OKi1

OKi1 w Muzeum Kolejnictwa w Warszawie
Producent	Linke-Hoffmann Borsig Union Vulcan
Lata budowy	1903–1910
Układ osi	1'C n2t
Wymiary
Masa pustego parowozu	47,4 t
Masa służbowa	62,3 t
Długość	11 190 mm
Wysokość	4 210 mm
Średnica kół napędnych	1 500 mm
Średnica kół tocznych	przód: 1 000 mm tył: -
Napęd
Trakcja	parowa
Ciśnienie w kotle	12 bar
Powierzchnia ogrzewalna kotła	116,40 m²
Powierzchnia rusztu	1,73 m²
Średnica cylindra	480 mm
Skok tłoka	630 mm
Pojemność skrzyni węglowej	2 500 kg
Pojemność skrzyni wodnej	7,4 m3
Parametry eksploatacyjne
Moc znamionowa	382 kW
Prędkość konstrukcyjna	80 km/h
Nacisk osi na szyny	16 t
System hamulca	Knorr
Parametry użytkowe
Rozstaw szyn	1435 mm
Multimedia w Wikimedia Commons

OKi1 to osobowy parowóz tendrzak produkcji pruskiej serii T 11, oznaczonej w Niemczech jako DRG Baureihe 74^0-3.

Z 471 zbudowanych parowozów tego typu na PKP po I wojnie światowej użytkowano 52 sztuki, a 4 egzemplarze przydzielono do Rady Portu Wolnego Miasta Gdańska. Parowóz planowany był dla szybkiej kolei miejskiej w Berlinie przed jej elektryfikacją i przewidziany był do krótkich przebiegów. Parowóz posiadał kocioł na parę nasyconą i silnik bliźniaczy i był podobną konstrukcją do stosowanego równolegle OKi2.

W 1939 Niemcy przejęły 25 parowozów OKi1 z których część wróciła po wojnie. Zachowały się dwa egzemplarze tego parowozu. OKi1-28 o numerze seryjnym 5424 (PKP-A OKi1-14; DRB 74 104 - numer wykorzystany powtórnie) znajduje się w Stacji Muzeum w Warszawie natomiast parowóz o numerze 74 231 znajduje się w Niemczech, w muzeum kolei żelaznych w Minden.

• "Parowozy kolei polskich", Jan Piwowski, Wydawnictwo Komunikacji i Łączności, Warszawa 1978
• "Zabytkowy tabor w zbiorach Stacji Muzeum w Warszawie", wyd. Stacja Muzeum 2022, ISBN 978-83-953336-6-8