MS-20 Daglezja | |
Dane podstawowe | |
Państwo | |
---|---|
Producent |
Ośrodek Badawczo-Rozwojowy Urządzeń Mechanicznych Sp. z o.o. |
Typ pojazdu | |
Trakcja |
kołowa |
Historia | |
Prototypy |
2005-2010 |
Produkcja |
2012- |
Dane techniczne | |
Długość |
16,5 m |
Szerokość |
2,55 m |
Wysokość |
4 m |
Masa |
48 ton (maksymalna masa całego zestawu) |
Dane operacyjne | |
Użytkownicy | |
Polska, Wietnam |
MS-20 Daglezja – polski most towarzyszący na podwoziu kołowym (Jelcz C662). Od roku 2012 na wyposażeniu Wojska Polskiego.
Historia
[edytuj | edytuj kod]Program Daglezja rozpoczął się w roku 2002, kiedy to na zlecenie Departamentu Polityki Zbrojeniowej MON rozpoczęto w OBRUM opracowywanie założeń taktyczno-technicznych nowoczesnego zestawu mostu samochodowego. Pracę badawczo-rozwojową rozpoczęto w roku 2003, a w roku 2004 powstał model mostu i pierwszy prototyp (2005)[1]. W związku z niezapewnieniem założonej masy zestawu oraz niezawodności pracę nad programem przerwano. W związku z tym OBRUM z własnych środków w roku 2008 wykonał drugi, gruntownie przebudowany prototyp. Po pomyślnym przejściu testów w roku 2010 Departament Polityki Zbrojeniowej MON podpisał z OBRUM umowę na realizację pracy wdrożeniowej, której zwieńczeniem było dostarczenie do wojska dwóch pojazdów partii wdrożeniowej[1].
Pierwszy most został przejęty 20 listopada 2012 roku i trafił do Centrum Szkolenia Wojsk Inżynieryjnych i Chemicznych we Wrocławiu, a drugi został przekazany 10 grudnia 2012[1]. Docelowo drugi egzemplarz trafił jeszcze w tym samym roku do 2 Batalionu Saperów w Stargardzie[2]. Po dwóch mostach serii wdrożeniowej, w 2017 roku dostarczono 10 mostów seryjnych[3].
W 2021 roku, na skutek umowy zawartej w 2018 roku, cztery zmodyfikowane pod kątem warunków lokalnych mosty MS-20 dostarczono armii Wietnamu[4].
Na podstawie mostu towarzyszącego powstaje cała rodzina mostów, m.in. most szturmowy na podwoziu gąsienicowym MG-20 Daglezja-G (na przedłużonym do 14 kół podwoziu czołgu T-72); most wsparcia MS-40 (zapewniający pokonywanie przeszkód o szerokości do 40 m) oraz most pontonowy Daglezja-P. Prototyp mostu szturmowego powstał w roku 2011. Po próbach, w 2018 roku prototyp miał być przerobiony do standardu seryjnego i miał być zbudowany drugi egzemplarz[3].
Konstrukcja
[edytuj | edytuj kod]MS-20 Daglezja jest mostem towarzyszącym na podwoziu kołowym. Cały zestaw składa się z: ciągnika siodłowego Jelcz C662D.43-M w układzie 6×6, naczepy mostowej, układacza mostowego oraz przęsła PM-20. Przęsło PM-20 zostało wykonane w taki sposób, że możliwa jest zmiana jego szerokości, w położeniu transportowym wynosi ona 3 m, a w roboczym 4 m. Ponadto przęsło posiada wypełnienia pomiędzy dźwigarami umożliwiające np. przemarsz ludzi.
Most pozwala na zabezpieczenie przepraw, czy pokonanie przeszkód o szerokości do 20 m przez pojazdy gąsienicowe wywierające obciążenie klasy MLC70 (odpowiada to masie pojazdu do 63,5 tony) oraz pojazdy kołowe, czy też ich zestawy wywierające obciążenie klasy MLC110 (masa do 73 ton).
Dane techniczne przęsła
[edytuj | edytuj kod]- szerokość przęsła:
- 3 m (w stanie transportowym)
- 4 m (w stanie roboczym)
- masa przęsła: 15 ton
- długość przęsła: 23 m (25,5 m - z rampami wjazdowymi)
- nośność (wg standardu STANAG 2021):
- 70MLC dla pojazdów gąsienicowych
- 110MLC dla pojazdów kołowych
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ a b c Andrzej Kiński: Dziś Daglezja, jutro Rydwan, "Nowa Technika Wojskowa" nr 1/2013, s. 33
- ↑ Marek Jaszczyński: Stargardzki batalion ma supernowoczesny most Daglezja, Głos Szczeciński, 16 grudnia 2012 [dostęp 5-07-2018]
- ↑ a b Wojciech Łuczak. Daglezja-G - nowy produkt polskiej zbrojeniówki. „Raport – Wojsko Technika Obronność”. Nr 02/2018, s. 4-12. Agencja Lotnicza Altair. ISSN 1429-270x.
- ↑ Mateusz Zielonka: Polskie Daglezje dostarczone do Wietnamu. defece24.pl, 6 maja 2021.
Bibliografia
[edytuj | edytuj kod]- Pierwsze mosty Daglezja w Wojsku Polskim. defence24.pl. [zarchiwizowane z tego adresu (2013-01-02)].
- DAGLEZJA. obrum.gliwice.pl. [zarchiwizowane z tego adresu (2012-04-25)].