Spis treści
Drobin
miasto w gminie miejsko-wiejskiej | |||
Rynek w Drobinie | |||
| |||
Państwo | |||
---|---|---|---|
Województwo | |||
Powiat | |||
Gmina | |||
Prawa miejskie |
1511–1870, 1994 | ||
Burmistrz |
Grzegorz Szykulski | ||
Powierzchnia |
9,65[1] km² | ||
Populacja (31.12.2019) • liczba ludności • gęstość |
| ||
Strefa numeracyjna |
24 | ||
Kod pocztowy |
09-210 | ||
Tablice rejestracyjne |
WPL | ||
Położenie na mapie gminy Drobin | |||
Położenie na mapie Polski | |||
Położenie na mapie województwa mazowieckiego | |||
Położenie na mapie powiatu płockiego | |||
52°44′17″N 19°59′25″E/52,738056 19,990278 | |||
TERC (TERYT) |
1419054 | ||
SIMC |
0563223 | ||
Urząd miejski ul. Piłsudskiego 1209-210 Drobin | |||
Strona internetowa |
Drobin – miasto w Polsce w województwie mazowieckim, w powiecie płockim, siedziba gminy miejsko-wiejskiej Drobin.
Drobin uzyskał lokację miejską w 1511 roku, zdegradowany w 1869 roku, ponowne nadanie praw miejskich w 1994 roku[3]. Prywatne miasto szlacheckie Drobnin położone było w drugiej połowie XVI wieku w powiecie bielskim województwa płockiego[4]. Miasto prywatne Królestwa Kongresowego położone było w 1827 roku w powiecie płockim, obwodzie płockim województwa płockiego[5]. W latach 1954–1972 jako wieś Drobin należał i był siedzibą władz gromady Drobin. W latach 1975–1998 miasto administracyjnie należało do województwa płockiego.
Obok miejscowości przepływa rzeczka Karsówka, dopływ Raciążnicy.
Miasto jest ważnym węzłem drogowym. Rozchodzą się tu drogi do Warszawy, Torunia, Płocka, Ciechanowa i Baboszewa.
Według danych GUS z 31 grudnia 2019 r. miasto miało 2861 mieszkańców[2].
Przez Drobin przebiegają drogi krajowe nr 10 oraz nr 60.
Z Drobina pochodzi Jankiel Gutsztadt, polski kupiec, księgarz pochodzenia żydowskiego (zm. 1890).
Historia
[edytuj | edytuj kod]- XII w. pierwsze wzmianki,
- 1333 - wzmianka o kanoniku płockim Hermanie, który był plebanem w Drobinie,
- XV w. – budowa murowanego gotyckiego dworu rycerskiego[6],
- 1410 – miejsce postoju wojsk Władysława Jagiełły w drodze pod Grunwald,
- przed 1468 - budowa gotyckiego kościoła z fundacji Ninogniewa I Kryskiego, wojewody płockiego,
- po 1477 - ukończenie budowy kościoła,
- 1511 – osada otrzymuje prawa miejskie,
- XVI w. – budowa nowego murowanego dworu w miejscu starego,
- W tym czasie z Drobinem związany jest ród Kostków, herbu Dąbrowa. Dokładnie dr Andrzej Kostka[7], s. Jana i Elżbiety z Kraszewa, lekarz króla Zygmunta Starego, kanonik płocki, po śmierci Jakuba Kryskiego – proboszcza parafii Drobin, objął tę parafię w 1515 roku decyzją Piotra Kryskiego. Z pewnością miał wpływ by jego bratanek Jan, s. Nawoja, pojął za żonę Małgorzatę Kryską, która została matką św. Stanisława Kostki. W 1520 roku dr Andrzej Kostka został prepozytem kolegiaty w Wojniczu,
- XVII–XVIII w. – spadek znaczenia miasta,
- 1793 – w zaborze pruskim,
- 1807 – w Księstwie Warszawskim,
- 1815 – w zaborze rosyjskim (Królestwie Kongresowym),
- 1863 – ośrodek ruchu powstańczego[8],
- 12.08.1863 r. – potyczka powstania styczniowego[9],
- 1869 – utrata praw miejskich,
- XIX/XX w. – rozwój gospodarczy, wzrost liczby mieszkańców,
- 1939-1945 – wcielony do III Rzeszy, obóz pracy przymusowej, eksterminacja ludności żydowskiej,
- 1994 – ponowne przyznanie praw miejskich.
Demografia
[edytuj | edytuj kod]- Piramida wieku mieszkańców Drobina w 2014 roku[10].
