SM Tb 51T

SM Tb 51T (ex Anaconda)

Jednostka bliźniacza Tb 51, Tb 52
Klasa	torpedowiec
Typ	Kaiman
Historia
Stocznia	STT(inne języki), Triest
Położenie stępki	11 października 1905[1]
Wodowanie	8 maja 1906[1]
K.u.K. Kriegsmarine
Nazwa	Anaconda → 51T → 51
Wejście do służby	21 września 1906[1]
Wycofanie ze służby	1 listopada 1918[2]
Los okrętu	złomowany po 1920
Dane taktyczno-techniczne
Wyporność	projektowa 210 t pełna: 203,3 t
Długość	pełna: 56,9 m
Szerokość	5,4 m
Zanurzenie	1,4 m
Napęd
2 kotły parowe 1 maszyna parowa o mocy indykowanej 3000 KM
Prędkość	26,2 węzła
Uzbrojenie
4 x armata okrętowa 47 mm L/33 1 x karabin maszynowy 8 mm (od 1915 roku) 3 x wyrzutnia torpedowa kal. 450 mm
Załoga	38

SM Tb 51T – austro-węgierski torpedowiec z początku XX wieku i okresu I wojny światowej, druga jednostka typu Kaiman. Do 1913 roku nosił nazwę Anaconda, następnie oznaczenie 51T, a od roku 1917 sam numer 51 (skrót SM Tb oznaczał Seiner Majestät Torpedoboot – torpedowiec Jego Cesarskiej Mości).

Stępkę pod budowę okrętu położono w stoczni Stabilimento Tecnico Triestino(inne języki) (STT) 11 października 1905 roku, kadłub wodowano 8 maja 1906 roku, a okręt oddano do służby 21 września tego roku^[1]. Był pierwszą jednostką tego typu zbudowaną w austro-węgierskiej stoczni. Początkowo nosił nazwę „Anaconda” (anakonda), lecz od 1 stycznia 1914 zastąpiono ją przez alfanumeryczne oznaczenie 51T („T” oznaczało, że okręt zbudowano w Trieście)^[1]. Rozkazem z 21 maja 1917 roku z oznaczenia torpedowca usunięto ostatnią literę i do końca wojny nosił on tylko numer 51^[3].

 Osobny artykuł: Torpedowce typu Kaiman.

Okręt posiadał dwa kotły parowe typu Yarrow i jedną pionową czterocylindrową maszynę parową potrójnego rozprężania. Okręt uzbrojony był w cztery armaty kalibru 47 mm L/33 (po dwie na każdej z burt) oraz trzy wyrzutnie torped kalibru 450 mm. W 1915 roku uzbrojenie wzmocniono pojedynczym karabinem maszynowym Schwarzlose 8 mm^[3].

Okręt brał udział w I wojnie światowej. Pełnił m.in. służbę patrolową i konwojową na wodach Austro-Węgier. 8 września 1915 roku w składzie zespołu 1. Flotylli Torpedowej brał udział w rozpoznaniu obecności wojsk włoskich na wyspach Pelagosa (m.in. z krążownikami „Helgoland” i „Saida”). Dowódca był wówczas kpt. Robert Pelz^[4]. W drodze powrotnej do Sebenico, 51T został storpedowany przez francuski okręt podwodny „Papin”. Zginęło 17 marynarzy i rannych zostało 4, lecz okręt nie zatonął i został odholowany do bazy przez torpedowiec 56T, po czym wyremontowany^[4].

Po wojnie okręt w ramach podziału floty Austro-Węgier przekazano Wielkiej Brytanii, która sprzedała go w 1920 roku włoskiej stoczni złomowej^[3].

• Robert Gardiner, Randal Gray: Conway’s All The World’s Fighting Ships 1906-1921. Annapolis, Md.: Naval Institute Press, 1985, s. 339. ISBN 978-0-87021-907-8. (ang.).
• René Greger: Austro-Hungarian Warships of World War I. Londyn, 1976. ISBN 0-7110-0623-7. (ang.)