Dzielnica Solingen-Mitte (2009) | |||||
| |||||
Państwo | |||||
---|---|---|---|---|---|
Kraj związkowy | |||||
Zarządzający |
Tim Kurzbach↗ | ||||
Powierzchnia |
89,54 km² | ||||
Populacja (30.09.2023[1]) • liczba ludności • gęstość |
| ||||
Nr kierunkowy |
0212, 02196 (Höhrath) | ||||
Kod pocztowy |
42651, 42653, 42655, 42657, 42659, 42697, 42699, 42719 | ||||
Tablice rejestracyjne |
SG | ||||
Położenie na mapie Nadrenii Północnej-Westfalii | |||||
Położenie na mapie Niemiec | |||||
51°10′N 7°05′E/51,166667 7,083333 | |||||
Strona internetowa |
Solingen (lim. Solich) – miasto na prawach powiatu w zachodniej części Niemiec, w kraju związkowym Nadrenia Północna-Westfalia, w rejencji Düsseldorf, na południe od Zagłębia Ruhry. Leży na obrzeżu górzystego regionu Bergisches Land, w którym jest drugim co do wielkości miastem (za graniczącym z nim Wuppertalem).
Po reformie terytorialnej w 1929 w wyniku włączenia okolicznych gmin w granice miasta, liczba mieszkańców przekroczyła 100 000, zyskując tym samym status dużego miasta (Großstadt).
Miasto jest znane z produkcji noży. Unikatowa jest też sieć trolejbusowa, która funkcjonuje jeszcze tylko w dwóch innych niemieckich miastach.
Geografia
[edytuj | edytuj kod]Solingen leży na południowy zachód od Wuppertalu w Bergisches Land. Obszar miasta liczy 89,48 km². Połowa tej powierzchni to tereny rolnicze, ogrody lub lasy. Granica miasta ma 62 km długości. Największe rozciągnięcie obszaru miasta w linii wschód-zachód to 15,6 km, a w kierunku północ-południe 11,7 km. Przez miasto przepływa rzeka Wupper – jej odcinek w granicach Solingen ma długość 26 km. Najwyższy punkt w mieście znajduje się na wys. 276 m n.p.m. w dzielnicy Gräfrath przy dawnej wieży ciśnień, a dzisiaj latarni. Najniższy punkt leży na zachód od Götsche i na południe od Verlach 53 m n.p.m.
Miasta i gminy graniczące z Solingen zgodnie z ruchem wskazówek zegara zaczynając na północnym wschodzie to: Wuppertal i Remscheid (miasta na prawach powiatu), Wermelskirchen, Burscheid i Leichlingen (obie gminy leżą w powiecie Rheinisch-Bergischer Kreis) oraz Langenfeld (Rheinland), Hilden i Haan (z powiatu Mettmann).
Historia
[edytuj | edytuj kod]Nazwa miasta została po raz pierwszy przypuszczalnie użyta w roku 1067 przez westfalskiego pisarza w formie Solonchon. Odtąd wzmiankowane były różne pisownie: Solonchon – Solengen (1168, 1172) – Soileggen (1363, 1366, 1377) czy też Soleggen (1365) – Solingen (1174); Solungun – Solonchon (1067) – Solungen (1356, 1382) – Solingen.
Od średniowiecza Solingen jest centrum niemieckiego wytwórstwa mieczy, noży, przyrządów do cięcia i brzytew.
Od 1994 r. nazwa Solingen jest zastrzeżoną marką produktów tego typu. Po II wojnie światowej przesiedleni zostali tutaj dotychczasowi niemieccy mieszkańcy Złotoryi.
W światowych mediach nazwa Solingen pojawiła się w 1993 r., kiedy pięć tureckich dziewcząt i kobiet zginęło w pożarze umyślnie wywołanym przez neonazistów.
Dzielnice
[edytuj | edytuj kod]Miasto jest podzielone na pięć dzielnic:
Dzielnice dzielą się jeszcze na osiedla, których granice często nie są dokładnie określone. Są to m.in.: Balkhausen, Brabant, Broßhaus, Central, Dahl, Demmeltrath, Dorperhof, Flachsberg, Fürk, Fürkeltrath, Fuhr, Glüder, Gosse, Hackhausen, Haasenmühle, Hasseldelle, Hästen, Ittertal, Kannenhof, Katternberg, Ketzberg, Kohlfurth, Kotzert, Krahenhöhe, Külf, Landwehr, Mangenberg, Mankhaus, Maubes, Meigen, Müngsten, Nümmen, Papiermühle, Piepersberg, Rüden, Schaberg, Schieten, Schnittert, Theegarten, Unterland, Weyer, Widdert, Wilzhaus, Zum Holz.
Reformy administracyjne
[edytuj | edytuj kod]Obszar miasta powiększył się w 1889 o miasto Dorp (prawa miejskie od 1856). W 1896 r. Solingen zostało wyłączone z powiatu i stało się miastem na prawach powiatu, ale nadal pozostało siedzibą otaczającego je teraz powiatu Solingen. Kiedy 1 sierpnia 1929 w życie weszła ustawa o nowym podziale komunalnym obszaru przemysłowego [Gesetz über die kommunale Neugliederung des rheinisch-westfälischen Industriegebietes], miasto zostało połączone z Gräfrath, Höhscheid, Ohligs (do 1891 r. Merscheid) i Wald, które od 1856 posiadały prawa miejskie i znajdowały się w powiecie Solingen. W ten sposób powstało nowe miasto Solingen. Ostatnie powiększenie granic miasta miało miejsce 1 stycznia 1975 roku, przyłączone zostały: miasto Burg an der Wupper i dzielnica Höhrath, należąca dotąd do miasta Wermelskirchen – oba położone do tej pory w sąsiednim powiecie Rhein-Wupper-Kreis.
Religia
[edytuj | edytuj kod]Od początku miasto podlegało katolickiemu biskupowi w Kolonii. Od 1827 r. Solingen jest siedzibą dekanatu katolickiego w na nowo ukształtowanym biskupstwie kolońskim.
W wyniku reformacji i przyjęciu przez grafów von Berg nowej religii, w Solingen pojawili się protestanci. W 1590 r. powstała pierwsza parafia protestancka (ewangelicy reformowani). Luteranie pojawili się w mieście na początku XVII wieku. Obie ewangelickie gminy połączyły się w 1838 r. Taka unia miała miejsce w całych Prusach już w 1817 r.
Dziś ok. 34% mieszkańców Solingen należy do kościoła ewangelickiego, a ok. 26% do rzymskokatolickiego. Oprócz tego w mieście działają też: gmina kościoła greckokatolickiego, baptyści, metodyści, adwentyści, świadkowie Jehowy[2] i wiele innych o protestanckich korzeniach.
Współpraca
[edytuj | edytuj kod]Miejscowości partnerskie:
- Saksonia: Aue
- Wielka Brytania: Blyth
- Francja: Chalon-sur-Saône
- Holandia: Gouda
- Nikaragua: Jinotega
- Izrael: Nes Cijjona
- Senegal: Thiès
- Polska: Złotoryja
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ Bevölkerungsstand nach Geschlecht - Gemeinden - Monat (ab 2000). landesdatenbank.nrw.de/, 2023-09-30. [dostęp 2023-12-31]. (niem.).
- ↑ Dane według wyszukiwarki zborów, na oficjalnej stronie Świadków Jehowy jw.org [dostęp 2016-01-29] .
Linki zewnętrzne
[edytuj | edytuj kod]- strona miasta Solingen (niem.)