| |||||||||||||
| Ogólne informacje | |||||||||||||
| Wzór sumaryczny |
C21H16ClF3N4O3 | ||||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Masa molowa |
464,83 g/mol | ||||||||||||
| Identyfikacja | |||||||||||||
| Numer CAS | |||||||||||||
| PubChem | |||||||||||||
| DrugBank | |||||||||||||
| |||||||||||||
| |||||||||||||
| Klasyfikacja medyczna | |||||||||||||
| ATC | |||||||||||||
| Stosowanie w ciąży |
kategoria D (USA) | ||||||||||||
| |||||||||||||
| |||||||||||||
Sorafenib (BAY 43-9006) – organiczny związek chemiczny, lek wprowadzony przez firmę Bayer pod nazwą Nexavar do leczenia zaawansowanego raka nerki i raka wątrobowokomórkowego. Sorafenib jest inhibitorem licznych kinaz (ang. multikinase inhibitor): kinazy Raf[1], receptora PDGFβ (PDGFRβ), receptorów VEGF typu 1, 2 i 3, kinazy tyrozynowej podobnej do białka FMS (kinazy Flt-3) oraz białka C-KIT i kinazy tyrozynowej RET[2]. Jako jedyny z nowych leków będących inhibitorami kinaz białkowych hamuje jednocześnie szlaki kinaz Raf, Mek i Erk. Sorafenib 20 grudnia 2005 został dopuszczony przez FDA do stosowania w Stanach Zjednoczonych, a 19 lipca 2006 otrzymał zezwolenie do wprowadzenia na rynek Unii Europejskiej[3].
Duże randomizowane badanie kliniczne z podwójną ślepą próbą TARGET, obejmujące 903 pacjentów z zaawansowanym rakiem nerkowokomórkowym wykazało, że średni czas przeżycia bez postępu choroby pacjentów leczonych sorafenibem wyniósł 5,5 miesiąca w porównaniu z 2,8 miesiąca u pacjentów, którzy otrzymywali placebo. Odpowiedzi na leczenie poszczególnych pacjentów były dużo lepsze[4].
W październiku 2007 roku firmy Bayer HealthCare AG i Onyx Pharmaceuticals ogłosiły, że Europejski Komitet ds. Produktów Leczniczych Stosowanych u Ludzi wydał pozytywną opinię na temat stosowania preparatu Nexavar w postaci doustnej w terapii zaawansowanego raka wątrobowokomórkowego[5]. Wykazano, że lek wydłuża przeżycie całkowite u chorych na raka wątrobowokomórkowego[6][7]. Przeżycie całkowite u chorych leczonych sorafenibem wynosiło 10,7 miesięcy, a u leczonych tylko placebo wynosiło 7,9 miesięcy[6].
W Polsce leczenie sorafenibem jest refundowane ze środków publicznych zarówno w leczeniu raka nerki i raka wątrobowokomórkowego[8].
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ Wilhelm, SM, Carter, C, Tang, L, Wilkie, D, McNabola, A, Rong, H, Chen, C, Zhang, X, Vincent, P, McHugh, M, Cao, Y, Shujath, J, Gawlak, S, Eveleigh, D, Rowley, B, Liu, L, Adnane, L, Lynch, M, Auclair, D, Taylor, I, Gedrich, R, Voznesensky, A, Riedl, B, Post, LE, Bollag, G, Trail, PA. BAY 43-9006 exhibits broad spectrum oral antitumor activity and targets the Raf/MEK/ERK pathway and receptor tyrosine kinases involved in tumor progression and angiogenesis. „Cancer Res”. 64, s. 7099–7109, 2004. PMID: 15466206.
- ↑ Carlomagno, F, Anaganti, S, Guida, T, Salvatore, G, Troncone, G, Wilhelm, SM, Santoro, M. BAY 43-9006 inhibition of oncogenic RET mutants. „J Natl Cancer Inst”. 98, s. 326–334, 2006. PMID: 16507829.
- ↑ Community register of medicinal products for human use.
- ↑ Escudier, B, Eisen, T, Stadler, WM, Szczylik, C, Oudard, S, Siebels, M, Negrier, S, Chevreau, C, Solska, E, Desai, AA, Rolland, F, Demkow, T, Hutson, TE, Gore, M, Freeman, S, Schwartz, B, Shan, M, Simantov, R, Bukowski, RM (TARGET Study Group). Sorafenib in advanced clear-cell renal-cell carcinoma. „N Engl J Med”. 356. 2, s. 125–134, 2007. PMID: 17215530.
- ↑ Informacja prasowa: Nexavar® staje się pierwszym i jedynym zatwierdzonym leczeniem raka wątrobowokomórkowego w Europie. 2007-10-31. [dostęp 2007-11-25]. (pol.).
- ↑ a b J.M. Llovet, S. Ricci, V. Mazzaferro, P. Hilgard i inni. Sorafenib in advanced hepatocellular carcinoma.. „N Engl J Med”. 359 (4), s. 378–390, Jul 2008. DOI: 10.1056/NEJMoa0708857. PMID: 18650514.
- ↑ A.L. Cheng, Y.K. Kang, Z. Chen, C.J. Tsao i inni. Efficacy and safety of sorafenib in patients in the Asia-Pacific region with advanced hepatocellular carcinoma: a phase III randomised, double-blind, placebo-controlled trial. „Lancet Oncol”. 10 (1), s. 25–34, Jan 2009. DOI: 10.1016/S1470-2045(08)70285-7. PMID: 19095497.
- ↑ Programy lekowe. mz.gov.pl. [dostęp 2015-02-18]. (pol.).
