Klemens I

Clemens

Klemens Rzymski
Papież Biskup Rzymu
Data i miejsce urodzenia	I wiek Rzym
Data i miejsce śmierci	ok. 97/99/101 Rzym
Miejsce pochówku	Bazylika św. Klemensa
Papież
Okres sprawowania	ok. 88/91-97/99/101
Wyznanie	pierwotne chrześcijaństwo
Kościół	rzymskokatolicki
Pontyfikat	ok. 88/91
Multimedia w Wikimedia Commons

Święty
Klemens I Rzymski

apostoł pokoju męczennik
Czczony przez	Kościół katolicki Cerkiew prawosławną
Wspomnienie	23 listopada (kat.) 25 listopada/7 grudnia (praw.)
Atrybuty	kotwica, ryba, Baranek Apokalipsy, księga, krzyż, paliusz
Patron	narody słowiańskie, dzieci, górnicy, kamieniarze, kapelusznicy i marynarze.

Klemens I lub Klemens Rzymski (łac. Clemens Romanus, gr. Κλήμης Ῥώμης; ur. w Rzymie, zm. ok. 97/99/101 tamże) – zwany Apostołem pokoju, przełożony gminy rzymskiej, 4. papież w latach ok. 88/91-97/99/101, święty Kościoła katolickiego, anglikańskiego, ewangelickiego i Cerkwi prawosławnej.

Urodził się w Rzymie, jako syn Faustyna^[1]. Jest utożsamiany z Klemensem, o którym wspomina Paweł z Tarsu w liście do Filipian^[1]. Jest także błędnie utożsamiany z Flawiuszem Klemensem, kuzynem Domicjana^[2]. Według tradycji, potwierdzonej przez Tertuliana i Hieronima ze Strydonu, otrzymał sakrę z rąk apostoła Piotra^[2]. Klemens miał być bezpośrednim następcą Piotra, jednak w trosce o jedność wspólnoty ustąpił miejsca Linusowi, przez co nazywany jest apostołem pokoju^[1]. Początek jego pontyfikatu datuje się na ok. 88/91 rok^[1].

Był autorem pierwszego listu Klemensa do Koryntian, w którym nawołuje mieszkańców Koryntu do przywrócenia prezbiterów, usuniętych wcześniej z urzędów^[2]. Wspomina w nim, że biskup jest przełożonym prezbiterów i diakonów^[1]. Dokument włączono przez jakiś czas do kanonu Nowego Testamentu i długo był czytany w kościołach^[2]. Klemensowi błędnie przypisywano autorstwo II-wiecznego drugiego listu Klemensa do Koryntian, III-wiecznych Pseudoklementyn i IV-wiecznych Konstytucji Apostolskich^[2].

Zmarł około 97/99/101 roku^[1]. Informacje przekazywane w Liber Pontificalis o jego męczeńskiej śmierci należy odrzucić^[2]. Podobnie niewiarygodna jest informacja o jego zsyłce na Półwysep Krymski, gdzie miał ewangelizować i ponieść śmierć przez utopienie z przywiązaną kotwicą do szyi^[2]. W IV wieku najprawdopodobniej w miejscu jego domu, wybudowano kościól św. Klemensa^[1]. Pięćset lat później Cyryl-Konstantyn i Metody z Tesaloniki przyczynili się do sprowadzenia i złożenia tam szczątków papieża^[1].

Kościół prawosławny wspomina męczennika 25 listopada/7 grudnia^[a][1], tj. 7 grudnia według kalendarza gregoriańskiego, natomiast w Kościele katolickim, anglikańskim i ewangelickim – 23 listopada^[1].

W ikonografii Klemens jest przedstawiany w papieskim stroju pontyfikalnym^[3] z kotwicą i rybą. Czasami dodany jest kamień milowy, klucze, fontanna lub książka^[4].

• siedemdziesięciu dwóch
• kult świętych
• Listy Klemensa
• męczennicy wczesnochrześcijańscy
• modlitwa za wstawiennictwem świętego
• święci i błogosławieni Kościoła katolickiego
• święci prawosławni
• Ojcowie Apostolscy

• Katecheza Benedykta XVI o św. Klemensie. Opoka. [dostęp 2012-06-04]. (pol.).
• Pope St. Clement I. Catholic Encyclopedia. [dostęp 2012-06-04]. (ang.).
• Marek Starowieyski, Jan Szymusiak: Słownik wczesnochrześcijańskiego piśmiennictwa. Poznań: Księgarnia świętego Wojciecha, 1971, s. 251-252.

• Klemens Rzymski, List Klemensa do Koryntian. Web Archive. [dostęp 2012-06-04]. (pol.).