Bułecka, Anita Lipnicka, Dorota Miśkiewicz, Leszek Możdżer, Marek Napiórkowski, Andrzej Sikorowski, Stanisław Soyka, Tomasz Stańko, Grzegorz Turnau, Aga Zaryan – Uwaga, uwaga (2013, Universal Music Polska & PAH)[88]
- Urszula Dudziak, Grażyna Auguścik – Kolędy (2016, MTJ)[89]
Minialbumy
[edytuj | edytuj kod]- Fryderyka Elkana, Urszula Dudziak – Koci Twist (1964, Pronit)[90]
- Urszula Dudziak – Ulla-La (2002, PE!Music)[91]
Single
[edytuj | edytuj kod]- 1967: „One Note Samba” / „Russian Twist” (oraz Orkiestra Michała Urbaniaka; Atlas Records)[92]
- 1975: „Papaya” (Arista, EMI, Pop Eye)[93]
- 1975: „Sno King” (Arista)[94]
- 1976: „Tico Tico” (Arista)[95]
- 1978: „And Life Goes On...” (Arista)[96]
- 2002: „Tico Tico” / „And Life Goes On...” (Pomaton EMI)[96]
- 1989: „She Wants to Be Free (Live)”[97]
- 2008: „Papaya (Uniting Nations Radio Edit)”[97]
- 2009: „Papaya (Live)” (Warner Music Poland)[98]
- 2009: „Sparrows (Radio Edit)” (Warner Music Poland)[99]
- 2014: „Pójdę wszędzie z Tobą” (oraz Mika Urbaniak)[50]
Filmografia
[edytuj | edytuj kod]- 1980 – Papaya, czyli Skąd się biorą dziewczynki – bohaterka filmu, muzyka
- 1982 – Percussion Summit – udział w filmie
- 1983 – Vocal Summit – udział w filmie
- 1995 – Malowany chłopiec – muzyka
- 1985 – Urszula Dudziak – waga – bohaterka filmu
- 2000 – Ponad tęczą – muzyka
- 2001 – Eden – wykonanie muzyki (wokaliza)
- 2002 – Zielona karta – muzyka, wykonanie piosenek
- 2005 – Panna młoda – muzyka
- 2007 – Wiersz na Manhattanie – bohaterka filmu
- 2007 – Niania jako ona sama
- 2008 – Urszula Dudziak: Życie jest piękne – film dokumentalny o niej samej
- 2010 – Stacja jako ona sama
- 2020 – Jak zostać gwiazdą? jako ona sama
Publikacje książkowe
[edytuj | edytuj kod]| Rok | Tytuł | Wydawnictwo | Data wydania | ISBN | Źr. |
|---|---|---|---|---|---|
| 2012 | Wyśpiewam Wam wszystko | Kayax | 12 czerwca 2012 | ISBN 978-83-927811-5-8 | [100] |
| 2018 | Wyśpiewam Wam więcej | Agora | 17 października 2018 | ISBN 978-83-268-2728-0 | [101] |
Nagrody, odznaczenia i nominacje
[edytuj | edytuj kod]- Śpiewaczka Roku według „The New York Times” – 1976[102][103]
- Śpiewaczka Roku według „Los Angeles Times” – 1979[23]
- Honorowe obywatelstwo miasta Zielonej Góry – 2004[104]
- Brązowy Medal „Zasłużony Kulturze Gloria Artis” – 2005[34][105]
- Odznaka honorowa za zasługi dla województwa lubuskiego – 2007
- Nagroda Telewizji Polonia – „Artysta bez Granic” – 2007
- Perła Honorowa Polskiej Gospodarki w kategorii kultura – 2007
- Krajowy Festiwal Piosenki Polskiej Opole – nagroda TVP Polonia dla najpopularniejszego wykonawcy poza granicami Polski – 2008[14]
- Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski – 2009[103]
- 3. miejsce w plebiscycie „50 najlepszych wokalistek” miesięcznika „Machina” – 2010
- Nagroda UNESCO – „Artysta dla Pokoju” – 2014[103]
- Wokalistka Roku „Jazz Top 2014” według Jazz Forum – 2015
- Fryderyk w kategorii muzyka jazzowa (za całokształt twórczości) – 2017[106]
- ShEO Awards w kategorii Ikona kultury – 2022[107]
- Medal Uznania Fundacji Kościuszkowskiej – 2023[108]
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ Dudziak 2018 ↓, s. 88.
