Spis treści
SM Tb 59T
Tb 59T (w środku) | |
Klasa | |
---|---|
Typ | |
Historia | |
Stocznia | |
Położenie stępki | |
Wodowanie |
30 marca 1907 |
K.u.K. Kriegsmarine | |
Nazwa |
Möwe → 59T → 59 |
Wejście do służby | |
Wycofanie ze służby | |
Los okrętu |
złomowany po 1920 |
Dane taktyczno-techniczne | |
Wyporność |
projektowa 210 t |
Długość |
pełna: 56,9 m |
Szerokość |
5,4 m |
Zanurzenie |
1,4 m |
Napęd | |
2 kotły parowe 1 maszyna parowa o mocy indykowanej 3000 KM | |
Prędkość |
26,2 węzła |
Uzbrojenie | |
4 x armata okrętowa 47 mm L/33 1 x karabin maszynowy 8 mm (od 1915 roku) 3 x wyrzutnia torpedowa kal. 450 mm | |
Załoga |
38 |
SM Tb 59T – austro-węgierski torpedowiec z początku XX wieku i okresu I wojny światowej, dziesiąta jednostka typu Kaiman. Do 1913 roku nosił nazwę Möwe, od roku 1917 sam numer 59 (skrót przed numerem SM Tb oznaczał Seiner Majestät Torpedoboot – torpedowiec Jego Cesarskiej Mości).
Historia
[edytuj | edytuj kod]Stępkę pod budowę okrętu położono w stoczni Stabilimento Tecnico Triestino (STT) 1 sierpnia 1906 roku, kadłub wodowano 30 marca 1907 roku, a okręt oddano do służby 15 czerwca 1908 roku (wraz z „Hai” i „Narwal”)<ref[1]. Początkowo nosił nazwę „Möwe” (mewa), lecz od 1 stycznia 1914 roku zastąpiono ją przez alfanumeryczne oznaczenie 59T („T” oznaczało, że okręt zbudowano w Trieście)[1]. Rozkazem z 21 maja 1917 roku z oznaczenia torpedowca usunięto ostatnią literę i do końca wojny nosił on tylko numer 59[3].
Okręt brał udział w I wojnie światowej. Po wojnie okręt w ramach podziału floty Austro-Węgier przekazano Wielkiej Brytanii, która sprzedała go w 1920 roku włoskiej stoczni złomowej[3].
Opis
[edytuj | edytuj kod]Okręt posiadał dwa kotły parowe typu Yarrow i jedną pionową czterocylindrową maszynę parową potrójnego rozprężania. Okręt uzbrojony był w cztery armaty kalibru 47 mm L/33 (po dwie na każdej z burt) oraz trzy wyrzutnie torped kalibru 450 mm. W 1915 roku uzbrojenie wzmocniono pojedynczym karabinem maszynowym Schwarzlose 8 mm[3].
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]Bibliografia
[edytuj | edytuj kod]- Robert Gardiner, Randal Gray: Conway’s All The World’s Fighting Ships 1906-1921. Annapolis, Md.: Naval Institute Press, 1985, s. 339. ISBN 978-0-87021-907-8. (ang.).
- René Greger: Austro-Hungarian Warships of World War I. Londyn, 1976. ISBN 0-7110-0623-7. (ang.)