SM Tb 71F

SM Tb 71F (ex Molch)

Tb 71F przed 1917 r.
Klasa	torpedowiec
Typ	Kaiman
Historia
Stocznia	Danubius-Werft, Fiume
Położenie stępki	21 listopada 1908[1]
Wodowanie	14 lipca 1909
K.u.K. Kriegsmarine
Nazwa	Molch → Tb 71F → Tb 71
Wejście do służby	15 czerwca 1910
Wycofanie ze służby	1 listopada 1918[2]
Los okrętu	złomowany po 1920
Dane taktyczno-techniczne
Wyporność	projektowa 210 t pełna: 203,3 t
Długość	pełna: 56,9 m
Szerokość	5,4 m
Zanurzenie	1,4 m
Napęd
2 kotły parowe 1 maszyna parowa o mocy indykowanej 3000 KM
Prędkość	26,2 węzła
Uzbrojenie
4 x armata okrętowa 47 mm L/33 1 x karabin maszynowy 8 mm (od 1915 roku) 3 x wyrzutnia torpedowa kal. 450 mm
Załoga	38
Multimedia w Wikimedia Commons

SM Tb 71F – austro-węgierski torpedowiec z początku XX wieku i okresu I wojny światowej, dwudziesta druga jednostka typu Kaiman. Do 1913 roku nosił nazwę Molch, od 1917 roku sam numer 71 – skrót SM Tb oznaczał Seiner Majestät Torpedoboot (torpedowiec Jego Cesarskiej Mości).

Stępkę pod budowę okrętu położono w stoczni Danubius-Werft w Fiume (ob. Rijeka) 21 listopada 1908 roku, kadłub wodowano 14 lipca 1909 roku, a okręt oddano do służby 15 czerwca 1910 roku, w składzie ostatniej grupy okrętów tego typu (wraz z „Echse” i „Alk”)^[1]. Początkowo nosił nazwę „Molch” (traszka), lecz od 1 stycznia 1914 roku zastąpiono ją przez alfanumeryczne oznaczenie 71F („F” oznaczało, że okręt zbudowano w Fiume)^[1]. Rozkazem z 21 maja 1917 roku z oznaczenia torpedowca usunięto ostatnią literę i do końca wojny nosił on tylko numer 71^[3].

Okręt brał udział w I wojnie światowej. Po wojnie okręt w ramach podziału floty Austro-Węgier przekazano Wielkiej Brytanii, która sprzedała go w 1920 roku włoskiej stoczni złomowej^[3].

 Osobny artykuł: Torpedowce typu Kaiman.

Okręt posiadał dwa kotły parowe typu Yarrow i jedną pionową czterocylindrową maszynę parową potrójnego rozprężania. Okręt uzbrojony był w cztery armaty kalibru 47 mm L/33 (po dwie na każdej z burt) oraz trzy wyrzutnie torped kalibru 450 mm. W 1915 roku uzbrojenie wzmocniono pojedynczym karabinem maszynowym Schwarzlose 8 mm^[3].

• Robert Gardiner, Randal Gray: Conway’s All The World’s Fighting Ships 1906-1921. Annapolis, Md.: Naval Institute Press, 1985, s. 339. ISBN 978-0-87021-907-8. (ang.).
• René Greger: Austro-Hungarian Warships of World War I. Londyn, 1976. ISBN 0-7110-0623-7. (ang.)