- ↑ Urszula Dudziak [online], Discogs [dostęp 2021-08-02] (ang.).
- ↑ Zapraszamy na 17 Spotkanie Kobiet z Urszulą Dudziak – Legnica – Oficjalny Portal Miasta [online], portal.legnica.eu [dostęp 2021-08-03] (pol.).
- ↑ Urszula Dudziak [online], youtube.com [dostęp 2021-08-02], Sekcja „Statystyki”.
- ↑ a b c d e f Urszula Dudziak | Życie i twórczość | Artysta [online], Culture.pl [dostęp 2021-08-02] (pol.).
- ↑ Autorzy / Urszula Dudziak – TIDAL [online], listen.tidal.com [dostęp 2021-08-02] (ang.).
- ↑ Joanna Leszczyńska: Urszula Dudziak: Mamie zawdzięczam radość życia. dzienniklodzki.pl. [dostęp 2016-08-03]. (pol.).
- ↑ Leszek Dudziak [online], Discogs [dostęp 2021-08-02] (ang.).
- ↑ a b c d Dudziak 2018 ↓, s. 57.
- ↑ a b c d Beata Nowicka: Urszula Dudziak: „Człowiek szybko staje się egoistą, a natura stworzyła nas do życia we dwoje”. viva.pl, 2020-05-26. [dostęp 2020-12-19]. (pol.).
- ↑ a b Dudziak 2018 ↓, s. 281.
- ↑ a b c Urszula Dudziak: Co ja poradzę na to, że jestem taka genialna? [WYWIAD] [online], kultura.gazetaprawna.pl, 24 stycznia 2021 [dostęp 2021-08-03] (pol.).
- ↑ a b c Dudziak 2018 ↓, s. 241.
- ↑ a b c d e f Dudziak, Urszula – Osoby – Cyfrowa Biblioteka Polskiej Piosenki [online], bibliotekapiosenki.pl [dostęp 2021-08-02].
- ↑ a b c d e f g h i j k Urszula Dudziak [online], Muzeum Jazzu [dostęp 2021-08-05] (pol.).
- ↑ Urszula Dudziak – Nie jest źle. [dostęp 2021-08-05].
- ↑ a b c Dudziak 2018 ↓, s. 58–59.
- ↑ Arkadiusz Bartosiak, Łukasz Klinke: Urszula Dudziak. [w:] Playboy [on-line]. wywiadowcy.pl, 2008. [dostęp 2020-12-23]. (pol.).
- ↑ Ulice wielkich miast – Urszula Dudziak. [dostęp 2021-08-05].
- ↑ Fundacja Okularnicy | AGNIESZKA OSIECKA – Pięć oceanów – CD, 1997 [online] [dostęp 2021-08-05] (pol.).
- ↑ a b c Sylwia Gawłowska: Festiwalowe podium. Krajowy Festiwal Polskiej Piosenki w Opolu 1963–2017 we wspomnieniach artystów. 2018, s. 155–156. ISBN 978-83-938344-7-1.
- ↑ Urszula Dudziak & Adam Makowicz – Newborn Light [online], Discogs [dostęp 2021-08-02] (ang.).
- ↑ a b Fryderyk Chopin – Centrum Informacji – Urszula Dudziak – Biogram [online], pl.chopin.nifc.pl [dostęp 2021-08-04].
- ↑ Urszula Dudziak [online], Discogs [dostęp 2021-08-05] (ang.).
- ↑ Urszula by Urszula Dudziak – RYM/Sonemic. [dostęp 2021-08-05].
- ↑ Urszula Dudziak – Urszula (1975, Vinyl). [dostęp 2021-08-05].
- ↑ Abertura Anjo Mau -0 1976. [dostęp 2022-03-13].
- ↑ Midnight Rain by Urszula Dudziak – RYM/Sonemic. [dostęp 2021-08-05].
- ↑ FilmPolski.pl – VOCAL SUMMIT [online], FilmPolski [dostęp 2021-08-02] (pol.).
- ↑ a b c d e f Urszula Dudziak discography – RYM/Sonemic [online], Rate Your Music [dostęp 2021-08-05] (ang.).
