Prototyp LFG Roland D.I | |
Dane podstawowe | |
Państwo | |
---|---|
Producent | |
Typ | |
Konstrukcja | |
Załoga |
1 |
Historia | |
Data oblotu |
lipiec 1916 |
Liczba egz. |
co najmniej 81 |
Dane techniczne | |
Napęd |
silnik rzędowy Mercedes D.III |
Moc | |
Wymiary | |
Rozpiętość |
8,9 m |
Długość |
6,93 m |
Wysokość |
2,9 m |
Powierzchnia nośna |
23 m² |
Masa | |
Własna |
699 kg |
Startowa |
932 kg |
Osiągi | |
Prędkość maks. |
180 km/h |
Prędkość wznoszenia |
8 min na 2000 m |
Pułap |
5000 m |
Dane operacyjne | |
Uzbrojenie | |
2 km kal. 7,92 mm |
LFG Roland D.I – niemiecki dwupłatowy samolot myśliwski z okresu I wojny światowej, zaprojektowany i zbudowany w wytwórni Luft-Fahrzeug-Gesellschaft (LFG) w Berlinie. Oblatana w połowie 1916 roku maszyna trafiła do produkcji seryjnej i do służby w Luftstreitkräfte, zastąpiona później przez ulepszony model D.II.
Historia
[edytuj | edytuj kod]W 1916 roku w zakładach Luft-Fahrzeug-Gesellschaft (LFG) w Berlinie, pod kierunkiem inżyniera dyplomowanego Tantzena, rozpoczęto prace nad projektem dwupłatowego samolotu myśliwskiego, bazując na konstrukcji dwumiejscowego samolotu rozpoznawczego LFG Roland C.II[1]. Zaadaptowano starannie dopracowany aerodynamicznie kadłub konstrukcji półskorupowej z pokryciem ze sklejki wykonanym w technologii zwanej Wickelrumpf oraz napęd, który stanowił sześciocylindrowy silnik rzędowy Mercedes D.III o mocy 118 kW (160 KM)[1][2]. Tak jak w C.II, górny płat został umieszczony bezpośrednio na grzbiecie kadłuba, przez co konstrukcja samolotu była zwarta i wytrzymała; takie ułożenie skrzydeł ograniczało jednak widoczność z kabiny pilota do przodu i w dół[1][2]. Zastosowane w C.II rozpórki skrzydeł w kształcie litery „I” zastąpiono konwencjonalnymi[3]. Silne uzbrojenie stanowiły dwa zabudowane w przedniej części kadłuba karabiny maszynowe, co jednak uniemożliwiało do nich dostęp w przypadku zacięcia[1].
W kwietniu 1916 roku Inspektion der Fliegertruppen (Idflieg) zamówił trzy prototypy myśliwca, nazwanego LFG Roland D.I[1][4]. Pierwszy z nich został oblatany w lipcu 1916 roku[3][5][a]. Pozostałe dwa prototypy zbudowano później jako myśliwce Roland D.II[1]. W sierpniu zostały pomyślnie zakończone badania w locie maszyny, co zaowocowało złożeniem przez Idflieg zamówienia na 60 egzemplarzy seryjnych (o numerach od 830/16 do 889/16)[1][4]. We wrześniu zamówienie kolejnych 20 sztuk Rolanda D.I (o numerach 1680/16 – 1699/16) ulokowano w wytwórni Pfalz Flugzeugwerke GmbH, gdzie wyprodukowano je na licencji początkowo pod oznaczeniem Pfalz D.I, zmienionym w listopadzie 1917 roku na Roland D.I (Pfal)[1][6]. W październiku 1916 roku Idflieg zamówił następne 40 egzemplarzy Rolanda D.I, jednak nie wiadomo ile z nich rzeczywiście zbudowano, gdyż D.I został wówczas zamieniony na liniach produkcyjnych na ulepszony model D.II[1]. Łącznie zbudowano co najmniej 81 sztuk myśliwca Roland D.I (prototyp i 80 egzemplarzy seryjnych)[1].
Użycie
[edytuj | edytuj kod]Pierwsze maszyny Roland D.I weszły do służby w Luftstreitkräfte w październiku 1916 roku[1][4]. Dostawy tych myśliwców na front zachodni zostały ograniczone z powodu pożaru fabryki LFG, który wybuchł 6 września tego roku[1][4]. Najwięcej D.I w eskadrach bojowych (12 samolotów) zanotowano w lutym 1917 roku, a do czerwca tego roku został z nich wycofany; kilka egzemplarzy służyło do szkolenia do 1918 roku[4][3].
