| |
| Producent | |
|---|---|
| Wydawca | |
| Data wydania |
JP: 14 grudnia 2000[1] |
| Gatunek | |
| Tryby gry | |
| Wymagania sprzętowe | |
| Platforma | |
| Nośniki | |
| Strona internetowa | |
Pokémon Stadium 2, w Japonii jako Pokémon Stadium Kin Gin (jap. ポケモンスタジアム金銀 Pokemon Sutajiamu Kin Gin; dosł. „Pokémon Stadium Gold Silver”) – komputerowa gra strategiczna wydana przez Nintendo w 2000 roku na konsoli Nintendo 64. W grze tej występuje wszystkie 251 Pokémonów z ich pierwszej i drugiej generacji. W Ameryce Północnej i Europie została wydana jako Pokémon Stadium 2, ponieważ była to druga gra z cyklu Stadium wydana na tych rynkach. W Japonii, pod tym tytułem, została wcześniej wydana inna gra[2], a ta gra, będąca tam trzecią grą z tej serii, otrzymała tytuł Pokémon Stadium Kin Gin[3].
Rozgrywka
[edytuj | edytuj kod]Gra, podobnie jak poprzednia z tego cyklu Pokémon Stadium, nie posiada fabuły. Postęp w grze gracz może uzyskać przez wygrywanie Pucharów (Cups) na Stadionie i ukończenie Gym Leader Castle. Po wygraniu wszystkich Pucharów i przejściu Gym Leader Castle pojawia się rywal gracza. Pokonanie rywala odblokowuje 2. rundę, w której gracz ponownie musi przejść Stadion, Gym Leader Castle i rywala, co kończy grę.
Stadion (Stadium)
[edytuj | edytuj kod]Turnieje Pokémonów odbywają się na Stadionie. Można wziąć udział w czterech pucharach (Cups). Każda runda składa się z ośmiu walk 3-na-3 Pokémony, a puchar (z wyjątkiem Little i Prime Cup) składa się z czterech rund, nazwanych po Poké Ballach (Poké Ball, Great Ball, Ultra Ball, Master Ball), które muszą zostać wygrane, aby zdobyć puchar.
Kompatybilność z Game Boy
[edytuj | edytuj kod]Gra ta była zgodna zarówno z pierwszą generacją gier na Game Boya: Pokémon Red, Blue i Yellow, jak i drugą generacją: Pokémon Gold, Silver i Crystal. Aby połączyć się z tymi grami konieczny był Transfer Pak, do którego można było włożyć kartridż z grą z Game Boya. Transfer Pak nie był dołączany do tej gry, należało go dokupić oddzielnie (lub z poprzednią grą z tej serii: Pokémon Stadium). Gra odczytywała grę i zapis pozwalając na import Pokémonów z gry na Game Boya i użycie ich w tej grze, oraz ich późniejszy eksport z powrotem do tamtej gry.
Gra z Transfer Pakiem pozwala również grać w gry Pokémon Red, Blue i Yellow oraz Gold, Silver i Crystal na ekranie TV[4] przy użyciu konsoli Nintendo 64.
Odbiór gry
[edytuj | edytuj kod]| Odbiór gry | ||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| ||||||||||
| ||||||||||
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ a b c Pokemon Stadium 2. GameFAQs.com. [dostęp 2010-06-02].
- ↑ Pokemon Stadium 2. Nintendo.co.jp (jap.). [dostęp 2010-06-02].
- ↑ Pokemon Stadium Kin Gin. Nintendo.co.jp (jap.). [dostęp 2010-06-02].
- ↑ Gra w gry z GB w Pokemon Stadium 2. Nintendo.co.jp (jap.). [dostęp 2010-06-02].
- ↑ Tom Bramwell, Pokemon Stadium 2 [online], Eurogamer, 9 grudnia 2001 [dostęp 2021-10-24] (ang.).
- ↑ Pokémon Stadium 2 Review [online], GameSpot [dostęp 2021-10-24] (ang.).
- ↑ Chris Carle, Pokemon Stadium 2 Review - IGN [online], IGN [dostęp 2021-10-23] (ang.).
- ↑ Pokemon Stadium 2 [online], Metacritic [dostęp 2021-10-23] (ang.).
Linki zewnętrzne
[edytuj | edytuj kod]- Oficjalna strona gry Pokémon Stadium Kin Gin na stronach Nintendo Japan (jap.)
- Gra Pokémon Stadium 2 na GameFAQs.com (ang.)
