Dynastia amoryjska – zwana też frygijską, dynastia cesarzy bizantyjskich panująca w latach 820-867, wywodząca się z Amorion w Anatolii. Należeli do niej cesarze: Michał II (820-829), Teofil (829-842), Michał III (842-867).
Za panowania dynastii amoryjskiej definitywnie zakończył się okres wielkich konfliktów religijnych, (przywrócenie kultu ikon), ugruntowano również pozycję Bizancjum na Zachodzie poprzez chrystianizacjęBułgarii (866) oraz misję Cyryla i Metodego na Morawach (863).
Dynastie pogrupowane są pod względem rodzimego kraju, w ramach nich alfabetycznie; w nawiasach boczne linie będące samodzielnymi dynastiami.
Dynastie pogrupowano według kraju pochodzenia, jeśli dynastia rządziła w wielu krajach znajduje się jedynie w spisie rodów swojego oryginalnego kraju panowania.