- ↑ a b c d Urszula Dudziak [online], Discogs [dostęp 2021-08-05] (ang.).
- ↑ Yoshimi Aokisays, Urszula Dudziak: Ulla (1982) [online], FOND/SOUND, 12 czerwca 2018 [dostęp 2021-08-05] (ang.).
- ↑ Dudziak 2018 ↓, s. 106.
- ↑ a b c https://www.gov.pl/web/kultura/lista-laureatow-medalu-zasluzony-kulturze-gloria-artis [dostęp 2018-12-27].
- ↑ a b Dudziak 2018 ↓, s. 70.
- ↑ a b Dudziak 2018 ↓, s. 40–41.
- ↑ Dudziak 2018 ↓, s. 67.
- ↑ Dudziak 2018 ↓, s. 79.
- ↑ Edu Manzano: Papaya Dance. [dostęp 2022-03-13].
- ↑ Street Boys Dance Papaya and Bang Bang. [dostęp 2022-03-13].
- ↑ Papaya atakuje jak filipiński wirus. tvn24.pl. [dostęp 2016-08-10]. (pol.).
- ↑ Karolina Szymczak, Michał Witkowski, Paulina Wilk: Światowy szał wokół „Papai” Urszuli Dudziak. rp.pl. [dostęp 2016-08-10]. (pol.).
- ↑ a b c d e f g Urszula Dudziak – kto to?, wiek, dzieci, mąż, The Voice Senior, newsy [online], Jastrząb Post [dostęp 2021-08-02] (pol.).
- ↑ Star Witness- Papaya dance goes global. news.abs-cbn.com. [dostęp 2016-08-10]. (ang.).
- ↑ JazzPRESS – Mistrzowie Polskiego Jazzu – Urszula Dudziak [online], jazzpress.pl [dostęp 2023-03-11].
- ↑ Uchwała nr XI/98/2007; Wykaz Osób, Instytucji i Organizacji, którym przyznano „Odznakę Honorową za Zasługi dla Województwa Lubuskiego”. lubuskie.pl. [dostęp 2012-07-25]. – poz. 45.
- ↑ Laureaci z poprzednich edycji: Polish Market [online], polishmarket.com.pl [dostęp 2015-12-03] [zarchiwizowane z adresu 2019-04-19].
- ↑ M.P. z 2010 r. nr 27, poz. 259.
- ↑ Lista wyróżnionych [online] [zarchiwizowane z adresu 2013-02-21].
- ↑ a b c Archiwum LP3, utwór Pójdę wszędzie z tobą, Mika Urbaniak feat. Urszula Dudziak | Lista Przebojów Programu Trzeciego [online], www.lp3.pl [dostęp 2023-03-11].
- ↑ Mika Urbaniak – Pójdę wszędzie z Tobą ft. Urszula Dudziak. [dostęp 2023-03-11].
- ↑ Fryderyki 2017: Złoty Fryderyk – Muzyka jazzowa – Urszula Dudziak [online], fryderyki.tvp.pl [dostęp 2018-02-10] [zarchiwizowane z adresu 2018-02-10] (pol.).
- ↑ Zaskakujący ruch TVP. Urszula Dudziak nowym trenerem „The Voice of Poland”. muzyka.interia.pl. [dostęp 2020-07-21]. (pol.).
- ↑ Dudziak 2018 ↓, s. 27, 33, 177.
- ↑ Dudziak 2018 ↓, s. 63.
- ↑ Urszula Dudziak. filmweb.pl. [dostęp 2016-08-10]. (pol.).
- ↑ Muzyczne gwiazdy – Gwiazda ze Straconki – Urszula Dudziak.. nsik.com.pl (Web Archive). [dostęp 2018-10-18]. (pol.).
- ↑ a b URSZULA DUDZIAK (ur. 22 października 1943), jedna z najwspanialszych wokalistek polskiego jazzu, dysponująca niesłychanie szeroką skalą głosu i równie niezwykłym podejściem do życia, królowa improwizacji i scatu. [online], Facebook [dostęp 2021-08-03] (ang.).
- ↑ Telewizja Polska S.A, Edyta Górniak nie spodziewała się tak szczerego wyznania Urszuli Dudziak [online], rozrywka.tvp.pl [dostęp 2021-08-04] (pol.).