Polityka
[edytuj | edytuj kod]Burmistrzowie Drobina:
- Dariusz Ciarkowski (1992–1995)
- Stanisław Wojtiuk (1998–2002)
- Sławomir Wiśniewski (2002–2014)
- Andrzej Samoraj (2014–2020)
- Grzegorz Szykulski (2020)
- Krzysztof Wielec (2021-)
Architektura
[edytuj | edytuj kod]Zabytki
[edytuj | edytuj kod]- prostokątny rynek, przy którym mieści się kilka XIX-wiecznych domów,
- gotycki kościół Matki Bożej Różańcowej i św. Stanisława Biskupa z II połowy XV w. – siedziba rzymskokatolickiej parafii św. Stanisława Biskupa. W prezbiterium kościoła znajdują się:
- Nagrobki renesansowe rodu Kryskich (warsztat pińczowski Santi Gucci Fiorentino) 1572-1576, nawiązujące do grobowców Medyceuszy w kościele San Lorenzo we Florencji.
- zajazd z XVII w.,
- dwór rodziny Kunklów z XIX w., na podziemiach dawnego dworu Kryskich z XVI w. i wcześniejszego dworu z XV wieku[11],
- drewniany wiatrak,
- na cmentarzu mogiła żołnierzy polskich poległych we wrześniu 1939 roku,
- stary cmentarz żydowski z XVIII wieku i nowy cmentarz żydowski.
Ludzie związani z Drobinem
[edytuj | edytuj kod]Zobacz też
[edytuj | edytuj kod]Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ Dane Głównego Urzędu Statystycznego: Ludność. Stan i struktura w przekroju terytorialnym (Stan w dniu 31 XII 2008 r.). [dostęp 2009-10-01].
- ↑ a b Wyniki badań bieżących - Baza Demografia - Główny Urząd Statystyczny [online], demografia.stat.gov.pl [dostęp 2020-09-14] .
- ↑ Robert Krzysztofik, Lokacje miejskie na obszarze Polski. Dokumentacja geograficzno-historyczna, Katowice 2007, s. 28-29.
- ↑ Corona Regni Poloniae. Mapa w skali 1:250 000, Instytut Historii im. Tadeusza Manteuffla Polskiej Akademii Nauk i Pracownia Geoinformacji Historycznej Katolickiego Uniwersytetu Lubelskiego
- ↑ Tabella miast, wsi, osad Królestwa Polskiego, z wyrażeniem ich położenia i ludności, alfabetycznie ułożona w Biórze Kommissyi Rządowéy Spraw Wewnętrznych i Policyi. T. 1 : A-Ł, Warszawa 1827, s. 106.
- ↑ http://www.mgodrobin.pl/niespodzianka-na-ruinach-dworu-w-drobinie/
- ↑ Jerzy Antoni Kostka, Kostkowie herbu Dąbrowa. Wyd. Z.P. POLIMER Koszalin 2010, ISBN 978-83-89976-40-6, s. 25, 28 i 29
- ↑ Krzysztof Zadrożny, Drobin i okolice w Powstaniu Styczniowym, "Nasze Korzenie", nr 3, 2012, s. 26-28.
- ↑ Daniel Krzanowski , Bitwy i potyczki 1863-1864 : na podstawie materiałów drukowanych i rękopiśmiennych Muzeum Narodowego w Rapperswilu, Szczecin: Volumina.pl Reprinty, 2012, ISBN 978-83-62905-53-9, OCLC 932217796 [dostęp 2020-09-19] .
- ↑ Drobin w liczbach [online], Polska w liczbach [dostęp 2016-01-11] , liczba ludności na podstawie danych GUS.
- ↑ Aldona Andrzejewska, Aleksander Andrzejewski, Renesansowy dwór w Drobinie w świetle badań terenowych z lat 2012-2015, [w:] "Między architekturą nowoczesną a tradycyjną [...] między konstrukcją a formą - prace naukowe dedykowane Profesorowi Krzysztofowi Stefańskiemu", Wydawnictwo Uniw. Łódz., rok 2020, s. 278-291, ISBN 978-83-8220-238-0
Linki zewnętrzne
[edytuj | edytuj kod]- Drobin, [w:] Słownik geograficzny Królestwa Polskiego, t. II: Derenek – Gżack, Warszawa 1881, s. 146 .
- Historia Żydów w Drobinie na portalu Wirtualny Sztetl
- Wirtualny Spacer po Kościele w Drobinie autor: Radosław Sobik