.jpg) Widok z Furkotnej Przehyby | |
| Państwo | |
|---|---|
| Pasmo | |
| Wysokość |
2357[1] m n.p.m. |
| Wybitność |
11 m |
Położenie na mapie Karpat  | |
Położenie na mapie Tatr  | |
 49°10′19,9″N 20°01′20,8″E/49,172194 20,022444
| |
Zadnia Walowa Turnia (niem. Hinterer Wala-Turm, słow. Zadná Valova veža, węg. Hátsó-Wala-torony[2]) – jedna z wielu turni w Grani Hrubego w słowackiej części Tatr Wysokich. Jest położona między Skrajną Niewcyrską Szczerbiną na południowym wschodzie, oddzielającą ją od Skrajnej Niewcyrskiej Turni, a Zadnią Walową Ławką na północnym zachodzie, która oddziela ją od Pośredniej Walowej Turni[3]. Jej grań to niemal poziomy odcinek o długości 100 m, dzięki czemu turnia ta jest łatwo rozpoznawalna z obydwu dolin. Jest postrzępiona, ale głębokość szczerbinek między zębami skalnymi nie przekracza 3 m. Na południe, do Teriańskiej Równi w dolinie Niewcyrki, opada z turni ściana o wysokości około 100–160 m. Są w niej trzy żebra i dwie depresje. Ponieważ ściana ma ukośną podstawę, lewe żebro ma wysokość około 160 m, a prawe 100 m. Do Wielkiego Ogrodu w Dolinie Hlińskiej opada północno-wschodnia ściana o wysokości około 300 m. Z prawej strony (patrząc od dołu) ograniczona jest kominem i Żlebem Grosza opadającym z Zadniej Walowej Ławki, z lewej natomiast tworzy jedną całość z Niewcyrskimi Turniami. Prawa część ściany przecięta jest rynną ciągnącą się ku Zadniej Walowej Ławce. Najbardziej stroma jest prawa dolna część ściany.
Zadnia Walowa Turnia jest piątą turnią w grani od strony Hrubego Wierchu. Nazwę nadał jej Witold Henryk Paryski w 8. tomie przewodnika wspinaczkowego. Jej nazwa upamiętnia Jędrzeja Walę starszego – przewodnika zasłużonego dla poznania masywu Hrubego Wierchu[4].
Taternictwo
[edytuj | edytuj kod]Dla taterników turnia dostępna jest tylko z grani lub od strony północnej (Niewcyrka jest obszarem ochrony ścisłej z zakazem wstępu)[4].
- Lewym filarem południowo-zachodniej ściany; IV+ w skali tatrzańskiej, czas przejścia 2 godz.
- Prawą częścią północno-wschodniej ściany; II, 1 godz. 30 min[4].
-
Widok z Zaworów -
Widok z południowego wschodu -
Widok z Doliny Hlińskiej -
Widok z Kolistej Turni
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ Úrad geodézie, kartografie a katastra Slovenskej republiky, Produkty leteckého laserového skenovania [online].
- ↑ Tatry Wysokie. Czterojęzyczny słownik nazw geograficznych [online] [dostęp 2021-02-05] [zarchiwizowane z adresu 2006-09-24].
- ↑ Witold Henryk Paryski. Tatry Wysokie. Przewodnik taternicki. Część VIII. Młynicka Przełęcz – Krywań. Warszawa: Sport i Turystyka, 1956
- ↑ a b c Władysław Cywiński, Grań Hrubego. Przewodnik szczegółowy, tom 14, Poronin: Wydawnictwo Górskie, 2008, ISBN 978-83-7104-039-9.