- ↑ Urszula Dudziak wystąpi na festiwalu Jazz na Starówce [online], dzieje.pl [dostęp 2021-08-04] (pol.).
- ↑ Energetyczny wulkan, jakim jest trenerka Urszula Dudziak, przyciąga równie gorąca energię, której ujście dał na scenie Andrzej Zagdański (fot. J. Bogacz/TVP) – Telewizja Polska SA [online], tvp.pl [dostęp 2021-08-04].
- ↑ Wieczór Autorski w Radiu Pogoda: Urszula Dudziak, wokalistka – Radio Pogoda [online], dev.audycje.radiopogoda.tuba.pl [dostęp 2021-08-04] [zarchiwizowane z adresu 2021-08-04] (pol.).
- ↑ Redakcja, Urszula Dudziak: Jestem bystra, atrakcyjna i pięknie wyglądam [online], Głos Wielkopolski, 15 kwietnia 2012 [dostęp 2021-08-04] (pol.).
- ↑ Wyśpiewam wam więcej [online], empik.com [dostęp 2021-08-04] (pol.).
- ↑ Urbaniak’s Orchestra* – Urbaniak’s Orchestra. discogs.com. [dostęp 2016-08-07]. (ang.).
- ↑ Michał Urbaniak – Tomasz Stanko* – Attila Zoller – Urszula Dudziak – We’ll Remember Komeda. discogs.com. [dostęp 2016-08-07]. (ang.).
- ↑ Michał Urbaniak Constellation – In Concert. discogs.com. [dostęp 2016-08-07]. (ang.).
- ↑ Urszula Dudziak – Newborn Light. discogs.com. [dostęp 2016-08-07]. (ang.).
- ↑ Urszula Dudziak – Urszula. discogs.com. [dostęp 2016-08-07]. (ang.).
- ↑ Urszula Dudziak – Midnight Rain. discogs.com. [dostęp 2016-08-07]. (ang.).
- ↑ Michal Urbaniak’s Fusion Feat. Urszula Dudziak – Heritage. discogs.com. [dostęp 2016-08-07]. (ang.).
- ↑ Urszula Dudziak – Future Talk. discogs.com. [dostęp 2016-08-07]. (ang.).
- ↑ Ulla – Ulla. discogs.com. [dostęp 2016-08-07]. (ang.).
- ↑ Lauren Newton / Urszula Dudziak / Jeanne Lee / Jay Clayton / Bobby McFerrin – Sorrow Is Not Forever-Love Is Vocal Summit. discogs.com. [dostęp 2016-08-07]. (ang.).
- ↑ Urszula Dudziak – Sorrow Is Not Forever... But Love Is. discogs.com. [dostęp 2016-08-07]. (ang.).
- ↑ Urszula Dudziak & Walk Away – Magic Lady. discogs.com. [dostęp 2016-08-07]. (ang.).
- ↑ Walkaway* With Urszula Dudziak – Live At Warsaw Jazz Festival 1991. discogs.com. [dostęp 2016-08-07]. (ang.).
- ↑ Urszula Dudziak & Grażyna Auguścik – Kolędy. discogs.com. [dostęp 2016-08-07]. (ang.).
- ↑ Urszula Dudziak – Malowany ptak. discogs.com. [dostęp 2016-08-07]. (ang.).
- ↑ Grażyna Auguścik & Urszula Dudziak – To I Hola. discogs.com. [dostęp 2016-08-07]. (ang.).
- ↑ Michał Urbaniak, Urszula Dudziak, Mika Urbaniak – Życie Pisane Na Orkiestrę. discogs.com. [dostęp 2016-08-07]. (ang.).
- ↑ Urszula Dudziak – Forever Green / Zawsze Zielona. discogs.com. [dostęp 2016-08-07]. (ang.).
- ↑ Urszula Dudziak – Super Band Live At Jazz Cafe Live. discogs.com. [dostęp 2016-08-07]. (ang.).
- ↑ Złote płyty CD przyznane w 2009 roku [online], ZPAV [dostęp 2020-08-14].
- ↑ Agnieszka Szczepaniak Feat. Justyna Steczkowska & Urszula Dudziak – aleSZOPKA. discogs.com. [dostęp 2016-08-07]. (ang.).