Nieoficjalnie samoloty Roland D.I otrzymały nazwę Haifisch (pol. Rekin), analogicznie do większych C.II nazywanych Walfisch (pol. Wieloryb)[1][7]. W opinii pilotów myśliwce Roland D.I charakteryzowały się dużą wytrzymałością i szybkością, lecz słabą zwrotnością i widocznością z kokpitu[1].
Opis konstrukcji i dane techniczne
[edytuj | edytuj kod]LFG Roland D.I był jednosilnikowym, jednomiejscowym dwupłatem myśliwskim[4]. Długość samolotu wynosiła 6,93 metra, a jego wysokość 2,9 metra[1][8][b]. Rozpiętość skrzydeł wynosiła 8,9 metra, zaś ich cięciwy 1,45 metra[1]. Powierzchnia nośna wynosiła 23 m²[1][4]. Masa własna wynosiła 699 kg, zaś masa całkowita (startowa) 932 kg[4][5].
Napęd stanowił chłodzony cieczą 6-cylindrowy silnik rzędowy Mercedes D.III o mocy 118 kW (160 KM)[1][4][c]. Prędkość maksymalna samolotu na poziomie morza wynosiła 180 km/h[1][4][d]. Maszyna osiągała wysokość 1000 metrów w czasie 4 minut, 2000 metrów w 8 minut, 3000 metrów w 13,5 minuty, 4000 metrów w 22 minuty, zaś na osiągnięcie 5000 metrów samolot potrzebował 28 minut[1][e]. Pułap wynosił 5000 metrów[8][5].
Myśliwiec uzbrojony był w dwa stałe zsynchronizowane karabiny maszynowe LMG 08/15 kalibru 7,92 mm[1][4][f].
Uwagi
[edytuj | edytuj kod]- ↑ Bączkowski 2000 ↓, s. 59 podaje, że samolot został oblatany w lipcu 1917 roku.
- ↑ Green i Swanborough 1995 ↓, s. 337 podają, że długość samolotu wynosiła 6,8 metra.
- ↑ Gray i Thetford 1970 ↓, s. 448 podają, że napęd samolotu stanowił silnik Mercedes D.I o mocy 100 KM.
- ↑ Харук 2014 ↓, s. 201 podaje, że prędkość maksymalna wynosiła 165 km/h, a Кондратьев 2007 ↓, s. 14, że 175 km/h.
- ↑ Green i Swanborough 1995 ↓, s. 337 podają, że czas wznoszenia na wysokość 1000 metrów wynosił 7 minut. Natomiast Харук 2014 ↓, s. 201 podaje, że czas wznoszenia na wysokość 4000 metrów wynosił 24 minuty i 24 sekundy, a Кондратьев 2007 ↓, s. 14 podaje, że czas wznoszenia na wysokość 2000 metrów wynosił 6,5 minuty
- ↑ Gray i Thetford 1970 ↓, s. 448 i Кондратьев 2007 ↓, s. 14 podają, że samolot był uzbrojony w jeden zsynchronizowany karabin maszynowy.
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]Bibliografia
[edytuj | edytuj kod]- Wiesław Bączkowski: Samoloty I wojny światowej. Warszawa: Lampart, 2000. ISBN 83-86776-54-4.
- Андрей Харук: Истребители Первой Мировой Войны. Более 100 типов боевых самолетов. Москва: Эксмо, 2014, seria: Война и мы. Авиаколлекция. ISBN 978-5-699-70858-1. OCLC 879321043. (ros.).
- Peter Gray, Owen Thetford: German Aircraft of The First World War. New York: Doubleday & Company, Inc., 1970. ISBN 0-370-00103-6. (ang.).
- William Green, Gordon Swanborough: The Complete Book of Fighters. New York: Smithmark, 1995. ISBN 978-0-8317-3939-3. (ang.).
- Jack Herris: Pfalz Aircraft of WWI. T. 5. Aeronaut Books, 2012, seria: Great War Aviation Centennial Series. ISBN 978-1-935881-12-4. (ang.).
- Jack Herris: Roland Aircraft of WWI. T. 9. Aeronaut Books, 2014, seria: Great War Aviation Centennial Series. ISBN 978-1-935881-20-9. (ang.).
- Вячеслав Кондратьев: Истребители Первой Мировой Войны. Часть 2: Cамолеты Германии, Австро-Венгрии, Дании и Швеции. Москва: Восточный горизонт, 2007. ISBN 9-785938-480308. (ros.).
- Mark C. Wilkins: German Fighter Aircraft in World War I: Design, Construction and Innovation. Oxford: CASEMATE PUBLISHERS, 2019, seria: Casemate Illustrated Special. ISBN 978-1-61200-6208. (ang.).
Linki zewnętrzne
[edytuj | edytuj kod]- Sylwetka samolotu LFG Roland D.I w serwisie «Уголок неба». airwar.ru. [dostęp 2024-04-25]. (ros.).