nr rej. pałac A/910/914/J z 30.05.1988, park A/911/859/J z 4.02.1985 | |
Państwo | |
---|---|
Województwo | |
Miejscowość | |
Typ budynku | |
Ukończenie budowy |
druga poł. XVII w. |
Ważniejsze przebudowy |
1842, 1870 |
Kolejni właściciele |
Jan August von Bothmar (1770), gen. Lindner (1804), von Stosch dd. Mostowska (1830), Johann Friedrich Lösch (1838), Heinrich Balthasar von Loesch (1922), von Loesch (1945) |
Położenie na mapie gminy Janowice Wielkie | |
Położenie na mapie Polski | |
Położenie na mapie województwa dolnośląskiego | |
Położenie na mapie powiatu karkonoskiego | |
50°55′30″N 15°52′09″E/50,925000 15,869167 |
Pałac w Komarnie – wybudowany w XVII w. w Komarnie[1].
Położenie
[edytuj | edytuj kod]Pałac położony jest w Komarnie – wsi łańcuchowej[2] w Polsce, w województwie dolnośląskim, w powiecie karkonoskim, w gminie Janowice Wielkie, w Górach Kaczawskich w Sudetach Zachodnich. Leży u podnóży należącego do Korony Gór Polski, najwyższego szczytu Gór Kaczawskich – Skopca (724 m n.p.m.).
Opis
[edytuj | edytuj kod]Pierwotnie zamek na wodzie wybudowany w XIII w. przez rodzinę von Zedlitz. Czteroskrzydłowy obiekt z małym dziedzińcem i wieżą był otoczony fosą. Do głównej bramy prowadził most zwodzony. Przebudowy zmieniły zamek. W 1842 zasypano fosę, rozebrano most i budynki gospodarcze; wewnętrzny dziedziniec zakryto konstrukcją z lufcikiem; w 1870 dziedziniec zasłonił dach szklany w kształcie piramidy; w 1893 resztki wieży zastąpiła przybudówka z salę jadalną. Dwupiętrowy pałac wybudowany na planie kwadratu, kryty wysokim, namiotowym dachem czterospadowym. Ściany do pierwszego piętra wzmocnione skarpami. Do obiektu prowadzi kamienny most z XVIII w. Obiekt jest częścią zespołu pałacowego, w skład którego wchodzi jeszcze park z tarasem widokowym na Karkonosze[3].
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ Rejestr zabytków nieruchomych woj. dolnośląskiego. Narodowy Instytut Dziedzictwa. s. 47. [dostęp 2015-03-19]. [zarchiwizowane z tego adresu (2019-03-27)].
- ↑ e-karkonosze. [dostęp 2010-06-09]. (pol.).
- ↑ Komarno
Bibliografia
[edytuj | edytuj kod]- Marek Staffa red., Słownik geografii turystycznej Sudetów, tom 6 Góry Kaczawskie, Wydawnictwo I-BiS, Wrocław 2000, ISBN 83-85773-27-4, s. 176