- ↑ Michał Urbaniak, Urszula Dudziak – Smiles Ahead. discogs.com. [dostęp 2016-08-07]. (ang.).
- ↑ Urszula Dudziak – Wszystko Gra. discogs.com. [dostęp 2016-08-07]. (ang.).
- ↑ Uwaga, Uwaga, Tidal.
- ↑ Kolędy. 2016-11-21. [dostęp 2023-03-11].
- ↑ Fryderyka Elkana / Urszula Dudziak – Koci Twist. [dostęp 2023-03-11].
- ↑ Urszula Dudziak – Ulla-La. [dostęp 2023-03-11].
- ↑ Ula Dudziak, Michael Urbaniak’s Orchestra – One Note Samba / Russian Twist. [dostęp 2023-03-11].
- ↑ Urszula Dudziak – Papaya. [dostęp 2023-03-11].
- ↑ Urszula Dudziak – Sno King. [dostęp 2023-03-11].
- ↑ Urszula Dudziak – Tico Tico. [dostęp 2023-03-11].
- ↑ a b Ula Dudziak – And Life Goes On... 1. [dostęp 2023-03-11].
- ↑ a b Urszula Dudziak :: Utwory :: RMF FM [online], www.rmf.fm [dostęp 2023-03-11].
- ↑ Papaya (Live) – Single by Urszula Dudziak. 2009-10-23. [dostęp 2023-03-11].
- ↑ Sparrows (Radio Edit) – Single by Urszula Dudziak. 2009-11-27. [dostęp 2023-03-11].
- ↑ Wyśpiewam Wam wszystko [online], swiatksiazki.pl [dostęp 2021-08-03] (pol.).
- ↑ Wyśpiewam Wam więcej [online], swiatksiazki.pl [dostęp 2021-08-03] (pol.).
- ↑ Urszula Dudziak. Członkini honorowa – ZAIKS.org. Stowarzyszenie Autorów Związek Autorów i Kompozytorów Scenicznych, 2020. [dostęp 2023-06-29].
- ↑ a b c Urszula Dudziak – Honorowym Ambasadorem Fundacji Forani. Fundacja Forani, 2017. [dostęp 2023-06-29].
- ↑ Rejestr Honorowych Obywateli Miasta Zielona Góra od 1993 r.. Departament Organizacyjny – Biuro Rady Miasta Zielona Góra, 2019. [dostęp 2023-06-29].
- ↑ MKiDN – Medal Zasłużony Kulturze – Gloria Artis. Ministerstwo Kultury i Dziedzictwa Narodowego, 2023. [dostęp 2023-05-29].
- ↑ Paweł Piotrowicz: Fryderyki 2017: Dudziak kradnie show!. kultura.onet.pl, 2017-04-26. [dostęp 2023-05-29].
- ↑ ShEO Awards 2022. „Wprost” nagrodził m.in. Kayah, Urszulę Dudziak i Agnieszkę Hyży [online], Rozrywka Wprost, 21 czerwca 2022.
- ↑ Dyrektor TW-ON laureatem Medalu Uznania [online], Magazyn Presto. Muzyka Film Sztuka, 23 kwietnia 2023 [zarchiwizowane z adresu 2023-06-29].
Bibliografia
[edytuj | edytuj kod]- Urszula Dudziak: Wyśpiewam wam wszystko. Warszawa: Kayax, 2011. ISBN 978-83-927811-2-7.
- Urszula Dudziak: Wyśpiewam wam więcej... Warszawa: Agora, 2018. ISBN 978-83-268-2728-0.
- Piątkowski D., Encyklopedia Muzyki Popularnej – JAZZ, Copyright by Oficyna Wydawnicza Atena, 2000.
- Wolański R., Leksykon Polskiej Muzyki Rozrywkowej, Warszawa 1995, Agencja Wydawnicza MOREX, ISBN 83-86848-05-7, tu hasło Dudziak Urszula, s. 42, 43.
Linki zewnętrzne
[edytuj | edytuj kod]- Oficjalny kanał YouTube Urszuli Dudziak
- Oficjalna strona Urszuli Dudziak (strona archiwalna). urszuladudziak.pl. [zarchiwizowane z tego adresu (2008-04-12)].
